Τρίτη 14 Ιουλίου 2015

«Το ΚΚΕ γεννά ήρωες και αναδεικνύει τις αξίες του εργατικού κινήματος»

Με μια μεγάλη συγκινητική εκδήλωση στην Τρίπολη, με ομιλητή το ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Δημήτρη Κουτσούμπα, τίμησε η ΚΕ του ΚΚΕ τους εκατοντάδες κομμουνιστές, μαχητές και μαχήτριες του Δημοκρατικού Στρατού, που εκτελέστηκαν με αποφάσεις του Έκτακτου Στρατοδικείου της Τρίπολης (1947 - 1949).

Δίπλα στη μάντρα του νεκροταφείου, λίγα μέτρα από τον τόπο των εκτελέσεων, στήθηκε το μνημείο, αφιερωμένο στη θυσία τους.
Η συγκίνηση ήταν διάχυτη σε όλη τη διάρκεια της εκδήλωσης. Από τους μαθητές που έραναν με κόκκινα γαρίφαλα το μνημείο για τους εκτελεσμένους και κράτησαν στα χέρια τους τα πορτρέτα τους, μέχρι τους μεγαλύτερους, μέχρι αυτούς που θυμούνται να δικάζουν, να καταδικάζουν και να παίρνουν για εκτέλεση τους γονείς και τ' αδέρφια τους. Οσο μεγάλη η συγκίνηση, άλλη τόση η περηφάνια για την αλύγιστη στάση τους, που ζωντάνεψε μέσα και από τα λόγια τους, όπως τα υπενθύμισε στην ομιλία του ο Δημήτρης Κουτσούμπας.
Αναλυτικά, στην ομιλία του, ο Δημήτρης Κουτσούμπας τόνισε:
«Βρισκόμαστε σήμερα εδώ, στην Τρίπολη, για να αποτίσουμε φόρο τιμής στους εκατοντάδες κομμουνιστές και κομμουνίστριες, τις μαχήτριες και τους μαχητές του Δημοκρατικού Στρατού Πελοποννήσου, που εκτελέστηκαν με αποφάσεις του Εκτακτου Στρατοδικείου Τρίπολης της περιόδου 1947 - 1949.

Στο τμήμα του μνημείου όπου αναγράφονται τα ονόματα των εκτελεσμένων, οι συγκεντρωμένοι άφηναν λουλούδια
Στο τμήμα του μνημείου όπου αναγράφονται τα ονόματα των εκτελεσμένων, οι συγκεντρωμένοι άφηναν λουλούδια

Τους δολοφόνησαν γιατί υπερασπίστηκαν έως το τέλος το δίκιο του λαού. Γιατί πρωτοστάτησαν και μάτωσαν, για να δημιουργηθεί και να μεγαλουργήσει το μεγάλο, μαζικό, ένοπλο, ηρωικό λαϊκό κίνημα της Αντίστασης, το ΕΑΜ, ο ΕΛΑΣ, η ΕΠΟΝ, για τη σωτηρία του λαού και την απελευθέρωση της χώρας από τη φασιστική κατοχή.
Τους έστειλαν στο θάνατο, γιατί δεν αποκήρυξαν, δεν πρόδωσαν τον άνισο, αλλά τίμιο και δίκιο αγώνα του ΔΣΕ, που απάντησε στην απροκάλυπτη και ωμή βία της αστικής τάξης, που με τη στήριξη των διεθνών ιμπεριαλιστών συμμάχων της, χάλκευε νέες βαριές αλυσίδες για το λαό, προκειμένου να προστατεύσει την εξουσία της και το βάρβαρο εκμεταλλευτικό καπιταλιστικό σύστημα.
Τους καταδίκασαν, γιατί έμειναν αλύγιστοι, έμειναν πιστοί έως το τέλος στα ιδανικά τους, έμειναν πιστοί στο Κόμμα τους, το ΚΚΕ, που ήταν η ψυχή και η καρδιά της λαϊκής πάλης, η ελπίδα και η δύναμη για ένα καλύτερο, ειρηνικό και φωτεινό μέλλον για την εργατική τάξη, την αγροτιά, το λαό.
Αυτό το Εκτατό Στρατοδικείο της Τρίπολης το ονόμασαν "θανατοδικείο", γιατί ήταν ένα αδίστακτο και μισαλλόδοξο όργανο στην υπηρεσία της αστικής τάξης και του κράτους της. Διψούσε για αίμα και υλοποίησε με σαδισμό τις εγκληματικές εντολές για μαζική εξόντωση των καλύτερων παιδιών του λαού της Πελοποννήσου και του ΚΚΕ που έπεσαν στα νύχια του.

Ο Δ. Κουτσούμπας στο βήμα της εκδήλωσης
Ο Δ. Κουτσούμπας στο βήμα της εκδήλωσης

Τα στοιχεία είναι αποκαλυπτικά. Εξέδωσε 370 θανατικές καταδίκες, ενώ "μοίρασε" συνολικά έξι χιλιετίες χρόνια φυλακή. Καταδίκασε εκατοντάδες μέλη και στελέχη του ΚΚΕ, εκατοντάδες αντάρτισσες και αντάρτες του ηρωικού ΔΣΕ, που αιχμαλωτίστηκαν. Καταδίκασε ακόμα και νέους, παιδιά 16 και 18 χρονών, επειδή συμπαθούσαν τον ΔΣΕ, καταδίκασε και όσους βοήθησαν τους αντάρτες του ΔΣΕ έστω και με "μία φέτα ψωμί", τους έκρυψαν ή δεν τους πρόδωσαν!
