Τον ιρλανδό δημοσιογράφο Βίνσεντ Μπράουν μάλλον τον γνωρίζουν ελάχιστοι έξω από την χώρα του. Παραδέχομαι ότι ανάμεσα στους πολλούς ήμουν κι εγώ, όμως χαίρομαι τώρα που τον γνώρισα. Αν και με πιάνει θλίψη καθώς σκέφτομαι τις "αποκλειστικές ο-θεός-να-τις-κάνει συνεντεύξεις", τις στημένες τηλεοπτικές συζητήσεις και τις κατευθυνόμενες αναλύσεις των εγχώριων "δημοσιογράφων".
Δείτε το βιντεάκι που ακολουθεί. Μεταφερόμαστε στην Ιρλανδία.
Στο βήμα βρίσκεται ο μεγαλοτραπεζίτης Κλάους Μάσουχ, υψηλόβαθμο στέλεχος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, ο οποίος εξηγεί στους ιρλανδούς τα οφέλη που θα προκύψουν για την χώρα τους από το μνημόνιο και την δημοσιονομική προσαρμογή που τους έχουν επιβληθεί.Με ήρεμο, γλυκό και σχεδόν χαμογελαστό ύφος, ο Μάσουχ επιχειρεί να πείσει τους δόλιους τους ιρλανδούς ότι τα οφέλη που θα προκύψουν από τις σημερινές τους θυσίες θα αξίζουν με το παραπάνω τα βάσανα που περνούν σήμερα. Όμως, δυστυχώς γι'αυτόν, στο ακροατήριό του δεν βρίσκονται ο Πρετεντέρης, ο Καψής, ο Χασαπόπουλος, η Τρέμη, ο Ρογκάκος, ο Λιαρέλλης, η Κοσιώνη, ο Παπαδημητρίου, ο Μανδραβέλης, ο Παπαχελάς, ο Πορτοσάλτε ή δεν ξέρω κι εγώ ποιος άλλος αργυρώνητος έλληνας "δημοσιογράφος". Εκεί βρίσκεται ο πολύπειρος Βίνσεντ Μπράουν, ο οποίος (με το ίδιο ήρεμο και μελιστάλαχτο ύφος) εξαπολύει πραγματικές ερωτήσεις, κάνοντας τον "πολύ" Μασούχ να καταπιεί την γλώσσα του και να μη ξέρει πού να κρυφτεί.
Δείτε τι σημαίνει Δημοσιογράφος (με κεφαλαίο Δέλτα) και μελαγχολήστε:
Αντανάκλαση: Cogito ergo sum