Σήμερα συμπληρώνονται 8 χρόνια από το «πέταγμα» του Χαρίλαου Φλωράκη στο τελευταίο του αγνάντιο, στον Αη-Λιά. Ο Χαρίλαος λείπει. Αλλά είναι πάντα εδώ. Ζωντανός στις μνήμες και στις καρδιές μας. Στο πρόσωπό του σκύβουμε ευλαβικά το κεφάλι. Τιμάμε μια ολόκληρη γενιά κομμουνιστών, των ζευγάδων, που με τη σπορά τους σφράγισαν ανεξίτηλα την ιστορία του ΚΚΕ και του τόπου.
«Οι ζευγάδες φεύγουν, μωρέ! Η σπορά μένει. Και φουντώνει. Και μεγαλώνει. Και καρπίζει. Και ρίχνει νέους σπόρους στη γη.
Και οι κύκλοι επαναλαμβάνονται. Ετσι νόμιζε και η γενιά του 1912-1913 ότι είναι η τελευταία ηρωική γενιά.
Και τι θα γίνει ο τόπος μόλις φύγει. Μα ήρθε η γενιά του '40, η νέα σπορά, και ανέβασε πιο ψηλά τη σημαία του αγώνα.
Έτσι λέει κάθε γενιά - ταυτίζοντας τον εαυτό της με την ιστορία. Και λησμονά τη σπορά.
Που έρχεται πολύ βαθιά από το παρελθόν και πηγαίνει πολύ βαθιά στο μέλλον. Βλέπεις, μωρέ, αυτά τα νιάτα γύρω σου, που νομίζεις πως είναι ξεστρατισμένα και συμβιβασμένα;
Κούνια που σε κούναγε. Μόλις υπάρξει μια σπίθα, αυτά τα νιάτα θα γίνουν πυρκαγιά, θα γίνουν ηφαίστειο.
Και θα αποδειχθούν καλύτερα από τη γενιά των πατεράδων τους και των παππούδων τους.
Και θα σηκώσουν τη σημαία του αγώνα μέχρι τον ήλιο. Είναι η σπορά, σου λέω...».
(«ΧΑΡΙΛΑΟΣ ΦΛΩΡΑΚΗΣ - Ο Λαϊκός Ηγέτης», τόμος Β΄, Χρήστου Θεοχαράτου).
Γράφει: ο Νίκος ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ
Οκτώ χρόνια χωρίς τον σύντροφο Χαρίλαο Φλωράκη
Οχτώ χρόνια συμπληρώνονται σήμερα από το θάνατο του επίτιμου Προέδρου του ΚΚΕ, Χαρίλαου Φλωράκη, στις 22/5/2005. Τιμώντας τη μνήμη του, η Επιτροπή Περιοχής Θεσσαλίας του ΚΚΕ οργανώνει εκδήλωση την Κυριακή 26 Μάη, στις 12 το μεσημέρι, στην πατρίδα του, το Παλιοζογλώπι Καρδίτσας, στην τοποθεσία «Αϊ-Λιας», όπου βρίσκεται ο τάφος του.
Ο Χαρίλαος Φλωράκης γεννήθηκε στις 20 Ιούλη 1914. Ηταν το τέταρτο από τα έξι παιδιά της οικογένειάς του. Στην Καρδίτσα, που εκείνα τα χρόνια είχε αναπτυγμένο εργατικό και αγροτικό κίνημα, έζησε τους πρώτους εργατικούς και λαϊκούς αγώνες. Μόλις 15 χρόνων συνδέθηκε για πρώτη φορά με το κομμουνιστικό κίνημα. Το 1929 οργανώθηκε στις Ομάδες
Πρωτοπόρων μαθητών της ΟΚΝΕ και έγινε γραμματέας των «Πρωτοπόρων» του Γυμνασίου του. Μόλις τελείωσε το Γυμνάσιο, το 1932, έφυγε για την Αθήνα.
Το 1933 μπήκε στη Σχολή Τηλεγραφητών των ΤΤΤ (Τηλεγραφίας - Ταχυδρομείων - Τηλεφωνίας). Οντας σπουδαστής, κηρύχτηκε η μεγάλη απεργία των «Τριατατικών». Οι σπουδαστές έκαναν απεργία μαζί με τους εργαζόμενους και ο Χαρίλαος εκλέχτηκε στην Επιτροπή Αγώνα. Αργότερα, θα συγκροτηθεί Σύλλογος Σπουδαστών των ΤΤΤ, στον οποίο εκλέχτηκε γραμματέας.
Το 1934 προσλήφθηκε ως τηλεγραφητής στην ΤΤΤ. Το 1939 παρουσιάστηκε για να υπηρετήσει τη στρατιωτική του θητεία.
