Λεπτό προς λεπτό περιέγραψαν χθες το ισραηλινό ρεσάλτο στον Στόλο της Ελευθερίας αλλά και τις δραματικές ώρες που έζησαν ως αιχμάλωτοι των Ισραηλινών οι πρώτοι έξι έλληνες απελαθέντες από το Ισραήλ οι οποίοι μετείχαν στη νηοπομπή ανθρωπιστικής βοήθειας προς τη Γάζα: Ζ. Στυλιανάκης, Νεκ. Χρυσοχοΐδης , Μ. Γρηγορόπουλος, Αρ. Παπαδοκωστόπουλος, Δ. Γελαλής, Θ. Πετρογιάννης.
1. Κομάντος στο «Ελεύθερη Μεσόγειος»
Είχε προηγηθεί η επίθεση στο τουρκικό «Μαβί Μαρμαρά», που βρισκόταν σε απόσταση ενός μιλίου από τη «Μεσόγειο».«Χάθηκε από τα μάτια μας, μέσα στους καπνούς, το τουρκικό πλοίο. Ακούγαμε πυροβολισμούς, κρότους. Στις 6 παρά τα ξημερώματα επιτέθηκαν σε μας. Εφτασαν δύο σκάφη με 20 κομάντος. Είχαμε βάλει αγκαθωτό συρματόπλεγμα στην κουπαστή και κάθετα προς το αμπάρι»αφηγείται ο Α. Παπαδοκωστόπουλος.«Μας χτύπησαν με πιστόλια ηλεκτροσόκ και πλαστικές σφαίρες»λέει.
Είχαν μαζευτεί στη γέφυρα του πλοίου, σχηματίζοντας μια ανθρώπινη ασπίδα με τα σώματά τους. Στην «Ελεύθερη Μεσόγειο» ήταν ο ναύτης Μ. Γρηγορόπουλος που συμπληρώνει την εικόνα:«Τον Γ.Κ. τον χτύπησαν με τέιζερ και έριξαν πλαστικές σφαίρες εξ επαφής στο πόδι του. Μετά είχε μελανιές στα πόδια και υπνηλία λόγω του ηλεκτροσόκ».
Χάθηκε η επικοινωνία με τα κινητά- «ηλεκτρονικά αντίμετρα» τα λένε. Οι Ισραηλινοί ζήτησαν να «κάνει κράτει» το πλοίο.«Ημασταν 70 μίλια από τις ακτές του Ισραήλ με πλώρη για τα κατεχόμενα παλαιστινιακά εδάφη. Στα διεθνή ύδατα. Να σκεφτεί κανείς ότι χρειάστηκαν 9,5 ώρες για να φτάσουμε στο λιμάνι του Αστροτ. Εχει καταγραφεί στα ίχνη του πλοίου...» συμπληρώνει ο Μ. Γρηγορόπουλος.
Εκείνες τις στιγμές ο καπετάνΖαχαρής, κυβερνήτης της «Μεσογείου», κράτησε την ψυχραιμία του:«Ενας καπετάνιος πρέπει να είναι ψύχραιμος. Αλλιώς το πλήρωμά του καλά θα κάνει να υπογράψει τη διαθήκη του προτού επιβιβαστεί στο πλοίο»είπε χθες. Και συμπλήρωσε: «Εμείς είμαστε ανθρωπιστική βοήθεια. Δεν πουλάμε τσαμπουκάδες. Τσαμπουκάδες ας πουλήσει το ελληνικό κράτος στους Ισραηλινούς, που όποτε θέλουν αλωνίζουν τον κόσμο. Εμείς πουλάμε χαμόγελο, πουλάμε ελπίδα».
