Αντανάκλαση: Αλληλεγγύη στον ηρωικό αγώνα των απεργών χαλυβουργών

Σαν Σήμερα

28 Γενάρη

1853

Γεννιέται ο Κουβανός επαναστάτης ποιητής Χοσέ Μαρτί, ο οποίος αφιέρωσε τη ζωή του στην πάλη για την ανεξαρτησία της χώρας του και την ενότητα όλων των λαών της Λατινικής Αμερικής κατά του ισπανικού και αμερικανικού ιμπεριαλισμού.

1871

Οι Πρώσοι κυριεύουν το Παρίσι (γαλλοπρωσικός πόλεμος, 1870-1871). Τρεις μήνες περίπου αργότερα, ο εργαζόμενος λαός του Παρισιού θα ξεσηκωνόταν εγκαθιδρύοντας τη δική του εξουσία (Παρισινή Κομμούνα).

1887

Αρχίζει στο Παρίσι η κατασκευή του πύργου του Αϊφελ, προκειμένου να κοσμήσει τη διεθνή έκθεση του Παρισιού, το 1889.

1918

Το Συμβούλιο των Επιτρόπων του Λαού εκδίδει διάταγμα για την οργάνωση του εργατοαγροτικού Κόκκινου Στρατού.

1929

Αρχειομαρξιστές και αστυνομικοί εισβάλλουν στο Εργατικό Κέντρο Θεσσαλονίκης, όπου συνεδρίαζαν μια σειρά σωματεία προκειμένου να εκλέξουν αντιπροσώπους για το ιδρυτικό Συνέδριο της ταξικής Ενωτικής ΓΣΕΕ. Δεκάδες εργάτες συνελήφθησαν, ενώ 42 παραπέμφθηκαν σε δίκη και 11 καταδικάστηκαν σε φυλάκιση.

1930

Συνέρχεται στη Λάρισα η 3η Ολομέλεια της ΚΕ του ΚΚΕ, που προσδιορίζει τον χαρακτήρα της επανάστασης στην Ελλάδα ως σοσιαλιστικής.

1932

Τα ιαπωνικά στρατεύματα επιτίθενται κατά της Σαγκάης, την οποία υπερασπίζονται οι εργάτες της πόλης και η 19η Στρατιά.

1935

Η Ισλανδία γίνεται η πρώτη χώρα που νομιμοποιεί την έκτρωση.

1936

Γεννιέται ο Αλβανός συγγραφέας Ισμαήλ Κανταρέ.

1945

Πεθαίνει έπειτα από θανάσιμο τραυματισμό στο πεδίο της μάχης η 20χρονη επιλοχίας του Κόκκινου Στρατού Ρόζα Σανίνα. Η Ρ. Σανίνα υπήρξε μια από τους καλύτερους ελεύθερους σκοπευτές του Κόκκινου Στρατού, που έγινε θρύλος, τόσο για τις ικανότητες όσο και για τον ηρωισμό της. Η Ρόζα, που ήταν μέλος της Κομμουνιστικής Νεολαίας (Κομσομόλ), είχε ενταχθεί στον Κόκκινο Στρατό ως εθελόντρια.

1966

Ιδρύθηκε το Κέντρο Μαρξιστικών Μελετών και Ερευνών (ΚΜΜΕ).

1986

Επτά αστροναύτες βρίσκουν τον θάνατο όταν εκρήγνυται το αμερικανικό διαστημόπλοιο «Τσάλεντζερ», 73 δευτερόλεπτα μετά την εκτόξευσή του από το ακρωτήριο Κανάβεραλ.

1997

Μετά από είκοσι χρόνια, η νοτιοαφρικανική αστυνομία ομολογεί τη δολοφονία του Στιβ Μπίκο (έγινε το 1977). Ο 30χρονος τότε Μπίκο, κορυφαία μορφή του κινήματος της μαύρης φοιτητικής νεολαίας και ηγέτης του Κινήματος της Μαύρης Συνείδησης, είχε «βρεθεί» νεκρός στο κελί του υπό «αδιευκρίνιστες συνθήκες». Είχε συλληφθεί για τη σύνταξη και τη διανομή ανατρεπτικών φυλλαδίων και κρατούνταν στις φυλακές, χωρίς να έχει απαγγελθεί επίσημη κατηγορία σε βάρος του.