Το 1940, μετά την κήρυξη του πολέμου, ο Χ. Φλωράκης στάλθηκε στο μέτωπο. Στις αρχές Ιούνη του 1941 στρατολογήθηκε στο ΚΚΕ και το Σεπτέμβρη του ίδιου χρόνου εντάχθηκε στο ΕΑΜ. Το Μάη του 1942 πέρασε στην παρανομία και το Δεκέμβρη ανέβηκε στο βουνό.
Από το 1943 έως το 1945, ανέλαβε διαδοχικά λοχαγός και ταγματάρχης του ΕΛΑΣ, πήρε μέρος στα Δεκεμβριανά και τον Οχτώβρη του '45 τον συνέλαβαν.
Το Γενάρη του 1946, ο Χαρίλαος Φλωράκης αμνηστεύτηκε από την κυβέρνηση Σοφούλη και το Δεκέμβρη ανέβηκε στο βουνό, στο Δημοκρατικό Στρατό Ελλάδας. Ορίστηκε στην αρχή αντισυνταγματάρχης και το Νοέμβρη του '48 συνταγματάρχης του Δημοκρατικού Στρατού.
Την άνοιξη του 1949 αναδείχτηκε αναπληρωματικό μέλος της ΚΕ και στη συνέχεια τακτικό μέλος της ΚΕ του Κόμματος. Το Σεπτέμβρη πέρασε στην ΕΣΣΔ, όπου από το 1950 έως το 1953 φοίτησε στη Στρατιωτική Ακαδημία του Φρούνζε. Στις 5 Απρίλη του 1954 επέστρεψε παράνομα στην Ελλάδα και συνελήφθη στις 27 του Ιούλη.
Η σπορά του θα καρπίσει
Το Μάη του 1960, μετά από αρκετές αναβολές, άρχισε η μεγάλη δίκη του στο Στρατοδικείο και στις 20 Απρίλη του 1966 αποφυλακίστηκε με όρους. Συνελήφθη ξανά στις 21 Απρίλη του 1967 και εξορίστηκε μέχρι και την άνοιξη του 1971. Το 1968, μετά τη διάσπαση του Κόμματος, συμμετείχε και συνέβαλε αποφασιστικά στη μάχη για την επικράτηση των αποφάσεων της 12ης Ολομέλειας.
Τον Ιούνη του 1972, η 16η Ολομέλεια τον εξέλεξε μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ και το Δεκέμβρη της ίδιας χρονιάς, η 17η Ολομέλεια τον εξέλεξε Πρώτο Γραμματέα της ΚΕ του Κόμματος.
Τον Αύγουστο του 1974, πριν τη νομιμοποίηση του Κόμματος, ο Χ. Φλωράκης ήρθε στην Ελλάδα και το 1978, στο πρώτο μετά από τρεις δεκαετίες Συνέδριο του ΚΚΕ, εκλέχτηκε ΓΓ της ΚΕ.
Στο 11ο Συνέδριο του Κόμματος (1982) και στο 12ο (1987) επανεκλέχθηκε ΓΓ της ΚΕ. Στις 11 Ιούλη του 1989, έγινε αλλαγή Γραμματέα της ΚΕ του Κόμματος. Ο ίδιος εκλέχτηκε Πρόεδρος της ΚΕ του ΚΚΕ.
Το Φλεβάρη του 1991, μέσα στη δίνη της αντεπανάστασης, έγινε το 13ο Συνέδριο του ΚΚΕ, που οδήγησε στην κρίση και στη διάσπαση του Κόμματος. Το Δεκέμβρη της ίδια χρονιάς έγινε το 14ο Συνέδριο του ΚΚΕ, το Συνέδριο της Ανασυγκρότησης.
Ο ρόλος του Χ. Φλωράκη στη διάσωση του ΚΚΕ, στην ανασυγκρότησή του και στην επιστροφή στις αρχές του, υπήρξε αποφασιστικός.
Στην ανακοίνωσή για την εκδήλωση που διοργανώνει την Κυριακή, η ΕΠ Θεσσαλίας του ΚΚΕ σημειώνει μεταξύ άλλων: «Ο Χαρίλαος Φλωράκης, η γενιά του, μας διαπαιδαγωγούν, μας φρονηματίζουν, μας εμπνέουν. Ειδικά σήμερα, βασισμένοι στην ιστορική πείρα, είμαστε βέβαιοι ότι "η σπορά του θα καρπίσει". Κόντρα στη μεταφυσική ερμηνεία της ζωής, κόντρα στις Κασσάνδρες των αντιλαϊκών μονόδρομων της ΕΕ, των αστικών κυβερνήσεων, συγκυβερνήσεων και συμμαχιών, κόντρα στις ψευδεπίγραφες αντιμνημονιακές - αντιμερκελικές γραμμές, η ζωή, αργά και βασανιστικά προχωρά, αποδεικνύει την αλήθεια της».
Αντανάκλαση: Ριζοσπάστης