Τετάρτη 18 Μαΐου 2011

Πολιτική ομηρία και συναίνεση με το στανιό

Με το δάκτυλο στη σκανδάλη, η ευρωζώνη εισήλθε από την Τρίτη που μας πέρασε σε μία νέα φάση πολιτικής παρέμβασης στις εσωτερικές εξελίξεις στην Ελλάδα. Διά στόματος Όλι Ρεν και Ζαν Κλοντ Γιούνκερ, των θεσμικά υπευθύνων για τη διαχείριση του ελληνικού χρέους εκ μέρους της Ε.Ε., οι Βρυξέλλες συναρτούν πλέον την όποια οικονομική στήριξη από την πειθήνια συμπεριφορά του ελληνικού πολιτικού συστήματος για μία χρονική περίοδο δεκαετίας, ανεξαρτήτως πολιτικού προσανατολισμού των κυβερνήσεων.

Σύμφωνα με διασταυρωμένες πληροφορίες, κυβερνητικά στελέχη επιμένουν πως οι εξελίξεις θα είναι καταλυτικές στο αμέσως επόμενο διάστημα, με χρονικό ορίζοντα ολοκλήρωσης ενός κύκλου πολιτικών εξελίξεων την επομένη της ψήφισης του Μεσοπρόθεσμου Προγράμματος Σταθερότητας (αρχές με μέσα Ιουνίου).

Οι κυβερνητικοί αυτοί κύκλοι επισημαίνουν:

Α) Δεν υφίσταται καν λόγος προσφυγής στις κάλπες και μάλιστα σε πρόωρες, χωρίς τη ρητή, δημόσια και διαχρονική συναίνεση της Νέας Δημοκρατίας στην υλοποίηση του Μνημονίου.

Β) Είναι σχεδόν βέβαιο πως ο Γιώργος Παπανδρέου υιοθετεί την εκδοχή σχηματισμού μίας κυβέρνησης, η οποία στο σύνολό της θα υιοθετήσει όλες τις παραμέτρους του Μνημονίου. Αυτή η κυβέρνηση θα επιστρατεύσει έναν μικρό αριθμό σημερινών υπουργών, μία ομάδα του σημιτικού μπλοκ και ορισμένα εξωκοινοβουλευτικά πρόσωπα, εγνωσμένης τεχνοκρατικής πληρότητας και πάντως διακομματικής (από τα κόμματα εξουσίας) αποδοχής.

Γ) Η κυβέρνηση αυτή θα αποδεχθεί τους νέους όρους καθώς και τη σύσταση «Ανεξάρτητου Οργανισμού διαχείρισης πώλησης και αξιοποίησης Δημόσιας Περιουσίας» στα πρότυπα που επιβάλλουν οι δανειστές. Ο Οργανισμός αυτός, με μικτή παρουσία τεχνοκρατών από την Ελλάδα και την τρόικα, θα αναλάβει την υλοποίηση των διαδικασιών, ώστε τα μην «επιβαρυνθούν» άμεσα πολιτικά πρόσωπα. Πρόκειται για επανάληψη της επιτήρησης της χώρας από τον Εδουάρδο ΛΩ, με τη σύσταση, τότε, του Ελληνικού Μονοπωλίου και άλλων συναφών θεσμών και οργανισμών για την αποπλήρωση χρέους του ελληνικού κράτους.

Υπ' αυτές τις προϋποθέσεις,  η τρόικα των δανειστών θα προχωρήσει και στην ολοκλήρωση της παροχής δανείων έως τον επόμενο Φεβρουάριο και στην επιπλέον δανειοδότηση κατά την περίοδο 2012- 2013.
Η ευρωζώνη, προφανώς, και έχει πλήρη επίγνωση της πολιτικής παρέμβασης που επιχειρεί στα εσωτερικά της Ελλάδας. Η απροκάλυπτη αυτή ενέργεια αποτελεί το μέσο για την επιβολή στη χώρα καθεστώτος διαχρονικής πολιτικής υποτέλειας, αφού είναι προφανές πώς ανεξάρτητα από το ποιος θα κυβερνήσει, η ουσία της οικονομικής και κοινωνικής πολιτικής θα περιορίζεται στην πιστή, χωρίς παρεκκλίσεις και λογιστικές αλχημείες, υλοποίηση της δεκαετούς δέσμευσης που θα προβλέπει η νέα συμφωνία.