Εν μεγάλη Ελληνική αποικία, 200 π.Χ.

Ότι τα πράγματα δεν βαίνουν κατ’ ευχήν στην Αποικία

δεν μέν’ η ελαχίστη αμφιβολία,

και μ’ όλο που οπωσούν τραβούμ’ εμπρός,

ίσως, καθώς νομίζουν ουκ ολίγοι, να έφθασε ο καιρός

να φέρουμε Πολιτικό Αναμορφωτή.

Όμως το πρόσκομμα κ’ η δυσκολία

είναι που κάμνουνε μια ιστορία

μεγάλη κάθε πράγμα οι Αναμορφωταί

αυτοί. (Ευτύχημα θα ήταν αν ποτέ

δεν τους χρειάζονταν κανείς). Για κάθε τι,

για το παραμικρό ρωτούνε κ’ εξετάζουν,

κ’ ευθύς στον νου τους ριζικές μεταρρυθμίσεις βάζουν,

με την απαίτησι να εκτελεσθούν άνευ αναβολής.

Έχουνε και μια κλίσι στες θυσίες.

Παραιτηθείτε από την κτήσιν σας εκείνη

η κατοχή σας είν’ επισφαλής:

η τέτοιες κτήσεις ακριβώς βλάπτουν τες Αποικίες.

Παραιτηθείτε από την πρόσοδον αυτή,

κι από την άλληνα την συναφή,

κι από την τρίτη τούτην: ως συνέπεια φυσική

είναι μεν ουσιώδεις, αλλά τι να γίνει;

σας δημιουργούν μια επιβλαβή ευθύνη.

Κι όσο στον έλεγχό τους προχωρούνε,

βρίσκουν και βρίσκουν περιττά, και να παυθούν ζητούνε

πράγματα που όμως δύσκολα τα καταργεί κανείς.

Κι όταν, με το καλό, τελειώσουνε την εργασία,

κι ορίσαντες και περικόψαντες το παν λεπτομερώς,

απέλθουν, παίρνοντας και την δικαία μισθοδοσία,

να δούμε τι απομένει πια, μετά

τόση δεινότητα χειρουργική.-

Ίσως δεν έφθασεν ακόμη ο καιρός.

Να μη βιαζόμεθα είν’ επικίνδυνον πράγμα η βία.

Τα πρόωρα μέτρα φέρνουν μεταμέλεια.

Έχει άτοπα πολλά, βεβαίως και δυστυχώς, η Αποικία.

Όμως υπάρχει τι το ανθρώπινον χωρίς ατέλεια;

Και τέλος πάντων, να, τραβούμ’ εμπρός.

Κωνσταντίνος Π. Καβάφης

(Ποιήματα 1897-1933, Ίκαρος 1984, Επιμέλεια Γ.Π.Σαββίδης)

.....Μαργαριτάρια......

