Ανοίγει επικίνδυνα η «βεντάλια» πιέσεων και απειλών

Σε νέο επίπεδο, όπως όλα δείχνουν, εισέρχονται οι εξελίξεις στη Συρία και κατ' επέκταση στην ευρύτερη περιοχή καθώς πλέον «στο τραπέζι» των πιέσεων ανοιχτά τίθενται τόσο το ζήτημα της ιρανικής υποστήριξης προς τη συριακή ηγεσία όσο και το ίδιο το ιρανικό πυρηνικό πρόγραμμα, ανοίγοντας τη «βεντάλια» των ενδοϊμπεριαλιστικών διαγκωνισμών.
 Και όλα αυτά, ενώ ακόμη δεν έχει εντελώς καταλαγιάσει το κύμα της «ανθρωπιστικής ευαισθησίας» που, πριν από μερικές βδομάδες, κατέκλυσε τις δηλώσεις σειράς κυβερνητικών αξιωματούχων από δυτικές χώρες με αιχμή το πραγματικό δράμα που ζει ο συριακός λαός και οι δεκάδες χιλιάδες πρόσφυγες που συρρέουν στα σύνορα και από τη μία πόλη στην άλλη - ασχέτως αν η ίδια η στάση των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων ευθύνεται γι' αυτό.

Ετσι, η μία μετά την άλλη, «διαρροές» από εκθέσεις δυτικών μυστικών υπηρεσιών έφτασαν στα χέρια μεγάλων ΜΜΕ με εκτιμήσεις ότι «συστηματικά και μεθοδικά από αέρος και θαλάσσης, το Ιράν στέλνει άνδρες και εξοπλισμό στο συριακό στρατό, διά του εναέριου χώρου ή του εδάφους του Ιράκ», μια εκτίμηση που εννοείται ότι αξιοποιήθηκε και από τους «Φίλους της Συρίας» και από το τμήμα εκείνο των αντικαθεστωτικών που επιμένουν ότι η λύση «είναι στρατιωτική, είτε με άμεση επέμβαση είτε μέσω της απεριόριστης στρατιωτικής στήριξής τους».

 Ως «λάδι στη φωτιά» φαίνεται ότι λειτούργησε και η δήλωση του ίδιου του διοικητή του ιρανικού παραστρατιωτικού σώματος των Φρουρών της Επανάστασης, ο οποίος ανοιχτά παραδέχτηκε ότι το Ιράν έχει στείλει «συμβούλους» στο πλευρό της συριακής ηγεσίας, αρνούμενος, όπως είναι αναμενόμενο, ότι πρόκειται για μάχιμους άνδρες. «Ο πόλεμος κατά της Συρίας είναι πόλεμος κατά του Ιράν», διεμήνυσε, προχτές, ο Ιρανός αρχηγός ΓΕΣ, Χασάν Φεϊρουζαμπαντί, τροφοδοτώντας περαιτέρω την όλη φιλολογία.

Εμπλοκή του Ιράκ με απώτερο στόχο την περαιτέρω απομόνωση

Η ανάδειξη του θέματος, αν και είναι σχεδόν κοινό μυστικό από την έναρξη των συγκρούσεων στο συριακό έδαφος καθώς Ιράν και Συρία έχουν συμφωνία αμυντικής συνεργασίας, στην παρούσα χρονική συγκυρία είναι προφανές ότι αποτελεί νέο ποιοτικό στοιχείο στις πιέσεις που οι ιμπεριαλιστικές δυνάμεις, οι οποίες στηρίζουν τους αντικαθεστωτικούς, θα ασκήσουν από εδώ και στο εξής τόσο προς τη Δαμασκό όσο και προς τις Ρωσία και Κίνα, που και αντιτίθενται σθεναρά στη σκληρότερη αντιμετώπιση της Συρίας από το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ και βάζουν φρένο στην περαιτέρω κλιμάκωση απέναντι στο Ιράν.

 Φυσικά, από το πρίσμα της διασφάλισης των δικών τους συμφερόντων και ερεισμάτων στην ευρύτερη περιοχή της Μέσης Ανατολής, τα οποία δε θέλουν σε καμία περίπτωση να δουν να περιθωριοποιούνται, όπως έγινε στην περίπτωση της ιμπεριαλιστικής επέμβασης στη Λιβύη.

Ένα, επίσης, νέο ποιοτικό στοιχείο είναι η άμεση, πια, εμπλοκή του Ιράκ στις αντεγκλήσεις. Η ιρακινή ηγεσία υπό τον αλ Μάλικι είναι γνωστό ότι έχει στενές σχέσεις συνεργασίας με την Τεχεράνη, ενώ παράλληλα διατηρεί συμφωνίες συνεργασίας και παροχής βοήθειας με τις ΗΠΑ. Το Ιράκ, μαζί με το Λίβανο, είναι μία από τις δύο αραβικές χώρες που δεν έχουν εφαρμόσει εμπάργκο στις εμπορικές συναλλαγές με τη Συρία, δεν έχουν κλείσει τα σύνορά τους και δεν έχουν διακόψει τις διπλωματικές τους σχέσεις.

Αν λάβει κανείς υπόψη ότι το Ιράκ, κατά κύριο λόγο, αλλά και ο Λίβανος διατηρούν μεγάλη συνοριακή γραμμή με τη Συρία, άρα μπορούν να λειτουργήσουν και ως δίαυλος παροχής στήριξης αλλά και επικοινωνίας της Δαμασκού με τον έξω κόσμο, είναι προφανές ότι στόχος της αιφνιδιαστικής «στοχοποίησης» της ιρακινής ηγεσίας δεν είναι άλλος παρά να επιτευχθεί, διά μέσου πιέσεων, περαιτέρω απομόνωση και περικύκλωση της Συρίας και κατ' επέκταση του Ιράν.

Νέες στρατιωτικές ασκήσεις και όξυνση των ισραηλινών απειλών

Η εξέλιξη αυτή συμπίπτει με μια νέα ευρεία στρατιωτική άσκηση υπό τις ΗΠΑ στον Περσικό Κόλπο και με το νέο γύρο «υψηλών τόνων» ανάμεσα στο Ιράν και στο Ισραήλ με αφορμή την ετήσια σύνοδο της Διεθνούς Επιτροπής Ατομικής Ενέργειας, κατά τη διάρκεια της οποίας τόσο η ισραηλινή αντιπροσωπεία όσο και ο Ισραηλινός πρωθυπουργός, εκ του μακρόθεν, δε σταμάτησαν ούτε στιγμή να μιλούν για «πραγματική απειλή», με τον Νετανιάχου μάλιστα να εκτιμά ότι μπορεί το Ιράν ν' απέχει μόνο μερικούς μήνες από την απόκτηση πυρηνικών όπλων και να επαναλαμβάνει ότι το Ισραήλ «δεν θα περιμένει επ' αόριστον τα αποτελέσματα της διπλωματίας που δεν φαίνεται ν' αποδίδουν».

Ο Νετανιάχου επικρίθηκε έντονα ότι με τη στάση του παρεμβαίνει στην προεκλογική εκστρατεία στις ΗΠΑ, καθώς ουσιαστικά διατυπώνει ως προς το συγκεκριμένο θέμα τα ίδια επιχειρήματα που χρησιμοποιεί και ο υποψήφιος των Ρεπουμπλικάνων, Μιτ Ρόμνεϊ.

Σε αυτό το πλαίσιο, πραγματοποιήθηκε και η νέα συνάντηση αντιπροσωπείας της ομάδας των «6» - των πέντε χωρών μονίμων μελών του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ και της Γερμανίας - υπό την εκπρόσωπο της ΕΕ για την εξωτερική πολιτική και άμυνα, Κάθριν Αστον, με την ιρανική αντιπροσωπεία υπό τον διαπραγματευτή Σαγιάντ Τζαλίλι.

Το περιεχόμενο της συνάντησης, που εκατέρωθεν χαρακτηρίστηκε «εποικοδομητικό», δεν έγινε γνωστό και η Αστον τυπικά θα ενημερώσει τους «6» τη βδομάδα που αρχίζει από αύριο.

Και μάλιστα σε ένα κλίμα μάλλον τεταμένο λόγω και της πρόσφατης προβοκατόρικης ανάρτησης στο διαδίκτυο από αμερικανικό έδαφος ταινίας προσβλητικής για τον Μωάμεθ, που ακολουθήθηκε από τη δημοσίευση σατιρικών σκίτσων με το ίδιο θέμα από γαλλικό περιοδικό, με αποτέλεσμα να πυροδοτηθεί κύμα αιματηρών οργισμένων διαμαρτυριών σε αραβικές και μουσουλμανικές χώρες, όπου οι πλέον φανατικές φωνές «σκέπασαν» κάθε λογική αντίδραση.

Για άλλη μια φορά, ο Νετανιάχου δεν έχασε την ευκαιρία και χρησιμοποίησε ως παράδειγμα τις αντιδράσεις αυτές για να πιέσει για το ιρανικό πυρηνικό πρόγραμμα.

Είναι μάλλον προφανές ότι οι εξελίξεις στη Συρία άμεσα ή έμμεσα συνδεόμενες με το ιρανικό πυρηνικό πρόγραμμα θα κυριαρχήσουν στις εργασίες της ετήσιας συνόδου του ΟΗΕ, που αρχίζουν αύριο. Και όπως φαίνεται το πιθανότερο είναι ότι θα εξελιχθούν, πιο απροκάλυπτα από ποτέ, σε πεδίο ενδοϊμπεριαλιστικών και περιφερειακών αντεγκλήσεων με επίκεντρο την «ευρεία Μέση Ανατολή», που μοιάζει περισσότερο από ποτέ έτοιμη να εκραγεί υπό τη μορφή ενός γενικευμένου πολέμου με καταστροφικές συνέπειες για τους λαούς των χωρών της.

Σε αυτό το φόντο έχει και για το λαό μας μεγάλη σημασία το κάλεσμα που έκανε μέσα στη βδομάδα το ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, να δυναμώσει η λαϊκή πάλη και επαγρύπνηση για να αποτραπεί κάθε εμπλοκή, κάθε συμμετοχή της χώρας μας στους ιμπεριαλιστικούς πολέμους.

 Όπως σημειώνει, «η καπιταλιστική κρίση, οι δυσκολίες στη διαχείρισή της στην Ευρωπαϊκή Ενωση, ιδιαίτερα στην Ευρωζώνη, αλλά και στις ΗΠΑ, οι συνέπειές της ακόμη και στις καπιταλιστικές οικονομίες που εξακολουθούν να έχουν προς το παρόν υψηλούς ρυθμούς ανάπτυξης, δυναμώνουν τους ανταγωνισμούς, τις αντιθέσεις και την ιμπεριαλιστική επιθετικότητα σε πολλές περιοχές στη Νοτιοανατολική Ασία, στην Κασπία και την Κεντρική Ασία, στην Αφρική, στη Λατινική Αμερική.

Ιδιαίτερα, άκρως επικίνδυνες είναι οι εξελίξεις στην Ανατολική Μεσόγειο και στην ευρύτερη περιοχή, γεγονός που εκδηλώνεται με την υλοποίηση σχεδίου ιμπεριαλιστικής επέμβασης για την επέκταση των επιχειρηματικών δραστηριοτήτων μεγάλων οικονομικών ομίλων κρατών - μελών της ΕΕ και των ΗΠΑ στη Μέση Ανατολή, στη Βόρεια Αφρική, στον Περσικό Κόλπο, για την απόκτηση γεωστρατηγικού πλεονεκτήματος στον ανταγωνισμό με τη Ρωσία, την Κίνα, τη συμμαχία των BRICS, που απειλούν την αμερικανική παγκόσμια πρωτοκαθεδρία στην ιμπεριαλιστική "πυραμίδα".

Η κατάσταση αυτή συνδυάζεται με τη διοχέτευση κεφαλαίων σε πολεμικές συγκρούσεις ως μέσο ελέγχου της καπιταλιστικής κρίσης».

Ελένη ΜΑΥΡΟΥΛΗ

Αντανάκλαση: Ριζοσπάστης