«Έφυγε» από τη ζωή ο Παναγιώτης Μακρής, παλαίμαχος κομμουνιστής, αγωνιστής του εργατικού λαϊκού κινήματος και δήμαρχος Καισαριανής επί σειρά ετών.
Η κηδεία του θα γίνει την Τρίτη στις 19.00 στο νεκροταφείο Καισαριανής και θα είναι πολιτική.
«Οι αδύνατοι δεν αγωνίζονται. Οι δυνατότεροι αγωνίζονται ίσως μια ώρα παραπάνω. Αυτοί που δυνατότεροι ακόμα είναι, αγωνίζονται χρόνια πολλά. Αλλά οι δυνατότεροι απ' όλους αγωνίζονται όλη τους τη ζωή» (Μπρεχτ).
Έναν απ’ αυτούς τους δυνατότερους, ο παλαίμαχος κομμουνιστής, αγωνιστής του εργατικού και λαϊκού κινήματος, δήμαρχος Καισαριανής επί σειρά ετών, οΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΜΑΚΡΗΣ, ο άνθρωπος που ταυτίστηκε με την ανταρτομάνα πόλη, που τον αγκάλιαζε μέχρι σήμερα με όλη της την αγάπη και την εκτίμηση, έφυγε από τη ζωή.
Η πολυκύμαντη ζωή του Π. Μακρή, ήταν ταυτισμένη με την Ιστορία του ΚΚΕ, του εργατικού και λαϊκού κινήματος.
Ο Π. Μακρής έδωσε συνολικά 20 χρόνια από τη ζωή του στις φυλακές και τις εξορίες, «πληρώνοντας» κι αυτός, όπως χιλιάδες άλλοι, το τίμημα της επιλογής τους να στρατευτούν στο ΚΚΕ.
Εντάχτηκε το 1935, μαθητής ακόμα, στην ΟΚΝΕ, πολέμησε τους φασίστες κατακτητές. Φυλακίζεται σε στρατόπεδο συγκέντρωσης μέχρι το 1946.
Επιστρέφει στην Ελλάδα και εντάσσεται στο ΚΚΕ. Το 1948 φυλακίζεται και εξορίζεται στην Ικαρία και στη συνέχεια στον Αϊ - Στράτη, όπου μένει έως το 1961.
Το 1964 εκλέγεται με 62% δήμαρχος Καισαριανής, το 1967 συλλαμβάνεται και εκτοπίζεται σε Γιούρα - Λέρο μέχρι το 1970.
Μετά τη μεταπολίτευση επανεκλέγεται δήμαρχος Καισαριανής το 1975 - 1978 - 1982 - 1986. Διατέλεσε αντιπρόεδρος της ΚΕΔΚΕ και της ΤΕΔΚΝΑ. Το 1973 γίνεται αναπληρωματικό μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ μέχρι το 1986.
Μέχρι το τέλος της ζωής του δεν έπαψε να αποτελεί έναν από τους αγέραστους ορθοστατούντες και ορθοβαδίζοντες εργάτες του Κόμματος.
Μέχρι το τέλος της ζωής του δεν έπαψε να αποτελεί έναν από τους αγέραστους ορθοστατούντες και ορθοβαδίζοντες εργάτες του Κόμματος.
Στους δρόμους της Καισαριανής, στα συλλαλητήρια και στις συγκεντρώσεις, αποτέλεσε εκφραστή της συνείδησης της νέας κοινωνίας, παράδειγμα του συνθήματος "πρωτοπόρα θεωρία, πρωτοπόρα δράση"».
«Σ' αυτήν την πόλη ήταν φυσικό ο λαός να επιλέξει για δήμαρχό της έναν κομμουνιστή, τον Παναγιώτη Μακρή», είπε το Θανάσης Παφίλης σε εκδήλωση του Κόμματος προς τιμή του Παναγιώτη Μακρή, τον Απρίλη του 2009.
«Ο Δήμος Καισαριανής και άλλοι δήμοι, στους οποίους έχει πλειοψηφία το ΚΚΕ, αποτελούν το μετερίζι στήριξης και υπηρέτησης των λαϊκών συμφερόντων, πρωτοστατούν στην οργάνωση της πάλης όχι μόνο για τα προβλήματα της συνοικίας αλλά για όλα. Συμπαρατάσσονται με το εργατικό κίνημα, με το αντιιμπεριαλιστικό, φιλειρηνικό. Αποτελούν εστίες αντίστασης και οργάνωσης της λαϊκής πάλης».