Γιώργος Παπανδρέου: «Δεν έχουμε ταμπού στην εκχώρηση ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων στην ΕΕ»!!!
Τάμπερε - Δεκέμβρης 1999, Σύνοδος Κορυφής της ΕΕ
«Το κύριο κόμμα της Αριστεράς στην Ελλάδα είναι το ΠΑΣΟΚ» 23/11/2009 Πάγκαλος
ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΠΑΓΚΑΛΟΣ: Ο Μ.ΓΛΕΖΟΣ ΠΗΓΕ ΣΤΟΝ ΑΓΝΩΣΤΟ ΣΤΡΑΤΙΩΤΗ ΓΙΑ ΝΑ ΔΕΙΡΕΙ ΤΟΥΣ ΕΥΖΩΝΟΥΣ
Το ΠΑΜΕ έχει υπογράψει μειώσεις μισθών και ευέλικτες μορφές εργασίας. Παναγόπουλος πρόεδρος της ΓΣΕΕ 04/12/10
«Στην Ελλάδα της μεταπολίτευσης η ζωή έχει αξία μόνο άμα είσαι αριστερός. Αν δεν είσαι σε πεθαίνουν σε 15 μέρες» Aνδρέας Λοβέρδος 07/09/11
«Ο λόγος για τον οποίον εσείς κι εγώ είμαστε, αυτή τη στιγμή, εδώ και μιλάμε, είναι γιατί ακριβώς σώσαμε τη χώρα» Γ.Παπακωνσταντίνου 24/09/11
«Ευχαριστώ την τρόικα» - «Ευτυχώς που έχουμε τεθεί υπό έλεγχο από την τρόικα»!!! Ευ. Βενιζέλος 21/09/11
«Ο Έλληνας πρωθυπουργός, Γιώργος Παπανδρέου, είναι ήρωας» Άλαν Γκρίνσπαν 07/10/11
«Το θέμα είναι να έχετε μισθό!» Γιάννης Στουρνάρας, Υπουργός Οικονομικών-Ελλάδα 2012
«Γαμώ το κεφάλι μου, μαλάκα» Αντώνης Σαμαράς πρωθυπουργός Ελλάδας 17/07/2013
«To ΠΑΣΟΚ να αλλάξει όνομα και να λέγεται ΛΑΜΟΓΙΟΚ» Βασίλης Καπερνάρος 30/10/2013
«Η δημοκρατία από μόνη της δε λειτουργεί. Χρειάζεται συγκεκριμένα όρια...» Σόιμπλε10/03/2015

......ανεμολόγιο.......

Πάγκαλος 17/05/2009: «Εάν το ΚΚΕ δεν έχει μετοχές από τον "Γερμανό", τότε θα ζητήσω συγγνώμη από το ΚΚΕ και θα φύγω από την πολιτική ζωή του τόπου. Αυθωρεί και κατησχυμένος».
«Όχι σε πρόωρες εκλογές», δήλωσε χτες 16/06/2009 ο κ. Καραμανλής.
Αλαβάνος 17/06/2009 :"Παραιτούμαι και απο πρόεδρος του σύριζα και απο βουλευτής την Δευτέρα" Δευτέρα 22/06/2009 ξεπαραιτήθηκε....
Μπερλουσκόνι: "Έτσι με θέλουν οι Ιταλοί" και "Ποτέ δεν πλήρωσα για έρωτα" 23/06/2009
Τώρα δήλωσε παραίτηση και ο Τσίπρας.... 28/06/2009
«Εγώ δεν πρόκειται να θέσω θέμα ηγεσίας!»Ντόρα Μπακογιάννη 27/09/09
Μέσα στον Φεβρουάριο του 2010, θα επιδώσουμε ένα κουπόνι για κάθε άνεργο με το οποίο ο δικαιούχος θα έχει έκπτωση 20-30% στα μέσα μαζικής μεταφοράς και σε βασικά είδη διατροφής, π.χ. κρέας, γάλα και ψωμί. Αντρέας Λοβέρδος Υπουργός Ανεργίας 12/12/09
"H περαίωση συνιστά ομολογία της αποτυχίας της φορολογικής πολιτικής" Γ. Παπακωνσταντίνου τον Οκτώβρη του 2008 σαν εκπρόσωπος τύπου τότε του Πασοκ...
Γ. Παπακωνσταντίνου: «Αν χρειαστεί να λάβουμε νέα μέτρα, αυτό θα σημαίνει ότι έχω αποτύχει» 10/05/10