Το αστικό κράτος αξιοποίησε τους συνεργάτες των Γερμανών
Εδώ στην Πελοπόννησο, γράφτηκε ένα από τα πιο σημαντικά, ηρωικά και συνάμα πιο τραγικά κεφάλαια της σκληρής πάλης του λαού μας, με επικεφαλής το ΚΚΕ, κατά των φασιστικών στρατευμάτων κατοχής και των συνεργατών τους, των Ταγμάτων Ασφαλείας, των γερμανοτσολιάδων, που δίπλα στους ναζί διέπραξαν θηριωδίες κατά της Αντίστασης και του λαού.
Ομως, μετά το διώξιμο των κατακτητών, στα χωριά και στις πόλεις της Πελοποννήσου και ειδικότερα στις περιοχές της Λακωνίας, της Μεσσηνίας, εκδηλώθηκε με απερίγραπτη αγριότητα και βαναυσότητα μία από τις πιο μεγαλύτερες επιχειρήσεις εξόντωσης των αγωνιστών του ΕΑΜ, του ΕΛΑΣ, της ΕΠΟΝ, από τις επίσημες αλλά και παρακρατικές οργανώσεις και συμμορίες που κάλυπτε, καθοδηγούσε και στήριζε ο κρατικός μηχανισμός και οι ξένοι σύμμαχοί τους.

Νέοι της ΚΝΕ κρατούν πικέτες με πορτρέτα εκτελεσμένων, ανάμεσά τους μια ΚΝίτισα κρατούσε το πορτρέτο του παππού της
Νέοι της ΚΝΕ κρατούν πικέτες με πορτρέτα εκτελεσμένων, ανάμεσά τους μια ΚΝίτισα κρατούσε το πορτρέτο του παππού της

Αντί να τιμωρηθούν οι συνεργάτες του γερμανικού κατοχικού στρατού για τα αμέτρητα εγκλήματά τους, όπως τους άξιζε και όπως απαιτούσε ο λαός, το αστικό κράτος, αμέσως μετά τη Συμφωνία της Βάρκιζας, τους αξιοποίησε και τους χρησιμοποίησε στη μεγάλη εκστρατεία που οργάνωσε, με στόχο την εξόντωση των κομμουνιστών και του ΕΑΜικού κινήματος, για τον εκφοβισμό του λαού.
Από τη μία μαζικές συλλήψεις, δίκες και φυλακίσεις και από την άλλη εκατοντάδες ημερήσιες και νυκτερινές επιδρομές, ενέδρες, δολοφονίες, βιασμοί, βασανιστήρια, λεηλασίες, αρπαγή των περιουσιακών στοιχείων, εμπρησμοί.
Ενα χρόνο μετά τη Βάρκιζα, τα στοιχεία μιλούν: Για πάνω από 1.289 δολοφονημένους και 6.671 τραυματίες. Οι βασανισμένοι ξεπέρασαν τους 31.632 και οι συλληφθέντες τους 84.931. Για 165 βιασμένες γυναίκες. Για 6.567 ληστείες. Μόνο οι επιδρομές σε τυπογραφία του ΚΚΕ και του ΕΑΜ ξεπερνούσαν τις 572!
Σ' αυτόν τον κατάλογο της φρίκης και της ντροπής, για το αστικό σύστημα η Πελοπόννησος είχε προνομιακή θέση. Οι βιαιοπραγίες και τα αποτρόπαια εγκλήματα που διαπράχθηκαν από το κράτος και τις συμμορίες του, είναι δύσκολο να περιγραφούν.
Αξιοθαύμαστα τα επιτεύγματα του ΔΣΕ
Ο μόνος δρόμος για να σωθούν τα στελέχη του Κόμματος, οι τιμημένοι καπετάνιοι και αντάρτες τους ΕΛΑΣ, ήταν να τραβήξουν ξανά για τα βουνά, να πάρουν ξανά στα χέρια τους τα αντάρτικα όπλα!

Τμήμα από το μνημείο, με τα λόγια της Αθηνάς Μπενέκου μπροστά στο εκτελεστικό απόσπασμα
Τμήμα από το μνημείο, με τα λόγια της Αθηνάς Μπενέκου μπροστά στο εκτελεστικό απόσπασμα
Ο ΔΣΕ εδώ στην Πελοπόννησο, επί σχεδόν 3 χρόνια και κάτω από φοβερά αντίξοες συνθήκες, αναπτύχθηκε και πολέμησε, σημειώνοντας δεκάδες νικηφόρες μάχες, κατά ενός ασύγκριτα πιο ισχυρού υπερεξοπλισμένου και καλά εφοδιασμένου αντίπαλου από Αγγλους και Αμερικάνους. Δημιούργησε μεγάλες ελεύθερες ζώνες, στις οποίες ο λαός ανάσανε ελεύθερα, με νέους δικούς του θεσμούς και εξουσίες, που ελάμβαναν πρωτόγνωρα μέτρα για να λύσουν λαϊκά προβλήματα, με πρώτη τους έγνοια τα παιδιά.
Αποτελεί αξιοθαύμαστο επίτευγμα πως μέσα σε εξαιρετικά αντίξοες συνθήκες δημιούργησε το Λαϊκό Διδασκαλείο, με έδρα αρχικά στην Κοντοβάζαινα και αργότερα στα Τρόπαια, μια πρωτοποριακή Παιδαγωγική Ακαδημία υψηλού επιπέδου, που έβγαζε δασκάλους να λειτουργήσουν σχολεία και να μάθουν γράμματα τα παιδιά και οι αναλφάβητοι. Μέχρι και παιδικές κατασκηνώσεις κατάφερε να λειτουργήσει!