Ο Θ. Παφίλης σημείωσε ακόμα πως «η εκτίμηση και τιμή που αποδίδεται στους πρωτοπόρους κομμουνιστές και αγωνιστές επώνυμους και ανώνυμους σχετίζεται με το γεγονός ότι αφιερώνουν τη ζωή τους στην υπηρεσία της κοινωνικής αναγκαιότητας, της διεξαγωγής της ταξικής πάλης μέχρι το τέλος, την κατάκτηση της εξουσίας από την εργατική τάξη, την οικοδόμηση του σοσιαλισμού - κομμουνισμού».
«Σ' αυτήν την πόλη ήταν φυσικό ο λαός να επιλέξει για δήμαρχό της έναν κομμουνιστή, τον Παναγιώτη Μακρή», είπε το Θανάσης Παφίλης σε εκδήλωση του Κόμματος προς τιμή του Παναγιώτη Μακρή, τον Απρίλη του 2009.
«Ο Δήμος Καισαριανής και άλλοι δήμοι, στους οποίους έχει πλειοψηφία το ΚΚΕ, αποτελούν το μετερίζι στήριξης και υπηρέτησης των λαϊκών συμφερόντων, πρωτοστατούν στην οργάνωση της πάλης όχι μόνο για τα προβλήματα της συνοικίας αλλά για όλα. Συμπαρατάσσονται με το εργατικό κίνημα, με το αντιιμπεριαλιστικό, φιλειρηνικό. Αποτελούν εστίες αντίστασης και οργάνωσης της λαϊκής πάλης».
Απόσπασμα της ομιλίας του Παναγιώτη Μακρή από το αρχείο της «Αντανάκλασης»
Τον Παναγιώτη Μακρή αποχαιρετά η Κεντρική Επιτροπή του ΚΚΕ, η οποία σε ανακοίνωσή της σημειώνει:
«Η Κεντρική Επιτροπή του ΚΚΕ με μεγάλη θλίψη αποχαιρετά τον παλαίμαχο αγωνιστή κομμουνιστή σ. Παναγιώτη Μακρή, που έφυγε σήμερα πλήρης ημερών, από τη ζωή.
Ο σ. Παναγιώτης Μακρής γεννήθηκε το 1917 στους Σχίνους (Μπισχίνι) Ολυμπίας, κατάγεται από πολυμελή αγροτική οικογένεια, η οποία κατά τη διάρκεια της Εαμικής Αντίστασης είχε ενεργό δράση.
Το 1935 τελείωσε το Γυμνάσιο Κρέσταινας Ολυμπίας. Από μαθητής ακόμη, συνδέθηκε με το κίνημα, και το 1935 γίνεται μέλος της ΟΚΝΕ και ξεκινάει να δουλεύει κομματικά στην περιοχή της Ζαχάρως. Το 1937 παίρνει μέρος στη Συνδιάσκεψη της Κομμουνιστικής Νεολαίας (ΟΚΝΕ) των Νομών Μεσσηνίας, Αρκαδίας και Λακωνίας, με θέμα την αντιμετώπιση του φασισμού. Δουλεύει δραστήρια, και πολύ σύντομα φτιάχνει τον πρώτο πυρήνα στην περιοχή. Την ίδια χρονιά ανεβαίνει στην Αθήνα, όπου εγκαθίσταται στην Καισαριανή, γίνεται μέλος του ΚΚΕ και γράφεται στη Νυχτερινή Σχολή Ασυρματιστών στον Πειραϊκό Σύνδεσμο. Λίγο πριν την κήρυξη του ελληνοϊταλικού πολέμου, ο σ. Παναγιώτης Μακρής -με προτροπή της οργάνωσης- μετά από διαγωνισμό εισάγεται στη σχολή ασυρματιστών της αεροπορίας. Στη σχολή ανέπτυξε πρωτοπόρα δράση, και σύντομα δημιουργήθηκε ευρύς κύκλος αεροπόρων ενάντια στον φασισμό, με μεγάλη προσφορά στην ΕΑΜική αντίσταση του λαού και στον πόλεμο ενάντια στους κατακτητές.