«Στη “Σφενδόνη” μπήκαν 25 Ισραηλινοί και διέλυσαν τα πάντα. Εχει γεμίσει το πλοίο πλαστικές σφαίρες. Ετσι το πήραν λάφυρο» λέει ο ο πρόεδρος του 7ου ΠΤ του Οικονομικού Επιμελητηρίου Ελλάδας Δ. Γελαλής. «Δεν ήθελε να παραδώσει το τιμόνι. Τον χτύπησαν στο κεφάλι, στα πόδια. Εχει κολάρο στον λαιμότώρα. Χτυπήθηκαν κι άλλοι» λέει για τον Θοδωρή Μπούκα.
Πολιτικός μηχανικός και μέλος της Μη Κυβερνητικής Οργάνωσης «Μηχανικοί της Γης», ο Θ. Πετρογιάννης βρισκόταν στη «Σφενδόνη». Οταν έφτασαν στο λιμάνι του Ασντόντ, είδε κάτι για πρώτη φορά στη ζωή του: «Ηρθαν γιατροί με κουκούλα. Αρνηθήκαμε να μας κοιτάξουν». Την ίδια εικόνα περιγράφει και ο Α. Παπαδοκωστόπουλος: «Είναι δυνατόνένας που θέλει να προσφέρει τις ιατρικές υπηρεσίες του να είναι κουκουλοφόρος; Δεν ξέραμε καν αν είναι γιατρός.
Αυτό δήλωναν».
Στο Ασντόντ υπήρχαν τουλάχιστον 200 Ισραηλινοί συγκεντρωμένοι που φώναζαν εναντίον των ακτιβιστών. Ο Αρ. Παπαδοκωστόπουλος λέει: «Στρατοκρατούμενο κράτος, κατάσταση φρίκης. Σε μια τέντα είχαν τον Πισία. Δεν δέχθηκε να του πάρουν αποτυπώματα και τον βαράγανε» . Μάλιστα υπέθεσε ότι πρόκειται για τακτική, γιατί το ίδιο, όπως λέει, είδε να γίνεται με τον Αμερικανό Πολ Λαρουντί, έναν από τους ιδρυτές της πρωτοβουλίας «Free Gaza», που τον χτύπησαν και μετά «του έκαναν ένεσηγια να τον ηρεμήσουν».
«Φώτα, κάτι σαν προβολείς, ορθάνοιχτα μέρα νύχτα» υπογραμμίζει ο Μ. Γρηγορόπουλος. «Μας έβαλαν σε χωριστά κελιά τους περισσότερους για να μην υπάρχει επαφή μεταξύ μας». Θυμάται πως μετά τη σύλληψη «μας είχαν καθιστούς με τα όπλα από πάνω μας, δεν μας έδιναν να φάμε, να πιούμε κάτι. Εκαναν ελέγχους συνεχώς. Οταν ζητούσαμε δικηγόροή επικοινωνία με την ελληνική πρεσβεία γελούσαν. Μας έδιναν να υπογράψουμε χαρτιά που ήταν γραμμένα στα εβραϊκά. Μας τράβαγαν βίντεο συνεχώς, καταπατώντας κάθε έννοια δικαιωμάτων του κρατουμένου. Μας πήραν τα πάντα. Λάπτοπ, κινητά...».
Χάθηκε η επικοινωνία με τα κινητά- «ηλεκτρονικά αντίμετρα» τα λένε. Οι Ισραηλινοί ζήτησαν να «κάνει κράτει» το πλοίο.«Ημασταν 70 μίλια από τις ακτές του Ισραήλ με πλώρη για τα κατεχόμενα παλαιστινιακά εδάφη. Στα διεθνή ύδατα. Να σκεφτεί κανείς ότι χρειάστηκαν 9,5 ώρες για να φτάσουμε στο λιμάνι του Αστροτ. Εχει καταγραφεί στα ίχνη του πλοίου...» συμπληρώνει ο Μ. Γρηγορόπουλος.
