Του Νίκου Μπογιόπουλου
Τότε, πολλοί άνθρωποι καλής θέλησης, παρά τις αγεφύρωτες πολιτικές διαφωνίες τους με τον ΣΥΡΙΖΑ, είχαν αποτιμήσει θετικά την κίνηση του πρωθυπουργού.
Ας έρθουμε τώρα στην θλιβερή όσο και ξεδιάντροπη πραγματικότητα:
Πριν από 10 μέρες, στις 17 Νοεμβρίου, η γενική συνέλευση του ΟΗΕ υιοθέτησεψήφισμα κατά του ναζισμού.
Το ψήφισμα περιλαμβάνει μέτρα κατά της ηρωοποίησης του ναζισμού, του νεοναζισμού και των πρακτικών ρατσισμού, φυλετικών διακρίσεων, ξενοφοβίας και μισαλλοδοξίας σχετιζόμενες με αυτόν.
Στο ψήφισμα, το οποίο κατατέθηκε με αφορμή την συμπλήρωση 70 χρόνων από την έναρξη της δίκης της Νυρεμβέργης, καταδικάζονται μεταξύ άλλων :
Παρένθεση: Στην Ουκρανία, θυμίζουμε, έχει επιβληθεί ένα καθεστώς που ο πρώτος που το αναγνώρισε ήταν ο τότε υπουργός Εξωτερικών της Ελλάδας, ο Ευάγγελος Βενιζέλος, ο οποίος και επισκέφτηκε πέρυσι την φασιστοκρατούμενη Ουκρανία ως εκπρόσωπος της ΕΕ.
Πρόκειται για ένα καθεστώς που στηριζόμενο από τις ΗΠΑ και την ΕΕ,δολοφονεί το λαό του Ντονμπάς, συνεργάζεται με τα ένοπλα νεοναζιστικά τάγματα εφόδου, αναγνώρισε ως «ήρωες» τους συνεργάτες των ναζί στην κατεχόμενη Ουκρανία κατά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο και έχει θέσει εκτός νόμου τους κομμουνιστές, τα σοβιετικά σύμβολα μέχρι και τις εκδηλώσεις μνήμης για την Αντιφασιστική Νίκη.
Ας κρατήσουμε ότι όταν ο Βενιζέλος διέπραξε αυτό το ατόπημα, ο ΣΥΡΙΖΑ (της αντιπολίτευσης) δήλωνε πως «η νομιμοποίηση μιας τέτοιας κυβέρνησης (σσ: της ουκρανικής) από την ελληνική πλευρά ενέχει ανυπολόγιστους κινδύνους για την δημοκρατία και τα ανθρώπινα δικαιώματα».
Σήμερα ο ΣΥΡΙΖΑ (της κυβέρνησης) δέχεται τα ευχαριστήρια τηλεφωνήματα των ηγετών της Ουκρανίας για την συμβολή του εντός της ΕΕ ως προς την ενίσχυση των σχέσεων της (φασιστικής) Ουκρανίας με τις Βρυξέλλες…
Ας επιστρέψουμε τώρα στο ψήφισμα και σημείο που ως Ελλάδα μας ενδιαφέρει άμεσα:
Εκτός από τις 4 χώρες στις οποίες αναφερθήκαμε και οι οποίες το καταψήφισαν υπήρξαν και 53 χώρες που απείχαν από την ψηφοφορία. Ανάμεσά τους; Οι χώρες της ΕΕ!
Ναι! Τα κράτη – μέλη της ΕΕ επέλεξαν να… απέχουν από την ψηφοφορία! Η ΕΕ της «δημοκρατίας» και του «πολιτισμού» αρνήθηκε να καταδικάσει στον ΟΗΕ τον ναζισμό. Απείχε…
Η ΕΕ του… «διαφωτισμού» αρνήθηκε στη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ να υιοθετήσει ψήφισμα, με το οποίο καταδικάζονταν η ηρωοποίηση όσων συμμετείχαν στις φασιστικές λεγεώνες των «Βάφεν SS»!