Σήμερα από την Τρίπολη βροντοφωνάζουμε: Δόξα και τιμή στην ηρωική 3η Μεραρχία και τα άλλα στρατιωτικά τμήματα του ΔΣΕ που έδρασαν στην Πελοπόννησο. Εδωσαν βροντερό "παρών" στην κορυφαία ταξική αναμέτρηση που διεξήχθη τον 20ό αιώνα στη χώρα μας. Δόξα και τιμή στις μαχήτριες και τους μαχητές, στους αξιωματικούς και τα στελέχη του. Τίμησαν στο ακέραιο τον όρκο τους και πολέμησαν με γενναιότητα και αυταπάρνηση για το λαό, για το Κόμμα, έως την τελευταία σφαίρα που διέθεταν.
Δόξα και τιμή στις λαϊκές δυνάμεις, που παρά την έξαλλη τυφλή τρομοκρατία, στήριζαν, τροφοδοτούσαν τον ΔΣΕ, στους ανθρώπους που έκρυβαν τους πληγωμένους αντάρτες, τα διωκόμενα μέλη του Κόμματος και άλλους αγωνιστές, βάζοντας σε κίνδυνο τη ζωή τη δική τους και της οικογένειάς τους.
Το μεγαλείο των κομμουνιστών απέναντι στα Εκτακτα Στρατοδικεία που ήταν "μηχανές αίματος"
Τα δεκάδες Εκτακτα Στρατοδικεία, όπως αυτό της Τρίπολης, που συγκρότησε με το περιβόητο Γ' ψήφισμα τον Ιούνη του 1946 η αστική εξουσία σε όλη την Ελλάδα, αποτέλεσαν την τυπική νομιμοποίηση και την κορύφωση ενός ξέφρενου δολοφονικού κρατικού οργίου.
Τα Εκτακτα Στρατοδικεία τους ήταν "μηχανές αίματος και τρόμου", όπου με συνοπτικές διαδικασίες οδηγούσαν τους σιδηροδέσμιους και φρικτά βασανισμένους αγωνιστές μαζικά στο θάνατο ή στα κολαστήρια των φυλακών και των εξοριών.
Με ανυπόστατες και συκοφαντικές κατηγορίες, έδιναν την εντολή στα εκτελεστικά αποσπάσματα να ξεσκίσουν με τις σφαίρες τους τα στήθη παλικαριών και νέων γυναικών. Με ψευδομάρτυρες, χωρίς υπεράσπιση και χωρίς μάρτυρες υπεράσπισης, έστελναν χαράματα τους μαχητές τους ΕΛΑΣ, του ΔΣΕ, τα μέλη και φίλους του ΚΚΕ, να γεμίσουν τις ρεματιές και ομαδικούς τάφους με τα ξέπνοα κορμιά τους.
Ο πρώτος και ο κύριος στόχος τους ήταν με την απειλή του θανάτου να κάμψουν το φρόνημα, να λυγίσουν την ψυχή, να τους αναγκάσουν να προσκυνήσουν, να προδώσουν τα ιδανικά και τον αγώνα τους, να γίνουν "μετανοημένοι", ώστε να πλήξουν, να αμαυρώσουν την ηθική, την ιδεολογική υπεροχή, την ασβέστη λάμψη που είχε ο ΔΣΕ και το ΚΚΕ, παρά τη στρατιωτική ήττα, στις λαϊκές συνειδήσεις.
Ομως, η αποτυχία τους ήταν παταγώδης. Τα σχέδιά τους ανατράπηκαν από την αγέρωχη στάση που κράτησαν ηρωικές μορφές, σαν αυτή της Αθηνάς Μπενέκου, της νεαρής "κόκκινης δασκάλας" που ο κυβερνητικός Τύπος την παρουσίαζε ως "αιμοσταγή ύαινα...", σαν τέρας! Να τι τους είπε στην απολογία της στο στρατοδικείο:
"Βλέπω γύρω μου βλέμματα μίσους και αντιπάθειας και καταλαβαίνω πως βρίσκομαι σε εχθρικό περιβάλλον. Τούτο όμως δε με νοιάζει καθόλου, γιατί ξεπλήρωσα το χρέος μου σαν αντάρτισσα και είμαι έτοιμη να δεχτώ όποια τιμωρία μου βάλετε. Το έγκλημά μου είναι ότι αγάπησα το λαό και πήρα την υπόθεσή του σαν δική μου για τον λυτρωμό του" και καταλήγοντας τους ξεκαθάρισε: "Δεν πρόκειται να μετανοήσω, γιατί δεν βλέπω να έκανα κανένα έγκλημα. Οσο για κείνους που κρατούν τον αγώνα του Λαού στο βουνό σας, λέγω ότι ξεπληρώνουν το χρέος τους και δεν είναι "συμμορίται", όπως τους λέτε. Τίποτε άλλο, ας με οδηγήσετε στο απόσπασμα...". Και πριν πέσει νεκρή από τα δολοφονικά βόλια τους είπε:« Εδώ στον τόπο που τον ποτίζετε με το αίμα μαου, αύριο, θα έρχονται τα παιδιά σας να τον ραίνουν με λουλούδια. Ζήτω το ΚΚΕ!»