Η κήρυξη του πολέμου τον βρήκε στην 13η Μοίρα Ναυτικής Συνεργασίας, όπου ο ίδιος έτυχε τιμητικής διάκρισης για επιτυχία απέναντι σε ιταλικό υποβρύχιο. Με την επίθεση των Γερμανών και την κάθοδό τους προς την Αθήνα, πρωτοστάτησε μαζί με άλλους αντιφασίστες στη διάσωση των αεροπλάνων. Χωρίς ανάπαυλα, συμμετείχε στη Μέση Ανατολή στις πολεμικές επιχειρήσεις. Ο σ. Παναγιώτης Μακρής ήταν από τα ιδρυτικά μέλη της Αντιφασιστικής Οργάνωσης της Αεροπορίας (ΑΟΑ) στη Μέση Ανατολή. Συμμετείχε ενεργά στην Αντιφασιστική Στρατιωτική Οργάνωση της Μέσης Ανατολής (ΑΣΟ), η οποία χτυπήθηκε από την κυβέρνηση Σοφοκλή Βενιζέλου και κατόπιν από την κυβέρνηση Παπανδρέου και τους Εγγλέζους. Μαζί με χιλιάδες στρατιώτες, ναύτες, σμηνίτες, υπαξιωματικούς και αξιωματικούς, κλείστηκε στις φυλακές Αμπασιάς του Καΐρου και στα στρατόπεδα της Ερυθραίας. Τα Χριστούγεννα του 1945 επιστρέφει στην Αθήνα, και από το 1946 ως το 1948 δουλεύει στην οργάνωση του ΚΚΕ για τον ΔΣΕ.
Τον Απρίλη του 1948, ο σ. Παναγιώτης συλλαμβάνεται και οδηγείται στην ασφάλεια, όπου βασανίζεται. Από εκείνη τη στιγμή ξεκινάει τον μακρύ δρόμο της εξορίας. Πρώτα εξορίζεται στον Εύδηλο της Ικαρίας, με την ένδειξη πάνω στην απόφαση «εκτόπιση και επικίνδυνος για δραπέτευση». Τον Οκτώβρη του 1949 μεταφέρεται στη Μακρόνησο στον Τρίτο Κλωβό, και τον Οκτώβρη της ίδιας χρονιάς -μαζί με άλλους 650 περίπου νεολαίους- μεταφέρεται στο Πρώτο Τάγμα. Έπειτα από φριχτούς βασανισμούς μεταφέρεται στο Νοσοκομείο της Μακρονήσου, για να επιστρέψει πάλι στο σύρμα, όπου θα βασανιστεί εκ νέου. Τον Αύγουστο του 1950 εξορίζεται στον Άη Στράτη, όπου εκεί δούλεψε σε όλη την κλίμακα της οργάνωσης. Τον Γενάρη του 1960 επιστρέφει με προσωρινή άδεια στην Αθήνα, και τοποθετείται Γραμματέας της ΚΟ της ΕΔΑ Καισαριανής. Τον Οκτώβρη όμως του ίδιου έτους, ξανασυλλαμβάνεται και στέλνεται στον Άη Στράτη. Τον Ιούνη του 1961 μετάγεται στο Νοσοκομείο Αθήνας μετά από το στρατόπεδο, όπου μετά από διάβημα διαμαρτυρίας αφήνεται ελεύθερος, και αναλαμβάνει πάλι γραμματέας της Οργάνωσης Καισαριανής.
Το 1964 εκλέγεται Δήμαρχος της Καισαριανής έως το 1967. Με το πραξικόπημα της 21ης Απρίλη του 1967, συλλαμβάνεται από τη Χούντα και κλείνεται στον Ιππόδρομο, όπου από εκεί γίνεται η μεταγωγή του στα Γιούρα και μετά στο Παρθένι. Τα Χριστούγεννα του 1970 αποφυλακίζεται και δουλεύει στην παράνομη οργάνωση του Κόμματος. Το 1973 διέφυγε παράνομα στο εξωτερικό, και πήρε μέρος στο 9ο Συνέδριο του ΚΚΕ, όπου εκλέχτηκε αναπληρωματικό μέλος της ΚΕ, ιδιότητα που διατηρεί ως το 11ο Συνέδριο. Τον Αύγουστο του 1974 επέστρεψε στην Ελλάδα και ανέλαβε κομματική δουλειά ως μέλος της ΚΟ της Καισαριανής, της Αχτιδικής Επιτροπής ανατολικών συνοικιών, και της ΕΠ της ΚΟΑ. Εκλέγεται Δήμαρχος Καισαριανής το 1975, το 1978, το 1982 και το 1986. Δούλεψε στον χώρο της Τοπικής Διοίκησης, και ήταν μέλος του Τμήματος της ΚΕ. Πήρε μέρος σε σειρά διεθνών συνδιασκέψεων και κινητοποιήσεων.