Η ΕΕ στο έδαφος της οποίας διαπράχτηκε το μεγαλύτερο έγκλημα στην Ιστορία της ανθρωπότητας, το έγκλημα του ναζισμού, αρνήθηκε να καταδικάσει τον ναζισμό! Απείχε…
Η Ευρωπαϊκή Ένωση
Τι ακριβώς έκανε η «πρώτη φορά αριστερή κυβέρνηση» της Ελλάδας σε αυτή την ψηφοφορία;
Ποια ήταν η εντολή του «πρώτου αριστερού πρωθυπουργού της πρώτης φοράς αριστερής κυβέρνησης» της χώρας για την στάση της Ελλάδας απέναντι στο ψήφισμα;
Τι ακριβώς έκανε ο κ.Τσίπρας, ο ευλαβικός προσκυνητής στο Σκοπευτήριο της Καισαριανής;
Ε, λοιπόν, η κυβέρνηση της Ελλάδας, της χώρας των Καλαβρύτων, του Διστόμου, της Βιάννου, του Χορτιάτη και της Κανδάνου, η κυβέρνηση της χώρας που πλήρωσε το μεγαλύτερο τίμημα από τη ναζιστική θηριωδία, η κυβέρνηση της χώρας που βιώνει το ναζιστικό βρικολάκιασμα του χρυσαυγιτισμού, η κυβέρνηση της οποίας ο πρωθυπουργός είχε το θράσος να κάνει επικοινωνιακές πιρουέτες πάνω από το μνημείο των 200 εκτελεσμένων κομμουνιστών στην Καισαριανή,
έκανε ό,τι έκανε η κυβέρνηση της Μέρκελ και του Σόιμπλε, έπραξε ό,τι έπραξαν οι κυβερνήσεις των βαλτικών χωρών και των ακροδεξιών της Κεντρικής Ευρώπης, διέπραξε ό,τι διαπράττουν όσοι φτύνουν πάνω στην Ιστορία: Απείχε!
Ναι! Η κυβέρνηση του «αριστερού» Τσίπρα, σε μια απίθανη επίδειξη κατάντιας, στην γενική συνέλευση του ΟΗΕ που καταδίκασε τον ναζισμό, ψήφισε… αποχή!
Σημείωση: Ίσως κάποιοι δικαιολογήσουν τον («αριστερό») κύριο Τσίπρα δίνοντας την εξήγηση ότι «το κράτος έχει συνέχεια» και ότι «δεν μπορούσε να κάνει αλλιώς» αφού και πέρυσι η Ελλάδα (επί Σαμαρά), αλλά και το 2010 (επί Γιώργου Παπανδρέου) πάλι είχε επιλέξει τη στάση της αποχής, μιας και ανάλογα ψηφίσματα είχαν εγκριθεί και τότε από τον ΟΗΕ, με τις ελληνικές κυβερνήσεις να ακολουθούν – και τότε – την τακτική της ΕΕ, δηλαδή την τακτική της αποχής από τις ψηφοφορίες καταδίκης του ναζισμού.
Σε αυτή την - μνημονιακού τύπου - «επιχειρηματολογία» απαντάμε: Η ξεφτίλα των προηγούμενων ελληνικών κυβερνήσεων είναι δεδομένη και τους έχει επιμετρηθεί, όπως τους αξίζει.
Αλλά η ξεφτίλα των προηγούμενων κυβερνώντων την ξεφτίλα των τωρινών τι την κάνει; Την συμψηφίζει;
Ή μήπως, εφόσον οι χτεσινοί ήταν μια φορά ξεφτίλες, τούτοι που απείχαν από την ψηφοφορία καταδίκης του ναζισμού, ένεκα ακριβώς και της «αριστερής» τους ταυτότητας, είναι τρεις φορές πολιτικοί ξεφτίλες;
Αυτός που βλέπουμε εδώ είναι ο Τσίπρας.
Ήταν λίγη ώρα αφότου είχε ορκιστεί για πρώτη φορά πρωθυπουργός, τον Ιανουάριο, όταν και κάλεσε τις τηλεοπτικές κάμερες και τους φωτογράφους να τον απαθανατίσουν καθώς έσπευσε, σε μια συμβολική – όπως έλεγαν οι επικοινωνιολόγοι του – κίνηση, να καταθέσει λουλούδια στον τόπο μαρτυρίου των κομμουνιστών και όλου του ελληνικού λαού από τον ναζισμό, στο Σκοπευτήριο της Καισαριανής.
Τότε, πολλοί άνθρωποι καλής θέλησης, παρά τις αγεφύρωτες πολιτικές διαφωνίες τους με τον ΣΥΡΙΖΑ, είχαν αποτιμήσει θετικά την κίνηση του πρωθυπουργού.
***
Ας έρθουμε τώρα στην θλιβερή όσο και ξεδιάντροπη πραγματικότητα:
Πριν από 10 μέρες, στις 17 Νοεμβρίου, η γενική συνέλευση του ΟΗΕ υιοθέτησεψήφισμα κατά του ναζισμού.