Ηταν μεγάλο το χουνέρι που τους έκανε ο Κώστας Μουλόπουλος, μέλος του Γραφείου Περιοχής Πελοποννήσου του ΚΚΕ και αντιπρόσωπος της Προσωρινής Δημοκρατικής Κυβέρνησης στην Πελοπόννησο. Εστησαν μεγάφωνα στο στρατοδικείο και μάζεψαν τα σχολεία και τους δημόσιους υπαλλήλους για ν' ακούσουν, όπως πίστευαν, τη μετάνοιά του και τις καταγγελίες του κατά του ΚΚΕ, όμως αυτός υπερασπίστηκε το Κόμμα και ξεσκέπασε τους διώκτες του, αψηφώντας το μένος τους και την τιμωρία του θανάτου.
Ηταν τέτοιο το θάρρος και η ψυχραιμία των στρατιωτικά ηττημένων κομμουνιστών, που οδηγούσε τους "νικητές" σε παράκρουση και σε γελοιοποίηση, καθώς το μόνο που είχαν να απαντήσουν ήταν η αύξηση της ποινής του θανάτου.
Οπως στην περίπτωση του αντισυνταγματάρχη του Δημοκρατικού Στρατού, του Νίκου Γκότση, τον οποίον καταδίκασαν 72 φορές σε θάνατο!
Το πόσο μικρά και ανήμπορα ήταν τα αιμοσταγή εκτελεστικά όργανα της ελληνικής πλουτοκρατίας και των ιμπεριαλιστών συμμάχων της, μπρος στο μεγαλείο των αγωνιστών που γέννησε το ΚΚΕ, η ΕΑΜική Αντίσταση και ο ΔΣΕ, το μαρτυρούν και οι στερνές στιγμές και οι στερνές υποθήκες πριν τους οδηγήσουν στην εκτέλεση.
Οπως της 16χρονης αντάρτισσας Καίτης Κόλλια, όπου φόρεσε το καινούριο φουστάνι μιας συγκρατούμενής της, για να σύρει πρώτη το χορό και να της το επιστρέψει αμέσως πίσω, καθώς την πήραν για την εκτέλεση!
Οπως ο Γιάννης Κλημέντζος, που έγραψε στη μητέρα και τ' αδέρφια του από το κελί του μελλοθανάτου: "Μαζί με άλλους 14 δικάστηκα σε θάνατο. Ακουσα την απόφαση με τη μεγαλύτερη ψυχραιμία. Αρκεί να σας πω ότι λίγο μετά το διάβασμα της απόφασης χόρεψα τσάμικο στο κελί μου, δε με φοβίζει ο θάνατος!".
Στο τελευταίο γράμμα προς τη γυναίκα και τα παιδιά του, ο Γιάννης Πετρόπουλος - Μαυρόγιαννης, πρωτοπόρος κομμουνιστής που απέδρασε από τον Αη Στράτη, για να συμβάλει στην Αντίσταση, τους έγραψε: "Πάντα με την πίκρα μεγαλώσατε. Μην πικραθείτε για το θάνατό μου πολύ. Εχετε μπροστά σας μια ζωή καλύτερη. Ολα μαζί αγαπημένα να χαρίστε στη μαμά σας, στο υπόλοιπο της ζωής της, καλύτερη ζωή. Εμεινα και εργάστηκα τίμιος, μέχρι την τελευταία μου αναπνοή, να το έχετε καμάρι. Το όνομά σας δεν το λέρωσα ποτέ".
Αυτοί ήταν οι εκτελεσμένοι κομμουνιστές, πήγαιναν προς το θάνατο και η έγνοια τους, η τελευταία τους σκέψη ήταν να μην πικραθεί η οικογένειά τους. Δε δίστασαν να προσφέρουν τη ζωή τους, ενώ αγαπούσαν βαθιά και ουσιαστικά τη ζωή, στρατευμένοι και ανυποχώρητοι στην πάλη για να γίνει αυτή καλύτερη για το λαό.
Αφιέρωσαν τη ζωή τους, αγωνίστηκαν σκληρά, υπέφεραν τα πάνδεινα και αφιέρωσαν και την τελευταία τους πνοή, για να φωνάξουν "Ζήτω το ΚΚΕ".
Ναι, ούτε ο θάνατος, ούτε τα βασανιστήρια, ούτε η εξαγορά μπόρεσε να λυγίσει τους κομμουνιστές. Αυτή είναι η αλήθεια που έγραψαν με το αίμα, τη θυσία, την αντοχή τους χιλιάδες αγωνιστές, μέλη, στελέχη, φίλοι του ΚΚΕ.
Ετσι διαμορφώθηκε η κομμουνιστική στάση ζωής: Της αφοσίωσης μέχρι θανάτου στα συμφέροντα και στην προοπτική της εργατικής τάξης, την αντοχή στις δυσκολίες της ταξικής πάλης, την αδιαλλαξία απέναντι στους εκπροσώπους και τους μηχανισμούς του εκμεταλλευτικού καπιταλιστικού συστήματος, του άφθαστου ηρωισμού και της θυσίας για την υπεράσπιση των λαϊκών δικαιωμάτων, για την εξουσία της εργατικής τάξης.
Τους δίνουμε υπόσχεση τιμής, με όλη τη δύναμη της φωνής μας, πως η θυσία τους δεν πήγε ούτε θα πάει χαμένη. Είμαστε εδώ και συνεχίζουμε και θα συνεχίζουμε, μέχρι την ώρα που θα δικαιωθούν τελικά οι θυσίες τους.
Και τότε και τώρα συγκρούονται δύο κόσμοι
Φίλοι και φίλες,
Οδεύουμε προς τα 100 χρόνια του ΚΚΕ. Συμπληρώνουμε έναν αιώνα σκληρών αγώνων και αμέτρητων θυσιών για το λαό, για το σοσιαλισμό!