Ντόρα: «Θα είμαστε η έκπληξη των εκλογών», επίσης ξεκαθάρισε ότι σε περίπτωση που η Δημοκρατική Συμμαχία δεν μπει στη Βουλή, θα αποχωρήσει από την πολιτική. 26/07/11
Γιάννης Στουρνάρας: «Ήρθα για μείνω, δεν είμαι αναλώσιμος»19/05/13
Τσίπρας: Η Ελλάδα σε έξι μήνες θα είναι μια άλλη χώρα 15/02/2014
Καμμένος: Αν δεν πάρουμε αυτό που θέλουμε, θα τα κάνουμε όλα Κούγκι 18/2/2015
Γεροβασίλη: Η κυβερνητική πλειοψηφία είναι αδιαμφισβήτητη 2/1/2016
Γεροβασίλη: Δεν προβλέπονται μειώσεις σε κύριες και επικουρικές συντάξεις 5/1/2016

Το άρθρο του μήνα:

«Προλετάριοι όλων των χωρών ενωθείτε!»

Του Νίκου Μπογιόπουλου

«Πατρίδα»

«Εθνος»

«Ελληνες»

«Ελλάδα»

Δεν υπάρχει δήλωση, διάγγελμα, συνέντευξη κυβερνητικού παράγοντα, δεν υπάρχει δημόσια εμφάνιση εκπροσώπου του ΣΕΒ, των τραπεζιτών, των εφοπλιστών, των εργολάβων, δεν υπάρχει τηλεοπτική παράσταση ή άρθρο από κάποιο παπαγαλάκι και «δημοσιογραφικό» βαποράκι όλων των προηγούμενων, που εδώ και δυο χρόνια να μην περιέχει όλες μαζί ή κάποια από αυτές τις λέξεις.

Οσα κάνουν, λοιπόν, τα κάνουν για την «πατρίδα».

Οσα αποφάσισαν προχτές στις Βρυξέλλες τα κάνουν για το «έθνος».

Τα PSI και τα μνημόνια γίνονται για το καλό της «Ελλάδας».

Οι μειώσεις μισθών και τα εργασιακά απαρτχάιντ γίνονται από αγάπη για τους «Ελληνες».

Παρεμπιπτόντως, όχι μόνο εκτός, αλλά και εντός των συνόρων, δε θα βρεις κανέναν από δαύτους να διαφωνεί ότι... «Είμαστε όλοι Ελληνες».

Από τα πιο ενδιαφέροντα στοιχεία, που συνθέτουν την εν λόγω κομπανία, είναι ότι στην πρώτη σειρά τούτης της «πατριωτικής» πασαρέλας έχουν πιάσει στασίδι όλοι αυτοί που μέχρι πρότινος έβγαζαν αφρούς στο άκουσμα «παρωχημένων» εννοιών όπως «πατρίδα» κ.ο.κ.

Ο κοσμοπολιτισμός τους, βλέπετε, και η «παγκοσμιοποίησή τους» δεν το άντεχαν...

Τώρα, αυτού του τύπου οι «διεθνιστές»,

που πατρίδα τους έχουν τις «αγορές», τις «Γουόλ Στριτ», τις ανά τις ηπείρους στέπες της εργασιακής εκμετάλλευσης όπου εξάγουν τα κεφάλαιά τους, τις θάλασσες της απεραντοσύνης με τις παναμέζικες σημαίες στα πλοία τους, τα «δεν έχουμε ταμπού στην εκχώρηση κυριαρχικών δικαιωμάτων στην ΕΕ» και τα «σχέδια Ανάν»,

το έχουν γυρίσει το φύλλο:

Τώρα επιδίδονται στην... πατριδογνωσία, στην... εθνολαγνεία και επιδεικνύουν με καμάρι την... ελληνικότητά τους.

Γιατί άραγε;...

Κατ' αρχάς, θα προτείναμε και στον τελευταίο Ελληνα της δουλειάς και του μόχθου, και στον τελευταίο Ελληνα του γλίσχρου μεροκάματου και της ανεργίας να κάνει μια σύγκριση:

Να συγκρίνει την... ελληνικότητα τη δική του με την ελληνικότητα των Ελλήνων μεγαλοκαταθετών της Ελβετίας. Πιστεύει ότι αυτές οι «ελληνικότητες» έχουν κάτι κοινό μεταξύ τους;...

