Το αντίο του Σεπούλβεδα στον Κάστρο
Στα μάτια εκείνης της ομάδας των ανδρών και των γυναικών που άγγιξαν την λευκή άμμο της Κούβας, υπήρχε και το φως των πεσόντων από την επίθεση στη Μονκάδα και για αυτό, το βραχιόλι με την επιγραφή «26η του Ιούλη» ήταν η ταυτότητα των ατόμων που -όπως αργότερα θα έγραφε ένας Αργεντίνος που ονομαζόταν απλά, Τσε- κατάφεραν το μεγάλο βήμα προς την υπέρτατη κατάκτηση των εξεγερμένων, των επαναστατών, των μαχητών που γινόντουσαν αντάρτες.
Η Λατινοαμερικανική αξιοπρέπεια ξεκίνησε με το πράσινο χρώμα της ελιάς και τη μυρωδιά του κορδίτη (σ.μ.είδος άκαπνης πυρίτιδος) της σκόνης, του ιδρώτα από τις προελάσεις μέσα από το δάσος, της κόπωσης του μαχητή που αντί να κουραστεί, έδινε ακόμη μεγαλύτερη ώθηση στην αποστολή της δικαιοσύνης των ανταρτών, των μαχητών του Φιντέλ, των γενειοφόρων που φορούσαν κουρελιασμένα ρούχα, που ήταν οπλισμένοι με αγροτικές ματσέτες και όπλα που είχαν αφαιρεθεί από τον εχθρό στη μάχη.
Οι μαχητές της Σιέρα Μαέστρα, οι «guajiros», οι φοιτητές και οι ποιητές, βήμα το βήμα, πυροβολισμό μετά τον πυροβολισμό, έδειξαν στη Λατινική Αμερική ότι το αστέρι του διοικητή των ανταρτών ήταν το έμβλημα του πρώτου στον αγώνα, εκείνου που έδινε το παράδειγμα και καλλιεργούσε την εμπιστοσύνη για μια καλύτερη μοίρα -ένα καλύτερο μέλλον.
Και ενώ οι αντάρτες της «26ης Ιούλη» προωθούνταν στα βουνά και μέσα από τη ζούγκλα, σε όλη τη Λατινική Αμερική, από το Ρίο Μπράβο μέχρι τη Γη του Πυρός, οι ταπεινοί ύψωναν τις κουρελιασμένες σημαίες τους, «γιατί τώρα η ιστορία θα πρέπει να λογαριαστεί με τους φτωχούς της Αμερικής».
Σήμερα είναι η μέρα της επαναστατικής μνήμης. Είναι η ημέρα του πόνου εκείνων που είχαν το θάρρος να εκπληρώσουν το μέγιστο και απαραίτητο βήμα, για να εγκαταλείψουν μια ζωή υποτακτική και γονατιστή και να ενταχθούν στην χωρίς επιστροφή πορεία προς την επαναστατική πάλη.
Hasta la Victoria Siempre, Φιντέλ! Ως την παντοτινή νίκη, Αντάρτη Κομαντάντε!
Λουίς Σεπούλβεδα
Στο άκουσμα της είδησης του θανάτου του ιστορικού ηγέτη της Κουβανικής Επανάστασης, Φιντέλ Κάστρο, ο διάσημος Χιλιανός συγγραφέας Λουίς Σεπούλβεδα έγραψε το ακόλουθο κείμενο που δημοσιεύτηκε εχθές στον Τύπο και που μεταφράσαμε στα Ελληνικά και δημοσιεύουμε.
Η είδηση έφτασε με το πρώτο φως της ημέρας, ίσως με το ίδιο έντονο φως της αυγής που είδαν τα μέλη του πληρώματος του «Γκράνμα» στην ακτή του νησιού πριν από την αποβίβασή τους και από το ξεκίνημα της επιχείρησης που σημάδεψε την απολύτρωση της Λατινοαμερικανικής αξιοπρέπειας.
Στα μάτια εκείνης της ομάδας των ανδρών και των γυναικών που άγγιξαν την λευκή άμμο της Κούβας, υπήρχε και το φως των πεσόντων από την επίθεση στη Μονκάδα και για αυτό, το βραχιόλι με την επιγραφή «26η του Ιούλη» ήταν η ταυτότητα των ατόμων που -όπως αργότερα θα έγραφε ένας Αργεντίνος που ονομαζόταν απλά, Τσε- κατάφεραν το μεγάλο βήμα προς την υπέρτατη κατάκτηση των εξεγερμένων, των επαναστατών, των μαχητών που γινόντουσαν αντάρτες.
Η Λατινοαμερικανική αξιοπρέπεια ξεκίνησε με το πράσινο χρώμα της ελιάς και τη μυρωδιά του κορδίτη (σ.μ.είδος άκαπνης πυρίτιδος) της σκόνης, του ιδρώτα από τις προελάσεις μέσα από το δάσος, της κόπωσης του μαχητή που αντί να κουραστεί, έδινε ακόμη μεγαλύτερη ώθηση στην αποστολή της δικαιοσύνης των ανταρτών, των μαχητών του Φιντέλ, των γενειοφόρων που φορούσαν κουρελιασμένα ρούχα, που ήταν οπλισμένοι με αγροτικές ματσέτες και όπλα που είχαν αφαιρεθεί από τον εχθρό στη μάχη.
Οι μαχητές της Σιέρα Μαέστρα, οι «guajiros», οι φοιτητές και οι ποιητές, βήμα το βήμα, πυροβολισμό μετά τον πυροβολισμό, έδειξαν στη Λατινική Αμερική ότι το αστέρι του διοικητή των ανταρτών ήταν το έμβλημα του πρώτου στον αγώνα, εκείνου που έδινε το παράδειγμα και καλλιεργούσε την εμπιστοσύνη για μια καλύτερη μοίρα -ένα καλύτερο μέλλον.
Και ενώ οι αντάρτες της «26ης Ιούλη» προωθούνταν στα βουνά και μέσα από τη ζούγκλα, σε όλη τη Λατινική Αμερική, από το Ρίο Μπράβο μέχρι τη Γη του Πυρός, οι ταπεινοί ύψωναν τις κουρελιασμένες σημαίες τους, «γιατί τώρα η ιστορία θα πρέπει να λογαριαστεί με τους φτωχούς της Αμερικής».
Σήμερα είναι η μέρα της επαναστατικής μνήμης. Είναι η ημέρα του πόνου εκείνων που είχαν το θάρρος να εκπληρώσουν το μέγιστο και απαραίτητο βήμα, για να εγκαταλείψουν μια ζωή υποτακτική και γονατιστή και να ενταχθούν στην χωρίς επιστροφή πορεία προς την επαναστατική πάλη.
Hasta la Victoria Siempre, Φιντέλ! Ως την παντοτινή νίκη, Αντάρτη Κομαντάντε!
Λουίς Σεπούλβεδα
Μετάφραση: Κωστής Αποστολόπουλος - Αντανάκλαση