Ο Μαυροπόταμος (για την Αρτέμιδα)
Ο πλάτανος βούιζε στον άνεμο
Εκείνη τη μέρα δε χάριζε δροσιά
Λαμπάδιασε μαζί με το χωριό
Φλεγόμενος βάτος ολόκληρο το δάσος
Καιόμενος πυρσός ο κορμός
τραβήχθηκε από τα νερά
του μαυροπόταμου.
Μέχρι τις ακτές του Ιονίου έφθασε
βάρκα θλιβερή μόνη στο πέλαγο
κουβαλώντας τις οιμωγές.
Κάποιος μετέφερε το κούτσουρο πίσω
εις μνήμην όσων χάθηκαν
Ο πλάτανος ξανάφερε ζωή
μαζεύοντας κόσμο στην πλατεία
Ένα μοιρολόι ακούγεται μακρινό
όταν όλοι κοιμούνται
Ύστερα οι Νηρηίδες στήνουνε χορό
να γαληνέψουν τους ανθρώπους
Το ποτάμι συνεχίζει το ταξίδι του
τη μέρα παίζει με τα παιδιά
Έτσι γίνονταν εδώ χιλιάδες χρόνια τώρα
Κρύβει το μαύρο του πρόσωπο
γίνεται καθρέφτης για τα μελλούμενα
Πίσω όμως ποτέ δεν γυρίζει
Μαρία Καρδάτου 24 Αυγούστου 2012
....................................................................................................................................................................
Ο Επίκουρος ο αρχαίος φιλόσοφος
έλεγε πως πρέπει να βρούμε τις πηγές
της δυστυχίας και να τις αντιστρέψουμε
σε αναζήτηση της ευτυχίας.
Μας φαίνεται αδύνατο αυτό γιατί όπου
χτυπήσει ο κεραυνός μόνο η λύπη μένει.
Εδώ χτύπησε η φωτιά και 65 ανθρώπινες
ψυχές χάθηκαν άδικα. Παρ' όλα αυτά
κοιτάζοντας τα γελαστά προσωπάκια
των παιδιών αντιλαμβανόμαστε ότι
η ζωή συνεχίζεται σ' αυτόν τον όμορφο
τόπο με την καταπληκτική φύση και
την πανέμορφη θάλασσα.
Ας επικρατήσει το μήνυμα της ζωής
και οι νέοι δημιουργοί ας πάρουν τη
σκυτάλη
Μαρία Καρδάτου 24 Αυγούστου 2012
Ζαχάρω