Το ψήφισμα περιλαμβάνει μέτρα κατά της ηρωοποίησης του ναζισμού, του νεοναζισμού και των πρακτικών ρατσισμού, φυλετικών διακρίσεων, ξενοφοβίας και μισαλλοδοξίας σχετιζόμενες με αυτόν.
Στο ψήφισμα, το οποίο κατατέθηκε με αφορμή την συμπλήρωση 70 χρόνων από την έναρξη της δίκης της Νυρεμβέργης, καταδικάζονται μεταξύ άλλων :
- οι δημόσιες εκδηλώσεις εξύμνησης του ναζιστικού παρελθόντος και του ναζισμού,
- η ανέγερση μνημείων προς τιμήν των ναζί και των συνεργατών τους,
- η βεβήλωση ή καταστροφή μνημείων προς τιμήν των αγωνιστών κατά του φασισμού και του ναζισμού,
- η οποιαδήποτε άρνηση του Ολοκαυτώματος.
***
Παρένθεση: Στην Ουκρανία, θυμίζουμε, έχει επιβληθεί ένα καθεστώς που ο πρώτος που το αναγνώρισε ήταν ο τότε υπουργός Εξωτερικών της Ελλάδας, ο Ευάγγελος Βενιζέλος, ο οποίος και επισκέφτηκε πέρυσι την φασιστοκρατούμενη Ουκρανία ως εκπρόσωπος της ΕΕ.
Πρόκειται για ένα καθεστώς που στηριζόμενο από τις ΗΠΑ και την ΕΕ,δολοφονεί το λαό του Ντονμπάς, συνεργάζεται με τα ένοπλα νεοναζιστικά τάγματα εφόδου, αναγνώρισε ως «ήρωες» τους συνεργάτες των ναζί στην κατεχόμενη Ουκρανία κατά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο και έχει θέσει εκτός νόμου τους κομμουνιστές, τα σοβιετικά σύμβολα μέχρι και τις εκδηλώσεις μνήμης για την Αντιφασιστική Νίκη.
Ας κρατήσουμε ότι όταν ο Βενιζέλος διέπραξε αυτό το ατόπημα, ο ΣΥΡΙΖΑ (της αντιπολίτευσης) δήλωνε πως «η νομιμοποίηση μιας τέτοιας κυβέρνησης (σσ: της ουκρανικής) από την ελληνική πλευρά ενέχει ανυπολόγιστους κινδύνους για την δημοκρατία και τα ανθρώπινα δικαιώματα».
Σήμερα ο ΣΥΡΙΖΑ (της κυβέρνησης) δέχεται τα ευχαριστήρια τηλεφωνήματα των ηγετών της Ουκρανίας για την συμβολή του εντός της ΕΕ ως προς την ενίσχυση των σχέσεων της (φασιστικής) Ουκρανίας με τις Βρυξέλλες…
***
Ας επιστρέψουμε τώρα στο ψήφισμα και σημείο που ως Ελλάδα μας ενδιαφέρει άμεσα:
Εκτός από τις 4 χώρες στις οποίες αναφερθήκαμε και οι οποίες το καταψήφισαν υπήρξαν και 53 χώρες που απείχαν από την ψηφοφορία. Ανάμεσά τους; Οι χώρες της ΕΕ!
Ναι! Τα κράτη – μέλη της ΕΕ επέλεξαν να… απέχουν από την ψηφοφορία! Η ΕΕ της «δημοκρατίας» και του «πολιτισμού» αρνήθηκε να καταδικάσει στον ΟΗΕ τον ναζισμό. Απείχε…
Η ΕΕ του… «διαφωτισμού» αρνήθηκε στη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ να υιοθετήσει ψήφισμα, με το οποίο καταδικάζονταν η ηρωοποίηση όσων συμμετείχαν στις φασιστικές λεγεώνες των «Βάφεν SS»!