Επομένως, ναι μεν «είμαστε όλοι Ελληνες», αλλά βασικότερο από αυτό είναι ότι υπάρχει «Ελληνας» κι «Ελληνας».

Οπως, αντιστοίχως, υπάρχει «Γερμανός» και «Γερμανός» (άλλος Γερμανός αυτός που συνωστίζεται στο 16% των απόκληρων της Γερμανίας κι άλλος Γερμανός αυτός που διοικεί τη «Ζήμενς»)...

Οπως, αντιστοίχως, υπάρχει «Αμερικανός» κι «Αμερικανός»(άλλος Αμερικανός αυτός που συνωστίζεται στις ουρές των 50 εκατομμυρίων κατοίκων των ΗΠΑ που ζουν με συσσίτια κι άλλος Αμερικανός ο κατέχων την «Γκόλντμαν Σακς»)...

Με άλλα λόγια, η πείνα, η φτώχεια και η ανασφάλεια έχουν τόση εθνικότητα, όση ακριβώς εθνικότητα έχει κι ο πλούτος που παράγεται πάνω στην αντίθεση κεφάλαιο - εργασία και υπεξαιρείται από την ανά τη Γη πλουτοκρατία.

Ως εκ τούτου, και για να πάμε στο δεύτερο ζήτημα, στο ζήτημα του «έθνους», είναι φανερό πως είτε μιλάμε για την Ελλάδα, είτε για τη Γερμανία, είτε για την Ταγκανίκα, το κάθε έθνος περιλαμβάνει στο εσωτερικό του

δύο έθνη:

Το ένα «έθνος» είναι μια κάστα βιομηχάνων, τραπεζιτών, εφοπλιστών και των κάθε λογής άπληστων της τάξης των καπιταλιστών, που βαφτίζει το στυγνό, το στενό, το ιδιοτελές, το βουλιμικό, το αποκρουστικό και απάνθρωπο ταξικό του συμφέρον σαν «συμφέρον όλου του Εθνους»!

Αλλά αυτό το «εθνικό συμφέρον» για το οποίο μιλούν δεν είναι παρά η επιβολή και αναπαραγωγή ενός αναίσχυντου κοινωνικού απαρτχάιντ, πίσω από το οποίο εννοείται ένα και μόνο συμφέρον:

Το συμφέρον ενός «έθνους» που το απαρτίζει μια οικτρή μειοψηφία, η οποία στέκεται πάνω από χώρες και από πατρίδες.

Πρόκειται, δηλαδή, για το συμφέρον του «έθνους» των Ελλήνων εκμεταλλευτών, που έχουν συστήσει μια διαρκή «Ιερή Συμμαχία» με τα αντίστοιχα «έθνη» των Γερμανών, Αγγλων, Γάλλων και Πορτογάλων κεφαλαιούχων.

Αυτή η «Ιερή Συμμαχία» συνιστά το ένα «έθνος» ανά τις χώρες του πλανήτη και στον πλανήτη ολόκληρο και όσο αδυσώπητοι κι αν είναι οι εσωτερικοί του ανταγωνισμοί, τόσο ενωμένο και ανελέητο στρέφεται εναντίον του άλλου «έθνους»:

Του «έθνους» που επίσης απλώνεται ανά τις χώρες του πλανήτη και στον πλανήτη ολόκληρο,

το «έθνος» των προλετάριων.

Η καπιταλιστική κοινωνία, λοιπόν, κάθε ταξική κοινωνία, είναι συγκροτημένη με τρόπο που χωρίζει την Ελλάδα σε «δύο Ελλάδες», τη Γερμανία σε «δύο Γερμανίες», την Αμερική σε «δύο Αμερικές»

και διαπερνιέται από την ανειρήνευτη αντίθεση ανάμεσα στα δύο αυτά «έθνη» που απαρτίζουν τις «δύο Ελλάδες», τις «δύο Γερμανίες», τις «δύο Αμερικές»:

Από τη μια, το «έθνος» των αστών κι από την άλλη το «έθνος» των εργατών.

