Για γέλια


Ας γελάσουμε και λίγο...

----------------------------------------------------------------------------------------------------------





Έχετε προσέξει ποτέ τις οδηγίες χρήσης σε προϊόντα που καθημερινά καταναλώνουμε; Όχι; Καλά θα κάνετε να δίνετε περισσότερη σημασία γιατί μερικές έχουν πολύ γέλιο.

1. Εμφανίστηκε σε σακουλάκι με γαριδάκια:"Μπορεί να είσαι ο νικητής, δεν είναι απαραίτητη η αγορά του προϊόντος, πληροφορίες εντός". (Α, ωραία. Θα ζητήσω από τον ψιλικατζή να ανοίξω το σακουλάκι χωρίς να το πληρώσω...) 

2. Σε πιστολάκι για τα μαλλιά:"Μην το χρησιμοποιείτε κατά την διάρκεια του ύπνου". (Τώρα κατάλαβα γιατί ξυπνάω χτενισμένος...)

3. Σε σαπούνι ελληνικής παραγωγής:"Xρησιμοποιήστε το σαν κανονικό σαπούνι". (Κρίμα γιατί είχα στο μυαλό μου να το χρησιμοποιήσω για φρυγανιά...)

4. Σε κατεψυγμένο φαγητό:"Πρόταση σερβιρίσματος: Ξεπαγώστε το". (Πες το βρε άνθρωπέ μου και μου φαινόταν σκληρό!)

5. Σε κάλυμμα κεφαλιού για ντους:"Προσοχή: Χωράει μόνο ένα κεφάλι".(Θα το έχω υπόψη μου όταν πετύχω τη Λερναία Yδρα)

6. Σε πακέτο με γλυκό τιραμισού(τυπωμένο στον πάτο):"Μην το αναποδογυρίζετε". (Πολύ αργά...)

7. Σε υπνωτικό χάπι:"Παρενέργειες: Μπορεί να προκαλέσει υπνηλία".(Αντε καλέ)

8. Σε αποκριάτικη παιδική στολή Σούπερμαν:"Φορώντας αυτή τη στολή δε μπορείς να πετάξεις". (Εδώ μου καταστρέφετε τη μεγαλύτερη παιδική φαντασίωση!)

9. Σε πακέτο ξηρών καρπών:"Οδηγίες: Ανοίξτε το πακέτο, φάτε τους ξηρούς καρπούς". (Δεν κατάλαβα...)

10. Σε κουβέρτα:"Να μη χρησιμοποιείται για προστασία σε τυφώνες". (Σε σεισμούς μπορώ να σκεπαστώ;)

11. Σε καθρέφτη αυτοκινήτου:"Θυμήσου: Τα αντικείμενα στον καθρέφτη είναι στην πραγματικότητα πίσω σου". ('Η εγώ οδηγώ ανάποδα ή όλοι οι άλλοι...)

12. Στο καπάκι μπουκαλιού με γάλα:"Αφού ανοιχτεί, κρατήστε το όρθιο".(Το ποτήρι θα γεμίσει με τη βοήθεια της βαρύτητας...)


Ζωή και Facebook ή ζωή στο Facebook? Δείτε ένα πολύ όμορφο βιντεάκι που "ψαρέψαμε" στο διαδύκτιο...














Λέει ο Ελληνας πατέρας στον γιο του μια μέρα : Υιέ μου σου βρήκα νύφη.

Απαντάει ο γιός : Πατέρα εγώ θα διαλέξω την γυναίκα που θα παντρευτώ
Λέει ο πατέρας : Ναι αλλά ...
εγώ η νύφη που σου προτείνω είναι η κόρη του Bill Gates

Οπότε ο γιός συμφωνεί.
Πάει ο Ελληνας πατέρας στον Bill Gates και του λέει : Σου έχω έναν καλό γαμπρό για την κόρη σου.

Απαντάει ο Bill Gates : Μα η κόρη μου είναι μόνο 15 ετών.

Και ο πατέρας : Ναι αλλά ο νέος που σου προτείνω είναι διευθυντικό στέλεχος στην Παγκόσμια Τράπεζα.