Για να δημιουργηθεί η ΕΑΜική Αντίσταση και ο Δημοκρατικός Στρατός Ελλάδας, το ΚΚΕ προσέφερε όπως σε όλη την Ελλάδα και εδώ στην Πελοπόννησο τα καλύτερα παιδιά του.
Γνωστοί σε όλη την Ελλάδα και στον κόσμο είναι οι ήρωες από την Πελοπόννησο που έπεσαν στα πεδία των μαχών ή στα εκτελεστικά αποσπάσματα, όπως ο Νίκος Μπελογιάννης, ο Νίκος Πλουμπίδης, ο Κώστας Γαμβέτας, ο Στέφανος Γκιουζέλης, ο Βαγγέλης Ρογκάκος, ο Πέρδικας, ο Κώστας Κανελλόπουλος, ο Μπασακίδης, ο Γεώργιος Μπαριάμης, ο Γιάννης Πετρόπουλος - Μαυρόγιαννης, ο Δημήτρης Κώττης, ο Αντώνης Δημόπουλος, ο Βασίλης Μπράβος και άλλοι αμέτρητοι ήρωες - νεκροί μας.
Τέτοιους ανθρώπους αποδεικνύει ότι γεννά, με τη συγκλονιστική ιστορική διαδρομή του, το ΚΚΕ. Γιατί εκφράζει πάντα το νέο. Εξοπλισμένο με την επαναστατική - επιστημονική θεωρία, αγωνίζεται για να γίνουν πράξη τα πιο μεγάλα και ωραία ιδανικά που είναι επιτακτική και ώριμη ανάγκη να πραγματοποιηθούν, ώστε να ανοίξει ο δρόμος στην κοινωνική εξέλιξη και απελευθέρωση, με την κατάργηση της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο, με το σοσιαλισμό - κομμουνισμό.
Και στην περίοδο της ΕΑΜικής Αντίστασης και αργότερα στην κορυφαία στιγμή της ταξικής πάλης του ΔΣΕ συγκρούστηκαν δύο διαφορετικοί και αντίθετοι κόσμοι. Από τη μια, ήταν οι κομμουνιστές που αντιπροσώπευαν και πάλευαν για τα συμφέροντα της εργατικής τάξης και του εργαζόμενου λαού και, από την άλλη, ο καταπιεστικός μηχανισμός της αστικής τάξης που υπερασπιζόταν το εκμεταλλευτικό σύστημα.
Από την μία, ήταν η περηφάνια, η λεβεντιά, η αντοχή, η ανιδιοτέλεια και ο ηρωισμός των πιο μεγάλων πράξεων για την κοινωνική απελευθέρωση. Από την άλλη, ήταν ο κόσμος των εκμεταλλευτών, αυτός της αγριότητας των βασανιστών και των χαφιέδων, της δολιότητας και της εξαγοράς, του ψέματος και της διαφθοράς του σάπιου κι άδικου συστήματός τους.
Αυτοί οι δύο εντελώς διαφορετικοί κόσμοι συνεχίζουν και σήμερα να συγκρούονται και δεν μπορούν να γίνουν "ένα". Από τη μια πλευρά, είναι αυτοί που υπερασπίζονται τον γερασμένο καπιταλισμό που γεννά μόνο κρίσεις, πολέμους, βαρβαρότητα για τους λαούς.
Από την άλλη, είναι ο κόσμος των πολλών, της εργατικής τάξης, που, με το μυαλό, τα χέρια και τους κόπους της παράγει τα πάντα, και μπορεί να ζήσει αφάνταστα καλύτερα και να εξασφαλίσει ένα φωτεινό μέλλον για όλο το λαό, αν πάρει στα δικά της χέρια την εξουσία και μετατρέψει σε κοινωνική ιδιοκτησία τις μεγάλες επιχειρήσεις, το φυσικό και ορυκτό πλούτο της χώρας.
Από τη μια, είναι οι δυνάμεις που υπερασπίζονται τα συμφέροντα και τα κέρδη της πλουτοκρατίας, τη συμμετοχή της χώρας στην ΕΕ και στο ΝΑΤΟ, που επιβάλλουν με ψέματα και εκβιασμούς συνεχώς αντεργατικά μέτρα και φοροεπιδρομές στο λαό και εμπλέκουν τη χώρα σε ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις και πολέμους.
Και από την άλλη, το ΚΚΕ που καλεί το λαό σε συμπόρευση και λαϊκή συμμαχία πάλης και ανατροπής για τα δικαιώματά του, για να μην τον ματώνουν άλλο για την κερδοφορία του κεφαλαίου, για το κρατικό χρέος που αυτός δεν ευθύνεται και τη συμμετοχή της χώρας στην ΕΕ και στο ΝΑΤΟ.
Τιμάμε τους εκατοντάδες εκτελεσμένους ήρωες από το στρατοδικείο Τρίπολης την περίοδο 1947-1949.
Εμπνεόμαστε από τη θυσία τους, διδασκόμαστε από τον αγώνα τους και συνεχίζουμε την πάλη για να δικαιωθεί το όραμά τους, η πάλη, η θυσία τους για να νικήσει ο λαός.
Ο λαός μπορεί να ζήσει χωρίς τους εκμεταλλευτές του
Στην πάλη αυτή μέχρι την τελική νίκη, χρειαζόμαστε Κόμμα ισχυρό, εργατικό κίνημα στην πρωτοπορία του αγώνα, εμπροσθοφυλακή του υπόλοιπου λαϊκού κινήματος, της συμμαχίας.
Αυτό σημαίνει ΚΚ ετοιμοπόλεμο, εργατικό λαϊκό κίνημα χειραφετημένο, που δρα παντού μέσα στους χώρους δουλειάς, που δεν αφήνει να πάρουν ανάσα οι εκμεταλλευτές του λαϊκού ιδρώτα, σε κοινωνική συμμαχία με τους αυτοαπασχολούμενους και τη φτωχή αγροτιά.
Που δεν αφήνει μέτωπο πάλης, λαϊκό πρόβλημα που να μη γίνει δικό του στη βάση της αντιπαράθεσης με κάθε αστική πολιτική, την κρατική καταστολή, την ΕΕ, με προώθηση της αντιμονοπωλιακής - αντικαπιταλιστικής συμμαχίας, τη διεκδίκηση και το άνοιγμα του δρόμου για την υλοποίηση της συνολικής πολιτικής πρότασης διεξόδου από την κρίση, με εργατική - λαϊκή εξουσία.
Συντρόφισσες και σύντροφοι,
Φίλοι και φίλες,
Η ανάγκη για ριζικές αλλαγές στο πεδίο της εξουσίας και της οικονομίας είναι επιτακτική. Χρειάζεται να αλλάξει σε βάρος των αστικών κομμάτων ο συσχετισμός των δυνάμεων. Χρειάζεται μια μεγάλη κοινωνική συμμαχία της εργατικής τάξης και των αυτοαπασχολούμενων της πόλης και του χωριού, που θα ανατρέψει την εξουσία των μονοπωλίων και θα επιβάλει τη λαϊκή εξουσία.
Για να δεχτεί το αστικό πολιτικό σύστημα ισχυρό πλήγμα, να αποδυναμωθεί το μέτωπο των αστικών κομμάτων, να ενισχυθεί το ΚΚΕ. Οσο πιο αδύναμα βγαίνουν από όλες τις μάχες - είτε είναι αρχαιρεσίες σωματείων, εργατικών κέντρων, ομοσπονδιών, στο κίνημα, είτε είναι βουλευτικές εκλογές - τα συνεταιράκια της αστικής διακυβέρνησης χτεσινής και σημερινής, όσο αδυνατίζουν μέσα στο λαό όλα τα κόμματα του "ευρωμονόδρομου", τόσο πιο ισχυρός θα γίνεται ο ελληνικός λαός, το κίνημά του, η προοπτική του.
Οι εργατοϋπάλληλοι και οι αυτοαπασχολούμενοι της πόλης και της υπαίθρου, οι νέες και οι νέοι, οι γυναίκες της λαϊκής οικογένειας, οι άνεργοι και οι συνταξιούχοι έχουν πολλούς λόγους για να συμπορευτούν, να συστρατευθούν, να στηρίξουν το ΚΚΕ.
Είναι το κόμμα που η πολιτική και οι προβλέψεις του πατάνε γερά μέσα στην ανάγκη της ελληνικής κοινωνίας από τη σκοπιά των συμφερόντων των λαϊκών στρωμάτων.
Μόνο το ΚΚΕ έχει σύνθημα "χωρίς εσένα γρανάζι δεν γυρνά, εργάτη μπορείς χωρίς αφεντικά". Υποστηρίζει, δηλαδή, ότι οι εργαζόμενοι μπορούν να ζήσουν δίχως τους εκμεταλλευτές τους, ενώ η πλουτοκρατία δεν μπορεί να υπάρξει ούτε στιγμή δίχως τους εργαζόμενους.
Δεν σκορπίζει αυταπάτες ότι ο καπιταλισμός μπορεί να γίνει ανθρώπινος, ότι αυτό το πολιτικό σύστημα είναι δυνατόν να γίνει φιλολαϊκό.
Ο δρόμος που προτείνει στο λαό το ΚΚΕ έχει θυσίες, αλλά είναι λιγότερες απ' αυτές που υποφέρει και μπορεί ο οργανωμένος λαός να τις αντιμετωπίσει.
Απέναντι στη διεθνή συμμαχία του κεφαλαίου, το ΚΚΕ αντιπαρατάσσει την αναγκαιότητα της διεθνούς συμμαχίας της εργατικής τάξης. Δίνει τη μάχη στο εθνικό πεδίο, που δεν έχει ξεπεραστεί, όπως υποστήριζαν άλλοι αστοί και οπορτουνιστές κοσμοπολίτες.
Το ΚΚΕ θεωρεί αναγκαία και μόνη συμφέρουσα για το λαό την κοινωνικοπολιτική συμμαχία της εργατικής τάξης και των αυτοαπασχολούμενων της πόλης και της υπαίθρου.
Μια συμμαχία που θα έχει στρατηγική γραμμή ενάντια στα μονοπώλια και τον καπιταλισμό, για να μπορεί να αντιπαλεύει πιο αποτελεσματικά και να κατακτά ό,τι μπορεί να κατακτήσει ο λαός σε αυτές τις συνθήκες, έχοντας δηλαδή σταθερό στόχο την αλλαγή τάξης στην εξουσία.
Μόνο τέτοιος λαός ενωμένος, μπορεί να γίνει πανίσχυρος.
Ας μην κοιτάζει παθητικά προς τις κορυφές. Από τις κορυφές δεν πρόκειται στον αιώνα τον άπαντα να προκύψει συμμαχία της προκοπής, για το καλό του, παρά μόνο επικίνδυνη "συναίνεση", "υποταγή", "αστικές κυβερνήσεις διαχείρισης", που είναι επιδιώξεις της ΕΕ, του κεφαλαίου και της εξουσίας τους, με το πολιτικό τους προσωπικό για να τσακίσουν το λαό.
Από τα πάνω μόνο "συγκολλήσεις σκορποχωρίων" μπορούν να συμβούν και όχι αυθεντικές λαϊκές συμμαχίες με στόχο τη ριζική ανατροπή του καπιταλισμού.
Το ΚΚΕ δεν έλειψε από κανένα δίκαιο αγώνα του λαού μας
Το ΚΚΕ ήταν το μοναδικό κόμμα που αποκάλυψε από την αρχή τον ιμπεριαλιστικό χαρακτήρα της EE, ότι είναι λυκοσυμμαχία των μονοπωλίων. Αναδείχνει τις αντιθέσεις και τους ανταγωνισμούς των κρατών και των μονοπωλίων για κυριαρχία. Υποστηρίζει - και αυτό αποδείχτηκε - ότι η ΕΕ δεν είναι νομοτέλεια, ότι δεν μπορεί να γίνει φιλολαϊκή, ότι πρέπει να ανατραπεί.
Τα έλεγε αυτά, όταν όλα τα άλλα κόμματα έλεγαν στο λαό ότι θα τρώει με χρυσά κουτάλια, έταζαν "ευημερία για όλους", σύγκλιση των οικονομιών, έκαναν και κάνουν λόγο για "ευρωπαϊκή οικογένεια" και για τη "μεγάλη ευρωπαϊκή προοπτική". Η καπιταλιστική κρίση που συγκλονίζει την Ευρωζώνη απέδειξε ότι αυτά είναι παραμύθια που συγκαλύπτουν τον ιμπεριαλιστικό χαρακτήρα του λάκκου των λεόντων. Οι αντιθέσεις και οι ανταγωνισμοί τους οξύνουν την επίθεση κατά των λαών, αυξάνουν τις πιθανότητες να επιλύσουν τις διαφορές τους με τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο, στον οποίο θα εμπλακεί και η Ελλάδα.
Το ΚΚΕ δεν έλειψε από κανένα δίκαιο αγώνα του λαού μας.
Αυτοί οι αγώνες στρίμωξαν τις κυβερνήσεις, τα άλλα αστικά κόμματα, τους εργατοπατέρες, όλα αυτά τα χρόνια και σήμερα σε ακόμα δυσκολότερες συνθήκες, συμβάλλουν στην ανάπτυξη της αντίστασης, κρατούν ζωντανή τη φλόγα της πάλης, προσπαθούν να αποτρέψουν σχέδια πλήρους χειραγώγησης. Αυτοί οι αγώνες μεγάλωσαν τις δυσκολίες του αστικού πολιτικού συστήματος, άσχετα εάν ακόμα δεν έχουν οδηγήσει σε χειραφέτηση και ανασύνταξη του εργατικού - λαϊκού κινήματος.
Το ΚΚΕ ανέδειξε και αναδεικνύει τις αξίες του εργατικού κινήματος, τη συλλογικότητα, την ταξική αλληλεγγύη, το μαζικό λαϊκό ηρωισμό, την αυτοθυσία. Είναι αδιάλλακτος εχθρός της ιδιοτέλειας, του προσωπικού βολέματος σε βάρος των άλλων.
Το ΚΚΕ είναι το μόνο κόμμα που αγωνίζεται για μία γνήσια λαϊκή αντιπροσώπευση, στο πλαίσιο της λαϊκής εξουσίας, όπου οι βουλευτές θα είναι εργαζόμενοι και ταυτόχρονα θα νομοθετούν, ενώ ο μισθός τους θα είναι ο μισθός που θα παίρνουν στην παραγωγή.
Το ΚΚΕ είναι κόμμα έμπειρο, δοκιμασμένο στις θύελλες. Γνώρισμά του η αυτοθυσία και η διαχρονική του απόφαση να μη σκύψει το κεφάλι σε όλες τις συνθήκες. Τέτοιο κόμμα χρειάζεται ο λαός, για να είναι ο ίδιος δυνατός.
Ο ΣΥΡΙΖΑ τάσσεται υπέρ της υποταγής της εργατικής τάξης στο κεφάλαιο
Το ΚΚΕ δεν μπορούν να το βάλουν στο χέρι.
Γι' αυτό εξαπολύουν συκοφαντίες και προβοκάτσιες εναντίον του. Ενα κόμμα, όπως το ΚΚΕ, που με λύσσα το πολεμά η άρχουσα τάξη, τα αστικά κόμματα, ιδιαίτερα με λύσσα το κόμμα του ΣΥΡΙΖΑ σήμερα που βρίσκεται στην κυβερνητική εξουσία, δεν μπορεί παρά να είναι το κόμμα που βρίσκεται με το μέρος των εργαζομένων, με το δίκιο τους!
Φίλοι και φίλες,
Ολα τα άλλα κόμματα πρωτοστατούν στον εκβιασμό του λαού και στην τρομοκράτησή του. Την επιδίωξη της τάξης τους να παραμείνει στην ΕΕ και στο ευρώ επιχειρούν να την παρουσιάσουν ως υπόθεση που αφορά το λαό και το συμφέρον του. Το ταξικό τους συμφέρον το εμφανίζουν ως πανεθνικό.
Ο ΣΥΡΙΖΑ ευθύνεται για τα χιλιάδες "ναι" που έχει πει στην ΕΕ και συνεχίζει στα χνάρια των προηγούμενων με διαφορές φυσικά στα σημεία και τους χειρισμούς, αλλά στο διά ταύτα, συνεχίζει να φτωχοποιεί το λαό, να τον οδηγεί στη μαζική χρεοκοπία, χωρίς σχέδιο ή μάλλον με το σχέδιο τμημάτων της αστικής τάξης, διαφόρων άλλων διεθνών ανταγωνιστών και ενώσεων.
Αφού σκόρπισε επί χρόνια αυταπάτες, συνεχίζει να υποστηρίζει την ουτοπία της καπιταλιστικής Ευρώπης των λαών, την οποία ο ίδιος θα βελτιώσει δήθεν, για να την φέρει στο ...σωστό δρόμο. Η πρότασή του δεν έχει καμία σχέση με τη γραμμή ρήξης με τα μονοπώλια, την ΕΕ. Τάσσεται υπέρ της υποταγής της εργατικής τάξης στο κεφάλαιο, γι' αυτό και είναι πολέμιος του ταξικού εργατικού κινήματος, συνεργάτης των εργατοπατέρων. Η αριστερή κυβέρνηση διαχείρισης, που ένα 6μηνο τώρα εκπροσωπεί ο ΣΥΡΙΖΑ και την έχει προτείνει στο λαό ως εναλλακτική λύση, δοκιμάστηκε πολλές φορές στην Ευρώπη και στον υπόλοιπο κόσμο και μάλιστα σε πιο ευνοϊκές συνθήκες για το λαϊκό κίνημα, με καλύτερους διεθνείς και εσωτερικούς συσχετισμούς και απέτυχε παταγωδώς παντού.
Αποδείχτηκε ότι είναι όχημα τσακίσματος του λαού, διάλυσης του εργατικού κινήματος.
Πολεμούν το ΚΚΕ για να κρύψουν ότι υπάρχει κι άλλος δρόμος ανάπτυξης
Αγαπητοί φίλοι και σύντροφοι,
Καλούμε τους εργαζόμενους να σηκώσουν το ανάστημά τους. Να κλείσουν τ' αυτιά στις σειρήνες του αποπροσανατολισμού, των ψεύτικων προσδοκιών, των εγκληματικών αυταπατών, των κάλπικων ελπίδων.
Ρίχνουν λάσπη στο ΚΚΕ, γιατί είναι το κόμμα που φοβούνται. Γνωρίζουν καλά ότι έχει στόχο την ανατροπή της αντιλαϊκής εξουσίας.
Φοβούνται το ΚΚΕ, γιατί αποτελεί εγγύηση και είναι αναντικατάστατος ο ρόλος του στην οργάνωση της λαϊκής πάλης. Ρίχνουν λάσπη αυτοί που φέρνουν μνημόνια, χαράτσια, ανεργία, ακρίβεια, σύνταξη στα 70, ανασφάλεια και εκβιάζουν για ένα κομμάτι ψωμί.
Πολεμούν το ΚΚΕ, για να κρύψουν ότι υπάρχει κι άλλος δρόμος ανάπτυξης. Για να παραδέρνει ο λαός στην απελπισία, να νιώθει απογοητευμένος, μόνος, παραδομένος στις ορέξεις του κεφαλαίου.
Με ισχυρό ΚΚΕ θα φυσήξει άλλος άνεμος, γιατί θα βγάλει πιο μεγάλα φτερά η οργάνωση των εργαζομένων, θα αυξηθεί η συσπείρωση, η μαχητικότητα και η συλλογική δράση για ένα καλύτερο αύριο.
Θα πνεύσει αισιοδοξία, θα αναθαρρήσει ο εργάτης που υφίσταται την εργοδοτική τρομοκρατία, ο αγρότης που ξεκληρίζεται από τη γη του, που πληρώνει δυσβάστακτα χαράτσια στις τράπεζες και στην εφορία, ο επαγγελματίας που ετοιμάζεται να βάλει λουκέτο στο μαγαζί του, ο νεολαίος που η αντιλαϊκή πολιτική τον καταδίκασε να φυτοζωεί.
Είναι καιρός να κάνουμε ένα μεγάλο βήμα μπροστά.
Συμφέρον να στηρίξουν το ΚΚΕ έχουν και όσοι εργαζόμενοι δεν συμφωνούν σε όλα μαζί του. Η στρατηγική του ΚΚΕ για την εργατική εξουσία και η πάλη του γι' αυτή είναι η εγγύηση για την ανατροπή της αντιλαϊκής πολιτικής.
Συντρόφισσες και σύντροφοι,
Πρέπει να είμαστε πανέτοιμοι. Να μην επιτρέψουμε σε κανέναν να μας αιφνιδιάσει.
Θα ζήσουμε στον αιώνα μας, ιδιαίτερα οι νεότερες γενιές, νέες εξεγέρσεις και επαναστάσεις.
Οι κομμουνιστές θα βρεθούμε μπροστά, παντού. Είτε με νέο βάρβαρο μνημόνιο, είτε ανεξέλεγκτη χρεοκοπία, είτε βάθεμα της κρίσης, είτε εμπλοκή στρατιωτική, ιμπεριαλιστικό πόλεμο, παρατεταμένη πολιτική αστάθεια, οι κομμουνιστές θα είμαστε μπροστά, ηγέτες της τάξης μας, σε κάθε χώρο δουλειάς, σε κάθε εργοστάσιο, σε κάθε υπηρεσία, σε κάθε δημόσιο κτίριο, σε κάθε γειτονιά και χωριό.
Οργανώνοντας τις Λαϊκές Επιτροπές Αγώνα, τις επιτροπές περιφρούρησης, αλληλεγγύης, επαγρύπνησης, συντονισμού. Για να υπερασπιστούμε το λαό. Για την επιβίωση της εργατικής - λαϊκής οικογένειας, για να δώσουμε το τελειωτικό χτύπημα στο θηρίο της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης και του πολέμου».