Καμία κοινότητα συμφερόντων δεν υπάρχει, και δε θα υπάρξει ποτέ, ανάμεσα σε αυτά τα δύο «έθνη». Καμία «εθνική συναίνεση», όπως την ευαγγελίζεται - πάντα - το «έθνος» των καταπιεστών δεν ωφέλησε ποτέ και πουθενά το «έθνος» των καταπιεσμένων.

Να, επομένως, γιατί ο «πατριωτισμός» των αστών (που κλέβουν όλα τα γεννήματα) δεν έχει καμία σχέση με τον πατριωτισμό των εργατών, αφού στην περίπτωση των εργατών

πατριωτισμός είναι το δικαίωμα στη δουλειά και όχι το δικαίωμα στην απόλυση,

πατριωτισμός είναι η ικανοποίηση όλων των ανθρώπινων αναγκών και όχι η εκμετάλλευση της ανθρώπινης ανάγκης,

πατριωτισμός είναι μια κοινωνία σε μια πατρίδα που θα έχει απ' όλα για όλους και όχι μια πατρίδα που θα έχει απ' όλα για τους λίγους, τους κηφήνες και τους σφετεριστές του μόχθου των πολλών.

Να, λοιπόν, με ποια έννοια η απάντηση σε όσους απειλούν το λαό με τα πατριδοκάπηλα κηρύγματα

είναι ότι «οι εργάτες δεν έχουν πατρίδα»,

να, επομένως, το γιατί από τους εργάτες «δεν μπορείς να τους πάρεις αυτό που δεν έχουν», αφού ήδη τους το έχουν στερήσει οι «πατριώτες» εκμεταλλευτές τους..

Και να, φυσικά, το γιατί

«μια και το προλεταριάτο πρέπει πρώτα να κατακτήσει την πολιτική εξουσία, να ανυψωθεί σε εθνική τάξη (σ.σ.: στην αγγλική έκδοση του 1888 στο σημείο αυτό γράφει: «να ανυψωθεί σε ηγέτιδα τάξη του έθνους»), να συγκροτηθεί το ίδιο σαν έθνος, είναι και το ίδιο επίσης εθνικό, αν και σε καμιά περίπτωση με την έννοια της αστικής τάξης».¹

Κι επειδή η Ιστορία είναι αμείλικτη, όσον αφορά το γεγονός ότι όποτε η κοινωνία τράβηξε στο δρόμο που υπαγόρευσε ο αστικός «πατριωτισμός» του «έθνους» των αστών, το αποτέλεσμα ήταν πισωγύρισμα και ανθρωπιστική καταστροφή, σαν αυτή που βιώνει σήμερα η Ελλάδα,

να, τελικά, το γιατί

«η πάλη του προλεταριάτου ενάντια στην αστική τάξη, αν όχι στο περιεχόμενο, στη μορφή, είναι στην αρχή εθνική. Φυσικά το προλεταριάτο κάθε χώρας πρέπει να ξεμπερδέψει, πριν απ' όλα με τη δική του αστική τάξη».²

***

1. «Μανιφέστο του Κομμουνιστικού Κόμματος», Κ. Μαρξ - Φρ. Ενγκελς, εκδόσεις «Σύγχρονη Εποχή», σελ. 44.

2. Ο.π., σελ. 34.

Ριζοσπάστης: 23/02/2012

Σελίδες

Ο κακός μας ο καιρός

Τρίτη 24 Ιουλίου 2012

Αλληλεγγύη στον ηρωικό αγώνα των απεργών χαλυβουργών

Η φωτογραφία της χρονιάς

Υποσέλιδο

Aπόσπασμα από τα πολιτικά ποιήματα του Μπρεχτ:

Δημοφιλείς αναρτήσεις της Αντανάκλασης: