Σατιρική εκπομπή της γερμανικής κρατικής τηλεόρασης καταπιάστηκε με το θέμα των αποζημιώσεων, και η έκβαση ήταν απροσδόκητη: Η γερμανική επιχειρηματολογία παρουσιάζεται σαρκαστικά και το γέλιο σταδιακά μειώνεται, μέχρι που στο πλατό εμφανίζεται ο Αργύρης Σφουντούρης, επιζών του Δίστομου.
Η εκπομπή Anstalt του ZDF έκλεισε την Κυριακή με ένα σκετσάκι για την τρόικα, την ελληνική κρίση αλλά και το ανακινηθέν ζήτημα των πολεμικών επανορθώσεων.
Στο σκηνικό έχει στηθεί η ταβέρνα «Austeros» («λιτός» όπως λιτότητα), όπου σε προηγούμενο σκετς έχουν γραφτεί στον πίνακα αυτά που πρέπει όλες οι πλευρές να τηρούν στην ευρωπαϊκή κρίση: «1. Οι κανόνες είναι κανόνες, 2. Τα χρέη πρέπει να πληρώνονται, 3. Όχι κόλπα».Στο τέλος, ο ένας από τους δύο παρουσιαστής πηγαίνει και πίνει ένα ούζο στην ταβέρνα και όταν ζητά να πληρώσει, ο ταβερνιάρης του λέει τον λογαριασμό -μερικά εκατομμύρια ευρώ, επειδή συνυπολογίζει και τα «χρωστούμενα» των ναζί.
Καθώς δεν έχει τόσα μετρητά πάνω του, ο παρουσιαστής ζητά λίγο χρόνο και στρέφεται στο γερμανικό υπουργείο Εξωτερικών, «γκισέ» του οποίου έχει στηθεί δίπλα. Ο εκπρόσωπος του υπουργείου, ο δεύτερος κεντρικός παρουσιαστής της κωμικής εκπομπής, τον καθησυχάζει και του εξηγεί πώς έχει η κατάσταση.
Επιγραμματικά, τον παραπέμπει στην επίσημη θέση του Βερολίνου πως το ζήτημα έχει κλείσει νομικά και δεν υφίσταται καμία οφειλή. Ο πρώτος παρουσιαστής ρωτά πώς, ο «εκπρόσωπος» του εξηγεί τι μεσολάβησε, αλλά ο δεύτερος δεν πείθεται: «Δηλαδή», καταλήγει, «τους λέγαμε συνεχώς για τις αποζημιώσεις "αργότερα, αργότερα, αργότερα" και στο τέλος "αργήσατε";».
Ο παρουσιαστής που παριστάνει τον εκπρόσωπο του γερμανικού ΥΠΕΞ έχει ενδιάμεσα ήδη αρχίσει να εμφανίζεται ως λίγο χαμένος στην επιχειρηματολογία του, η οποία παρουσιάζεται ως κάπως αντιφατική. Η συζήτηση έχει φτάσει και στο Δίστομο, και πάνω από τους δύο παρουσιαστές η κάμερα έχει αρχίσει να ζουμάρει σε μία ασπρόμαυρη φωτογραφία ενός παιδιού.
Τη συζήτηση μεταξύ των δύο παρουσιαστών διακόπτει ξανά ο ταβερνιάρης που φέρνει δεύτερο ποτήρι ούζο. Ο εκπρόσωπος του υπουργείου τον ευχαριστεί, αλλά λέει ότι δεν το παρήγγειλε και εκείνος του απαντά πως είναι κερασμένο από έναν γηραιό κύριο που έχει καθίσει στην ταβέρνα στην άλλη άκρη του πλατό. «Ευχαριστώ» του λέει, και τον ρωτάει, «γνωριζόμαστε;»
«Ναι, γνωριζόμαστε» του απαντά εκείνος. «Λέγομαι Αργύρης Σφουντούρης και είμαι το αγόρι σε αυτή την φωτογραφία από το Δίστομο» εξηγεί.
Οι δύο παρουσιαστές βγαίνουν από τους ρόλους τους ενώ το κοινό έχει ήδη σοβαρέψει, εξηγούν πως η επιχειρηματολογία με την οποία απάντησε ο εκπρόσωπος είναι η επίσημη απάντηση του Βερολίνου πως η σφαγή στο Δίστομο ήταν «μέτρο εν καιρώ πολέμου».
Σε ερώτηση εάν δεν πληρώθηκε ποτέ σε εκείνον και σε άλλους από το Δίστομο αποζημίωση, ο Σφουντούρης απαντά: «Όχι, και έγιναν τα πάντα ώστε να μην μας καταβληθούν αποζημιώσεις, η Γερμανία έφτασε μέχρι και στο δικαστήριο της Χάγης». Στην ερώτηση εάν υπήρξε ποτέ συγγνώμη, ο Φουντούλης παραπέμπει στην πρόσφατη επίσκεψη του γερμανού προέδρου Γκάουκ πως «μετά από εβδομήντα χρόνια, ο πρόεδρος ζήτησε συγγνώμη».