Είναι, λοιπόν, αναμενόμενες και ήδη καταγεγραμμένες αντιδράσεις στελεχών από τα δύο κόμματα εξουσίας. Ο Θεόδωρος Πάγκαλος, επί παραδείγματι, ομιλεί περί «πολιτικών όρων», χαρακτηρίζοντας ως «λάθος της Ε.Ε.» την επιβολή πολιτικής συναίνεσης ως προαπαιτούμενο για τις οικονομικές εξελίξεις εντός Μνημονίου.

Πρόωρες εκλογές


Είναι επίσης προφανές πως, σε περίπτωση που οι όροι της Ε.Ε. δεν υιοθετηθούν, τότε ο Γιώργος Παπανδρέου θα είναι υποχρεωμένος να αναλάβει πολιτικές πρωτοβουλίες, οι οποίες είναι ωστόσο ΠΡΟΚΑΘΟΡΙΣΜΕΝΕΣ, υπό την έννοια ότι δεν διαθέτει πολλές επιλογές. Αν και εφόσον η Νέα Δημοκρατία δεν δεσμευθεί, τότε αντιμετωπίζεται το ενδεχόμενο προσφυγής σε εκλογές ως ύστατη λύση σχηματισμού κυβερνήσεων με χαρακτήρα «Εθνικής Σωτηρίας». 

Το αποτέλεσμα θα είναι το ίδιο, με τον κίνδυνο ωστόσο μιας διαρκούς αστάθειας να ελλοχεύει. Μία νέα Βουλή υπό τις παρούσες συνθήκες και με τα σημερινά δεδομένα, χωρίς δηλαδή ευκρινή αυτοδυναμία ενός εκ των κομμάτων εξουσίας και περισσότερα, ενδεχομένως, κόμματα στο ημικύκλιο, θα πρόσφερε μεν έδαφος σε διακομματικές συνεννοήσεις, αλλά θα μπορούσε να εξελιχθεί και σε αρένα μικροπολιτικής δραστηριότητας με ιδιοτελείς προθέσεις. 

Ένα από τα γνωστά κοινοβουλευτικά στελέχη, με περγαμηνές εντιμότητας κοινά αποδεκτές, επεσήμανε το βράδυ της Τρίτης στη zougla.gr πως σε μία τέτοια νέα Βουλή κανείς σοβαρός άνθρωπος δεν θα επιχειρούσε να εκλεγεί. «Θα είναι μία αρένα όπου η κοινή συνισταμένη θα είναι η έκδηλη λαμογιά και ιδιοτέλεια, αφού τέτοια σχήματα δίνουν την ευκαιρία σε ημεδαπούς και αλλοδαπούς επιχειρηματικούς κύκλους να παίξουν το Colpo Grosso, όπως συνέβη και προ εικοσαετίας κατά το Βρώμικο 89».

Η ίδια πηγή αναφέρθηκε εκτενώς και στον οργανισμό διαχείρισης της πώλησης Δημόσιας Περιουσίας, τον οποίο ζητούν οι δανειστές, σημειώνοντας πως εντός αυτού του Οργανισμού θα παρατηρηθούν μεγάλα παιγνίδια συμφερόντων, αφού ο κάθε επιχειρηματικός κύκλος, ξένος ή ντόπιος, θα θελήσει να τοποθετήσει ή να εξαγοράσει παράγοντες, για να επωφεληθεί από αυτό το νέο «Μεγάλο Φαγοπότι».

Από: zougla