 |
| Από: tvxs |
Η μείωση του χρόνου εργασίας με παράλληλη μείωση των αποδοχών τους, η οποία θα πραγματοποιείται χωρίς τη συγκατάθεση του εργαζομένου, αποτελεί βλαπτική μεταβολή των όρων των συμβάσεων εργασίας, σύμφωνα με απόφαση του Αρείου Πάγου. Η εν λόγω απόφαση αφορά μαθηματικό ιδιωτικού εκπαιδευτηρίου, δικαιώνοντάς τον και επιδικάζοντας υπέρ του αποζημίωση 1.500 ευρώ για ηθική βλάβη.
Ειδικότερα, ο Άρειος Πάγος, ερμηνεύοντας την εργατική νομοθεσία, αποφάσισε ότι η μονομερής από τον εργοδότη βλαπτική για τον υπάλληλο μεταβολή των όρων της συμβάσεως εργασίας παρέχει στον υπάλληλο το δικαίωμα να θεωρήσει τη μεταβολή αυτή ως άτακτη καταγγελία της εργασιακής σχέσεως εκ μέρους του εργοδότη και να απαιτήσει την πληρωμή της νόμιμης αποζημιώσεως ή να αξιώσει την τήρηση των συμβατικών όρων.
Ειδικότερα, ο Άρειος Πάγος, ερμηνεύοντας την εργατική νομοθεσία, αποφάσισε ότι η μονομερής από τον εργοδότη βλαπτική για τον υπάλληλο μεταβολή των όρων της συμβάσεως εργασίας παρέχει στον υπάλληλο το δικαίωμα να θεωρήσει τη μεταβολή αυτή ως άτακτη καταγγελία της εργασιακής σχέσεως εκ μέρους του εργοδότη και να απαιτήσει την πληρωμή της νόμιμης αποζημιώσεως ή να αξιώσει την τήρηση των συμβατικών όρων.
Εάν δε ο εργοδότης αποκρούσει τις προσφερόμενες υπηρεσίες του υπαλλήλου, τότε μπορεί να ζητήσει απ' αυτόν (επειδή κατέστη υπερήμερος) την καταβολή του μισθού του. Η απόφαση αφορά και τη μείωση των ωρών απασχόληση του υπαλλήλου σε σχέση με εκείνες που αρχικά είχε συμφωνηθεί του.
Παράλληλα, ο Άρειος Πάγος αποφάσισε πως είναι βλαπτική για τον εργαζόμενο η μεταβολή όχι μόνο όταν προκαλεί υλική ζημία αλλά και ηθική, καθώς από τη γενική υποχρέωση πρόνοιας πηγάζει η υποχρέωση του εργοδότη να σέβεται την προσωπικότητα του μισθωτού.
«Ο μισθωτός υφίσταται ηθική ζημία από τυχόν βάναυση ή προσβλητική της προσωπικότητάς του συμπεριφορά του εργοδότη, έστω και αν η συμπεριφορά αυτή δεν πηγάζει από δολία προαίρεση του εργοδότη για βλαπτική μεταβολή ή για εξαναγκασμό του εργαζόμενου σε αποχώρηση από την υπηρεσία», αναφέρεται στην απόφαση.
Σχετικά με την υπόθεση που εκδικάστηκε και οδήγησε στην παραπάνω απόφαση, πρόκειται για έναν μαθηματικό, ο οποίος κατά τη σχολική χρονιά 2003-2004 απασχολήθηκε 12 ώρες εβδομαδιαίως. Τις επόμενες σχολικές περιόδους, 2005 έως 2008, συμφωνήθηκε με σύμβαση εργασίας ορισμένου χρόνου ότι θα απασχοληθεί 20 ώρες εβδομαδιαίως, ωστόσο, κατά την έναρξη της σχολικής χρονιάς 2005- 2006 του ανακοινώθηκε η μείωση, κατά τέσσερις, των ωρών διδασκαλίας. Ο εκπαιδευτικό προσέφυγε στη Δικαιοσύνη και ζήτησε την τήρηση της σύμβασης που είχε υπογραφεί. Σύμφωνα με την απόφαση του Αρείου Πάγου η εν λόγω μεταβολή ήταν βλαπτική και ο εκπαιδευτικός δικαιούται τον μισθό που αντιστοιχεί στις 20 ώρες διδασκαλίας.
Σημειώνεται πως η διεύθυνση του σχολείου υποστήριξε πως η αλλαγή στη σύμβαση επήλθε καθώς «κόπηκαν» τα τμήματα στο σχολείο από οκτώ σε έξι. Ωστόσο, ο ισχυρισμός αυτός απορρίφθηκε καθώς το ίδιο διάστημα η διεύθυνση προσέλαβε άλλον καθηγητή της ίδιας ειδικότητας.