Οπότε και ο Bill Gates συμφωνεί.
Πάει μετά ο Ελληνα πατέρας στον Πρόεδρο της Παγκόσμιας Τράπεζας και του λέει : Σου έχω βρει ένα φοβερό διευθυντικό στέλεχος για την τράπεζα

Απαντάει ο Πρόεδρος : Μα ήδη έχω πολλούς διευθυντές και δεν τους χρειάζομαι όλους.

Λέει ο πατέρας : Ναι, αλλά αυτός που σου προτείνω είναι γαμπρός του Bill Gates

Οπότε συμφωνεί και ο Πρόεδρος 





Χθες σταμάτησα σ' ένα βενζινάδικο και ζήτησα 10 ευρώ βενζίνη.

Κι ο βενζινάς με ρώτησε:

- Είναι μεγάλος ο λεκές;

 


ΜΕ ΕΝΑ...ΜΟΣΧΑΡΑΚΙ ΒΡΑΒΕΥΣΕ Η ΥΠΟΥΡΓΟΣ ΑΓΡΟΤΙΚΗΣ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ ΚΑΙ ΤΡΟΦΙΜΩΝ, ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΜΠΑΤΖΕΛΗ ΤΕΛΕΙΟΦΟΙΤΟ ΜΑΘΗΤΗ ΤΗΣ ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΗΣ ΓΕΩΡΓΙΚΗΣ ΣΧΟΛΗΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

ΓΕΛΑΕΙ Ο ΚΟΣΜΟΣ ΜΑΖΙ ΤΗΣ...ΠΟΥ ΤΟΥΣ ΠΑΜΕ ΑΥΤΟΥΣ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥΣ ΓΙΑ ΔΙΕΘΝΗ ΚΑΡΙΕΡΑ;;;ΤΟΥΣ ΠΕΡΙΣΣΕΨΑΝ ΤΑ ΥΒΡΙΔΙΚΑ ΒΟΔΙΑ ΑΠΟ ΤΗ ΒΟΥΛΗ ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΤΑ ΔΩΡΙΖΟΥΝ;;; prezatv


Καπιταλισμός και ψάρεμα

Είναι απόγευμα και ο μπάρμπας από το ωραίο νησάκι του Αιγαίου έχει πάει για ψάρεμα στην αμμουδιά. Αφού ρίχνει την πετονιά ξαπλώνει προς τα πίσω στηριζόμενος στους αγκώνες του και αρχίζει να αγναντεύει περιμένοντας κάποιο τσίμπημα. Σε λίγο εμφανίζεται ένας επιχειρηματίας στην αμμουδιά που είχε πάει βόλτα για να αποβάλει λίγο από το στρες που του δημιουργούσαν οι δουλειές του. Βλέποντας τον ψαρά να ψαρεύει τόσο νωχελικά, τον πλησιάζει και του λέει: 
– Δεν κάνεις καλά, με αυτό τον τρόπο δεν θα πιάσεις ψάρια. Πρέπει να βρέξεις κώλο αν θέλεις να πιάσεις ψάρια 
– Για ποιο λόγο; τον ρωτάει ο ψαράς. 
– Θα τα πουλάς και θα βγάζεις κέρδος. 
– Για ποιο λόγο; 
– Μετά από λίγο καιρό με τα κέρδη θα πάρεις δίχτυα ώστε να πιάνεις περισσότερα ψάρια
– Για ποιο λόγο; λέει και πάλι ο ψαράς. 
Λίγο ενοχλημένος, ο επιχειρηματίας αποκρίνεται : 
– Πιάνοντας περισσότερα ψάρια θα μπορέσεις να πάρεις μία βάρκα και να βγάλεις περισσότερα χρήματα
– Για ποιο λόγο; ξαναλέει ο ψαράς. 
Έχει αρχίσει να του την δίνει του επιχειρηματία η μονότονη απάντηση του ψαρά αλλά υπομονετικά του εξηγεί: 
– Με τα χρήματα θα αγοράσεις ένα μεγαλύτερο πλοίο και θα προσλάβεις ανθρώπους να σε βοηθούν!
– Για ποιο λόγο; ρωτάει και πάλι ο ψαράς. 
Ο επιχειρηματίας είναι πλέον κατακόκκινος, γεμάτος θυμό! 
- Μα δεν καταλαβαίνεις; Σε λίγα χρόνια θα έχεις έναν ολόκληρο στόλο από ψαράδικα, με πολλούς υπαλλήλους, που θα ψαρεύουν σε όλες τις θάλασσες του κόσμου, για λογαριασμό σου. 
– Για ποιο λόγο; 
- ‘Ετσι, θα μπορέσεις να εισάγεις την εταιρεία σου στο χρηματιστήριο. Θα θησαυρίσεις και μετά, χωρίς να σκας, το μόνο που θα έχεις να κάνεις είναι να κάθεσαι στην αμμουδιά και να βλέπεις το ηλιοβασίλεμα!! 
– Γιατί, τώρα τι κάνω;

......................................................................

Βρέθηκε αντίδοτο στο γεωργιάδη!!!!!!!
Δεν το πιστεύαμε πως μπορούσε να γίνει, αλλά είναι γεγονός, βρέθηκε ο άνθρωπος που τον κέρδισε!!!!!!!!!!
Δείτε το βίντεο-απόδειξη...


Αφιερωμένο σε όσους γεννήθηκαν πριν το 1980
H αλήθεια είναι ότι δεν ξέρω πώς καταφέραμε να επιβιώσουμε. Ήμαστε μια γενιά σε αναμονή: περάσαμε την παιδική μας ηλικία περιμένοντας.
Έπρεπε να περιμένουμε δύο ώρες μετά το φαγητό πριν κολυμπήσουμε, δύο ώρες μεσημεριανό ύπνο για να ξεκουραστούμε και τις Κυριακές έπρεπε να μείνουμε νηστικοί όλο το πρωί για να κοινωνήσουμε. Ακόμα και οι πόνοι περνούσαν με την αναμονή.
Κοιτάζοντας πίσω, είναι δύσκολο να πιστέψουμε ότι είμαστε ακόμα ζωντανοί. Εμείς ταξιδεύαμε σε αυτοκίνητα χωρίς ζώνες ασφαλείας και αερόσακους. Κάναμε ταξίδια 10 και 12 ωρών, πέντε άτομα σε ένα Φιατάκι και δεν υποφέραμε από το «σύνδρομο της τουριστικής θέσης». Δεν είχαμε πόρτες, παράθυρα, ντουλάπια και μπουκάλια φαρμάκων ασφαλείας για τα παιδιά.
Ανεβαίναμε στα ποδήλατα χωρίς κράνη και προστατευτικά, κάναμε ωτο-στοπ, καβαλάγαμε μοτοσικλέτες χωρίς δίπλωμα.
Οι κούνιες ήταν φτιαγμένες από μέταλλο και είχαν κοφτερές γωνίες. Ακόμα και τα παιχνίδια μας ήταν βίαια. Περνάγαμε ώρες κατασκευάζοντας αυτοσχέδια αυτοκίνητα για να κάνουμε κόντρες κατρακυλώντας σε κάποια κατηφόρα και μόνο τότε ανακαλύπταμε ότι είχαμε ξεχάσει να βάλουμε φρένα. Παίζαμε «μακριά γαιδούρα» και κανείς μας δεν έπαθε κήλη ή εξάρθρωση.
Βγαίναμε από το σπίτι τρέχοντας το πρωί, παίζαμε όλη τη μέρα και δεν γυρνούσαμε στο σπίτι παρά μόνο αφού είχαν ανάψει τα φώτα στους δρόμους. Κανείς δεν μπορούσε να μάς βρει. Τότε δεν υπήρχαν κινητά.
Σπάγαμε τα κόκκαλα και τα δόντια μας και δεν υπήρχε κανένας νόμος για να τιμωρήσει τους «υπεύθυνους» Ανοίγανε κεφάλια όταν παίζαμε πόλεμο με πέτρες και ξύλα και δεν έτρεχε τίποτα. Ήταν κάτι συνηθισμένο για παιδιά και όλα θεραπεύονταν με λίγο ιώδιο ή μερικά ράμματα. Δεν υπήρχε κάποιος να κατηγορήσεις παρά μόνο ο εαυτός σου. Είχαμε καυγάδες και κάναμε καζούρα ο ένας στον άλλος και μάθαμε να το ξεπερνάμε.
Τρώγαμε γλυκά και πίναμε αναψυκτικά, αλλά δεν ήμασταν παχύσαρκοι. Ίσως κάποιος από εμάς να ήταν χοντρός και αυτό ήταν όλο. Μοιραζόμασταν μπουκάλια νερό ή αναψυκτικά ή οποιοδήποτε ποτό και κανένας μας δεν έπαθε τίποτα.
Καμιά φορά κολλάγαμε ψείρες στο σχολείο και οι μητέρες μας το αντιμετώπιζαν πλένοντάς μας το κεφάλι με ζεστό ξύδι.
Δεν είχαμε Playstations, Nintendo 64, 99 τηλεοπτικά κανάλια, βιντεοταινίες με ήχο surround, υπολογιστές ή Ιnternet. Εμείς είχαμε φίλους. Κανονίζαμε να βγούμε μαζί τους και βγαίναμε. Καμιά φορά δεν κανονίζαμε τίποτα, απλά βγαίναμε στο δρόμο και εκεί συναντιόμασταν για να παίξουμε κυνηγητό, κρυφτό, αμπάριζα... μέχρι εκεί έφτανε η τεχνολογία. Περνούσαμε τη μέρα μας έξω, τρέχοντας και παίζοντας. Φτιάχναμε παιχνίδια μόνοι μας από ξύλα. Χάσαμε χιλιάδες μπάλλες ποδοσφαίρου.
Πίναμε νερό κατευθείαν από τη βρύση, όχι εμφιαλωμένο, και κάποιοι έβαζαν τα χείλη τους πάνω στη βρύση.
Κυνηγούσαμε σαύρες και πουλιά με αεροβόλα στην εξοχή, παρά το ότι ήμασταν ανήλικοι και δεν υπήρχαν ενήλικοι για να μας επιβλέπουν. Θεέ μου! Πηγαίναμε με το ποδήλατο ή περπατώντας μέχρι τα σπίτια των φίλων και τους φωνάζαμε από την πόρτα. Φανταστείτε το! Χωρίς να ζητήσουμε άδεια από τους γονείς μας, ολομόναχοι εκεί έξω στο σκληρό αυτό κόσμο! Χωρίς κανέναν υπεύθυνο! Πώς τα καταφέραμε;
Στα σχολικά παιχνίδια συμμετείχαν όλοι και όσοι δεν έπαιρναν μέρος έπρεπε να συμβιβαστούν με την απογοήτευση. Κάποιοι δεν ήταν τόσο καλοί μαθητές όσο άλλοι και έπρεπε να μείνουν στην ίδια τάξη. Δεν υπήρχαν ειδικά τεστ για να περάσουν όλοι. Τι φρίκη! Κάναμε διακοπές τρεις μήνες τα καλοκαίρια και περνούσαμε ατέλειωτες ώρες στην παραλία χωρίς αντιηλιακή κρέμα με δείκτη προστασίας 30 και χωρίς μαθήματα ιστιοπλοΐας, τένις ή γκολφ. Φτιάχναμε όμως φανταστικά κάστρα στην άμμο και ψαρεύαμε με ένα αγκίστρι και μια πετονιά.
Ρίχναμε τα κορίτσια κυνηγώντας τα για να τους βάλουμε χέρι, όχι πιάνοντας κουβέντα σε κάποιο Chat room και γράφοντας ; ) : D : P Είχαμε ελευθερία, αποτυχία, επιτυχία και υπευθυνότητα και μέσα από όλα αυτά μάθαμε και ωριμάσαμε. Δεν θα πρέπει να μάς παραξενεύει που τα σημερινά παιδιά είναι κακομαθημένα και χαζοχαρούμενα.
Αν εσύ είσαι από τους «παλιούς»... συγχαρητήρια!
Είχες την τύχη να μεγαλώσεις σαν παιδί...