Στην ερώτηση των παρουσιαστών «τι πρέπει τώρα να κάνουμε ως Γερμανοί», ο Σφουντούρης, δείχνει στους κανόνες που έχουν ήδη γραφτεί στον πίνακα: «Οι κανόνες είναι κανόνες, τα χρέη πρέπει να πληρώνονται, όχι κόλπα» διαβάζει ο ταβερνιάρης.
Αντανάκλαση: in
Ποιος είναι ο Αργύρης Σφουντούρης
Ο Αργύρης Σφουντούρης γεννήθηκε το 1940 στο Δίστομο. Σε πολύ μικρή ηλικία στις 10 Ιουνίου 1944 έχασε τους γονείς του, που εκτελέσθηκαν από τα Γερμανικά στρατεύματα των SS κατά την διάρκεια της γερμανικής κατοχής στην Ελλάδα. Μεταξύ των 218 εκτελεσθέντων, 32 έφεραν το επίθετο Σφουντούρης. Ο μικρός τότε Αργύρης, έφθασε στην Αθήνα, όπου περιπλανήθηκε σε διάφορα ορφανοτροφεία επί τρία χρόνια, μαζί με χιλιάδες άλλα ορφανά παιδιά, αθώα θύματα της ιδίας γερμανικής κατοχής. Το 1949, ήταν ένας από τα 10 παιδιά που ταξίδεψαν στην Ελβετία στο ίδρυμα Πεσταλότσι, που σκοπός του είναι να στεγάζει παιδιά χωρίς οικογένεια.
Γρήγορα ξεχώρισε για την ευστροφία του μυαλού του. Φοίτησε στο γυμνάσιο και στην συνέχεια στο Πολυτεχνείο της Ζυρίχης Μαθηματικά, Πυρηνική Φυσική και Αστροφυσική. Παράλληλα έγραφε ποιήματα και δοκίμια. Μετέφρασε στην γερμανική γλώσσα, διάφορους Έλληνες ποιητές όπως Κ. Καβάφη, Γ. Σεφέρη, Ι. Ρίτσο, Ο. Ελύτη κ.α. Την περίοδο της δικτατορίας στην Ελλάδα, εκδίδει στην Ελβετία ένα πολιτιστικό περιοδικό στην ελληνική και γερμανική γλώσσα.
Διδάσκει σε διάφορα γυμνάσια της περιοχής της Ζυρίχης. Μετά από 40 χρόνια αποφασίζει μια ριζική αλλαγή στην ζωή του. Πηγαίνει στο Νεπάλ, στην Σομαλία και στην Ινδονησία όπου για 10 περίπου χρόνια βοηθάει ενεργά στην αναδιοργάνωση τους.
Επιστρέφοντας στην Ευρώπη βρίσκει τη Γερμανία ενωμένη, καθώς εν τω μεταξύ οι κάτοικοι του Βερολίνου είδαν το τείχος που τους χώριζε από τον δυτικό κόσμο να πέφτει, δημιουργώντας μία καινούργια κατάσταση στην χώρα.
Με την επανένωση της Γερμανίας αρχίζει μία περίοδος με δυνατότητες απολογισμού και καταμέτρησης των θυμάτων πολέμου. Ο Αργύρης Σφουντούρης οργανώνει το 1994 στους Δελφούς, μία «Σύνοδο για την ειρήνη», στην οποία κάλεσε και Γερμανούς πολιτικούς, εκ των οποίων όμως δεν παρευρέθη κανείς.
Μετά από πολλές ανεπιτυχείς απόπειρες για συζήτηση με τις Γερμανικές Αρχές, το 1995 μαζί με τις τρεις επιζώσες αδερφές του, ζητούν δικαίωση με νόμιμη διαδικασία. Η καταγγελία και οι ακόλουθες εφέσεις δεν έφεραν κανένα θετικό αποτέλεσμα και οι υποθέσεις ακόμα εκκρεμούν στο δικαστήριο της πόλεως Καρλσρούε της Γερμανίας.
Πριν από μερικά χρόνια, ο Ελβετός σκηνοθέτης Στέφαν Χάουπτ αποφάσισε να ανεβάσει την «Ασκητική» του Νίκου Καζαντζάκη στη Ζυρίχη. Χρειαζόταν έναν Έλληνα, όχι απαραιτήτως ηθοποιό, για να διαβάσει αποσπάσματα του έργου.
Συναντήθηκε με τον Αργύρη Σφουντούρη, ο οποίος -συμπτωματικά- ήταν ο μεταφραστής της «Ασκητικής» στα γερμανικά. Έτσι, δημιουργήθηκε η ταινία «Ένα τραγούδι για τον Αργύρη».
Αντανάκλαση: news247