Ο σ. Παναγιώτης Μακρής στάθηκε ακλόνητος και αταλάντευτος απέναντι στις ατελείωτες διώξεις και βασανισμούς. Υπερασπίστηκε με όλες του τις δυνάμεις την κοσμοθεωρία μας, την πολιτική και το πρόγραμμα του ΚΚΕ, τον σοσιαλισμό, κάτω από όλες τις συνθήκες και τους δύσκολους καιρούς. Συνέβαλε αποφασιστικά να αντιμετωπιστεί η προσπάθεια διάλυσης του ΚΚΕ από τους λεγόμενους ανανεωτές το 1968 και αυτούς της περιόδου '89-'91.
Αποτελεί παράδειγμα δουλειάς για το δίκιο του λαού, δέθηκε με ισχυρούς δεσμούς με τους εργαζόμενους, τη νεολαία, και εξέφρασε το γνήσιο πατριωτισμό στη διάρκεια του πολέμου και της ΕΑΜικής αντίστασης στον χώρο των ενόπλων δυνάμεων. Κατόρθωνε ακόμη και στις δύσκολες συνθήκες των διώξεων, να επικοινωνεί, να συνδέεται με τον λαϊκό κόσμο. Αγάπησε τον τόπο του, δέθηκε με τον λαό και πάλεψε μαζί του. Με τη στάση του αναδείχτηκε σε πραγματικό σύμβολο της πόλης της Καισαριανής και των αγώνων της, ολόκληρου του λαϊκού κινήματος της χώρας μας.
Η ΚΕ του ΚΚΕ εκφράζει τα πιο θερμά της συλλυπητήρια στους οικείους του, στους συντρόφους του και συναγωνιστές του.
Η κηδεία του θα είναι πολιτική και θα γίνει την Τρίτη 28 Ιούλη στις 7.00 μ.μ. από το Νεκροταφείο Καισαριανής».
Τη βαθιά της θλίψη για το θάνατο του Παναγιώτη Μακρή εκφράζει η Γραμματεία της ΕΕΔΥΕ
Αναλυτικά η ανακοίνωση:
«Η Γραμματεία της Ελληνικής Επιτροπής για τη Διεθνή Ύφεση και Ειρήνη (ΕΕΔΥΕ) εκφράζει τη βαθιά θλίψη της για το θάνατο του συντρόφου μας, Παναγιώτη Μακρή.
Ο Παναγιώτης Μακρής, παράλληλα με την πρωτοπόρα δράση του, υπηρέτησε το αντιιμπεριαλιστικό – φιλειρηνικό κίνημα της χώρας μας μέσα από τις γραμμές της ΕΕΔΥΕ. Στο 8ο Συνέδριο της ΕΕΔΥΕ εκλέγεται μέλος του Εθνικού Συμβουλίου της, ενώ από το 11ο Συνέδριο έως και το 15ο εκλέγεται μέλος της Γραμματείας της ΕΕΔΥΕ και αντιπρόεδρός της. Ιδιαίτερα σημαντική, ήταν η συμβολή του Παναγιώτη Μακρή τόσο στη διατήρηση του χαρακτήρα και του ιδεολογικού προσανατολισμού της ΕΕΔΥΕ τα χρόνια 1989 – 1991, όσο και στην ανασυγκρότησή της.
Για τη συνολική του προσφορά στους αγώνες του λαού μας και στο αντιιμπεριαλιστικό – φιλειρηνικό κίνημα, ο Παναγιώτης Μακρής τιμήθηκε στο 16ο Συνέδριο της ΕΕΔΥΕ, τον Μάη του 2011.
Οι δυνάμεις της ΕΕΔΥΕ πάντα θα θυμόμαστε τον σύντροφό μας Παναγιώτη Μακρή, στον αγώνα ενάντια στους ιμπεριαλιστικούς πολέμους, για την ειρήνη και τη φιλία των λαών. Διδασκόμαστε και εμπνεόμαστε από τη στάση της ζωής του, συνεχίζοντας τον αγώνα για να γίνει ο λαός νοικοκύρης στον τόπο του.
Καλό σου ταξίδι σύντροφε και συναγωνιστή Παναγιώτη».
Στη μνήμη του Παναγιώτη Μακρή, η Γραμματεία της ΕΕΔΥΕ προσφέρει 100 ευρώ στην ΚΟΒ που ανήκε, αντί στεφάνου.