Η Κυβέρνηση ανακοίνωσε χθες (με διαφορά 7 μηνών από την προηγούμενη)την πρόθεση της να αποκρατικοποιήσει ολικώς ή μερικώς εταιρείες στις οποίες συμμετέχει το Ελληνικό Δημόσιο. Μεταξύ αυτών και η ΕΥΑΘ και η ΕΥΔΑΠ, τα νερά δηλαδή.
Μέσα στο ασφυκτικό κλίμα που έχει δημιουργηθεί τους τελευταίους μήνες, θεωρούνταν ως φυσικό επακόλουθο η παραπάνω κίνηση, όπως φυσικό θεωρείται η προεκλογική δέσμευση του Πρωθυπουργού για μη πώληση της ΕΥΑΘ(εξού και ο τίτλος μας), να έχει ξεχαστεί. Ο πνιγμένος απ΄τα μαλλιά του πιάνεται…
Το δυστύχημα είναι ότι η Κυβέρνηση έβαλε στην ίδια μοίρα τον τζόγο, τις αποθήκες , τους αυτοκινητόδρομους και το ΝΕΡΟ! Ότι οι ιδιώτες θέλουν το κέρδος είναι γνωστό και καλά κάνουν, ότι θα το πάρουν από ένα είδος πρώτης ανάγκης, το ΝΕΡΟ, το οποίο πλέον θεωρείται εμπόρευμα είναι απαράδεκτο. Εδώ θα έπρεπε μια πολιτεία που έχει μέριμνα, να βάζει κανόνες προστασίας των πολιτών της όπως και κόκκινες γραμμές μέχρι που μπορούν να φτάσουν οι πιέσεις του κάθε ΔΝΤ, ΕΕ, ΕΚΤ, κτλ.
Η ΕΥΑΘ δε παρέχει απλά το νερό στην πόλη της Θεσσαλονίκης, με αποφάσεις και διευκολύνσεις σε άπειρες περιπτώσεις, έχει φροντίσει ώστε και οι αδύναμοι αυτής της πόλης να έχουν νερό, πάντα με γνώμονα ότι όλοι πρέπει να έχουν πρόσβαση στο νερό.
Αυτή την στιγμή η εταιρεία έχει ανείσπρακτες οφειλές περισσότερο από 35.000.000 ευρώ, στη πλειοψηφία τους από Δήμους. Δε θέλουμε ούτε να φανταστούμε πάρκα με ξερό χορτάρι ή ακόμη χειρότερα παιδικούς σταθμούς με κομμένο νερό! Δυστυχώς όμως η πολιτική της ιδιωτικοποίησης του νερού εκεί οδηγεί.
Όταν το 2001 έγινε εισαγωγή της ΕΥΑΘ στο χρηματιστήριο και οι εργαζόμενοι λέγαμε ότι είναι το πρώτο βήμα για την ιδιωτικοποίηση, κάποιοι μας λέγανε γραφικούς και κρατικοδίαιτους, σήμερα κοιτάζοντας που έχουν φτάσει τα τιμολόγια του νερού, και με την δεύτερη φάση της μετοχοποίησης μπροστά μας , δυστυχώς επαληθευόμαστε. Φοβόμαστε ότι βρισκόμαστε πλέον σε ένα μονόδρομο προς την πλήρη παραχώρηση ενός φυσικού μονοπωλίου σε ιδιωτικά χέρια.
Οι εργαζόμενοι της ΕΥΑΘ, θα δώσουμε τον αγώνα μας όπως και τόσες άλλες φορές στο παρελθόν, άλλωστε ήταν πάντα δίπλα μας οι συμπολίτες μας, το ΝΕΡΟ μας αφορά όλους.
"το δίκιο του αγώνα πολλά σου στέρησε,
μα η ζωή λεχώνα ελπίδες γέννησε"