Η ΕΕ στο έδαφος της οποίας διαπράχτηκε το μεγαλύτερο έγκλημα στην Ιστορία της ανθρωπότητας, το έγκλημα του ναζισμού, αρνήθηκε να καταδικάσει τον ναζισμό! Απείχε…
Η Ευρωπαϊκή Ένωση
- που παρέχει καθεστώς «εταιρικής σχέσης» στην φιλοναζιστική κυβέρνηση της Ουκρανίας,
- που ευλογεί τα «Τάγματα Εφόδου» που καίνε ανθρώπους ζωντανούς στην Οδησσό,
- που χρόνια τώρα παρακολουθεί σε κράτη – μέλη της να αναστηλώνονται τα χιτλερικά σύμβολα, να αναρτώνται μνημεία των «Ες Ες», να βαφτίζονται οι δοσίλογοι «εθνικοί ήρωες», να ανακηρύσσεται η 9η Μάη (μέρα νίκης κατά του φασισμού) σε «μέρα πένθους» (!) στις Βαλτικές χώρες,
- που πρωτοστατεί στην ελεεινή επιχείρηση εξίσωσης του φασισμού με τον κομμουνισμό,
- η ΕΕ που εκτός από τρόικες, εκτός από Μνημόνια, εκτός από οικονομικούς «δολοφόνους», τρέφει – επίσημα πλέον – στις αγκάλες της και ναζί δολοφόνους,
***
Και τώρα ερχόμαστε στα δικά μας – δικά μας:Τι ακριβώς έκανε η «πρώτη φορά αριστερή κυβέρνηση» της Ελλάδας σε αυτή την ψηφοφορία;
Ποια ήταν η εντολή του «πρώτου αριστερού πρωθυπουργού της πρώτης φοράς αριστερής κυβέρνησης» της χώρας για την στάση της Ελλάδας απέναντι στο ψήφισμα;
Τι ακριβώς έκανε ο κ.Τσίπρας, ο ευλαβικός προσκυνητής στο Σκοπευτήριο της Καισαριανής;
Ε, λοιπόν, η κυβέρνηση της Ελλάδας, της χώρας των Καλαβρύτων, του Διστόμου, της Βιάννου, του Χορτιάτη και της Κανδάνου, η κυβέρνηση της χώρας που πλήρωσε το μεγαλύτερο τίμημα από τη ναζιστική θηριωδία, η κυβέρνηση της χώρας που βιώνει το ναζιστικό βρικολάκιασμα του χρυσαυγιτισμού, η κυβέρνηση της οποίας ο πρωθυπουργός είχε το θράσος να κάνει επικοινωνιακές πιρουέτες πάνω από το μνημείο των 200 εκτελεσμένων κομμουνιστών στην Καισαριανή,
έκανε ό,τι έκανε η κυβέρνηση της Μέρκελ και του Σόιμπλε, έπραξε ό,τι έπραξαν οι κυβερνήσεις των βαλτικών χωρών και των ακροδεξιών της Κεντρικής Ευρώπης, διέπραξε ό,τι διαπράττουν όσοι φτύνουν πάνω στην Ιστορία: Απείχε!
Ναι! Η κυβέρνηση του «αριστερού» Τσίπρα, σε μια απίθανη επίδειξη κατάντιας, στην γενική συνέλευση του ΟΗΕ που καταδίκασε τον ναζισμό, ψήφισε… αποχή!
***
Σημείωση: Ίσως κάποιοι δικαιολογήσουν τον («αριστερό») κύριο Τσίπρα δίνοντας την εξήγηση ότι «το κράτος έχει συνέχεια» και ότι «δεν μπορούσε να κάνει αλλιώς» αφού και πέρυσι η Ελλάδα (επί Σαμαρά), αλλά και το 2010 (επί Γιώργου Παπανδρέου) πάλι είχε επιλέξει τη στάση της αποχής, μιας και ανάλογα ψηφίσματα είχαν εγκριθεί και τότε από τον ΟΗΕ, με τις ελληνικές κυβερνήσεις να ακολουθούν – και τότε – την τακτική της ΕΕ, δηλαδή την τακτική της αποχής από τις ψηφοφορίες καταδίκης του ναζισμού.
Σε αυτή την - μνημονιακού τύπου - «επιχειρηματολογία» απαντάμε: Η ξεφτίλα των προηγούμενων ελληνικών κυβερνήσεων είναι δεδομένη και τους έχει επιμετρηθεί, όπως τους αξίζει.
Αλλά η ξεφτίλα των προηγούμενων κυβερνώντων την ξεφτίλα των τωρινών τι την κάνει; Την συμψηφίζει;
Ή μήπως, εφόσον οι χτεσινοί ήταν μια φορά ξεφτίλες, τούτοι που απείχαν από την ψηφοφορία καταδίκης του ναζισμού, ένεκα ακριβώς και της «αριστερής» τους ταυτότητας, είναι τρεις φορές πολιτικοί ξεφτίλες;
Αντανάκλαση: enikos