Εκείνες τις στιγμές ο καπετάνΖαχαρής, κυβερνήτης της «Μεσογείου», κράτησε την ψυχραιμία του:«Ενας καπετάνιος πρέπει να είναι ψύχραιμος. Αλλιώς το πλήρωμά του καλά θα κάνει να υπογράψει τη διαθήκη του προτού επιβιβαστεί στο πλοίο»είπε χθες. Και συμπλήρωσε: «Εμείς είμαστε ανθρωπιστική βοήθεια. Δεν πουλάμε τσαμπουκάδες. Τσαμπουκάδες ας πουλήσει το ελληνικό κράτος στους Ισραηλινούς, που όποτε θέλουν αλωνίζουν τον κόσμο. Εμείς πουλάμε χαμόγελο, πουλάμε ελπίδα».
«Στη “Σφενδόνη” μπήκαν 25 Ισραηλινοί και διέλυσαν τα πάντα. Εχει γεμίσει το πλοίο πλαστικές σφαίρες. Ετσι το πήραν λάφυρο» λέει ο ο πρόεδρος του 7ου ΠΤ του Οικονομικού Επιμελητηρίου Ελλάδας Δ. Γελαλής. «Δεν ήθελε να παραδώσει το τιμόνι. Τον χτύπησαν στο κεφάλι, στα πόδια. Εχει κολάρο στον λαιμότώρα. Χτυπήθηκαν κι άλλοι» λέει για τον Θοδωρή Μπούκα.
Πολιτικός μηχανικός και μέλος της Μη Κυβερνητικής Οργάνωσης «Μηχανικοί της Γης», ο Θ. Πετρογιάννης βρισκόταν στη «Σφενδόνη». Οταν έφτασαν στο λιμάνι του Ασντόντ, είδε κάτι για πρώτη φορά στη ζωή του: «Ηρθαν γιατροί με κουκούλα. Αρνηθήκαμε να μας κοιτάξουν». Την ίδια εικόνα περιγράφει και ο Α. Παπαδοκωστόπουλος: «Είναι δυνατόνένας που θέλει να προσφέρει τις ιατρικές υπηρεσίες του να είναι κουκουλοφόρος; Δεν ξέραμε καν αν είναι γιατρός.
Αυτό δήλωναν».
Στο Ασντόντ υπήρχαν τουλάχιστον 200 Ισραηλινοί συγκεντρωμένοι που φώναζαν εναντίον των ακτιβιστών. Ο Αρ. Παπαδοκωστόπουλος λέει: «Στρατοκρατούμενο κράτος, κατάσταση φρίκης. Σε μια τέντα είχαν τον Πισία. Δεν δέχθηκε να του πάρουν αποτυπώματα και τον βαράγανε» . Μάλιστα υπέθεσε ότι πρόκειται για τακτική, γιατί το ίδιο, όπως λέει, είδε να γίνεται με τον Αμερικανό Πολ Λαρουντί, έναν από τους ιδρυτές της πρωτοβουλίας «Free Gaza», που τον χτύπησαν και μετά «του έκαναν ένεσηγια να τον ηρεμήσουν».
«Φώτα, κάτι σαν προβολείς, ορθάνοιχτα μέρα νύχτα» υπογραμμίζει ο Μ. Γρηγορόπουλος. «Μας έβαλαν σε χωριστά κελιά τους περισσότερους για να μην υπάρχει επαφή μεταξύ μας». Θυμάται πως μετά τη σύλληψη «μας είχαν καθιστούς με τα όπλα από πάνω μας, δεν μας έδιναν να φάμε, να πιούμε κάτι. Εκαναν ελέγχους συνεχώς. Οταν ζητούσαμε δικηγόροή επικοινωνία με την ελληνική πρεσβεία γελούσαν. Μας έδιναν να υπογράψουμε χαρτιά που ήταν γραμμένα στα εβραϊκά. Μας τράβαγαν βίντεο συνεχώς, καταπατώντας κάθε έννοια δικαιωμάτων του κρατουμένου. Μας πήραν τα πάντα. Λάπτοπ, κινητά...».
Από: www.tovima.gr