H κυβέρνηση μέχρι και το τέλος του 2019 θα αφαιρέσει από ασφαλισμένους και συνταξιούχους εισόδημα ύψους 8,2 δισ.
Με τα 600 εκατ. ευρώ που δίνει από τα «ματωμένα» πρωτογενή πλεονάσματα, η κυβέρνηση πάει να κρύψει κάτω από το χαλί την αντιλαϊκή της πολιτική, που καταδικάζει στη φτώχεια τα λαϊκά στρώματα, ανάμεσά τους και εκατομμύρια συνταξιούχους.
Θυμίζουμε ότι από την ψήφιση του τελευταίου αντιασφαλιστικού νόμου, το Μάη του 2016, μέχρι και το τέλος του 2019, η κυβέρνηση θα αφαιρέσει από ασφαλισμένους και συνταξιούχους εισόδημα ύψους 8,2 δισ. ευρώ περίπου.
Με τις ψευτοπαροχές της, προσπαθεί ακόμα να δημιουργήσει αντιπερισπασμό στα νέα αντιλαϊκά μέτρα που συζητάει με το κουαρτέτο, αλλά και να συγκαλύψει τη νέα περικοπή του ΕΚΑΣ, που θα φτάσει στο 50%, μέχρι να καταργηθεί τελείως, το 2019.
Την κοροϊδία της κυβέρνησης συμπληρώνει η κυνική παραδοχή ότι τέτοιες παροχές υπηρετούν την «κοινωνική συνοχή». Τι σημαίνει αυτό; Μέτρα διαχείρισης και ανακύκλωσης της φτώχειας, κυρίως στις πιο ακραίες μορφές της, για να αποσπάται η ανοχή του λαού στην πολιτική που τον κάνει από φτωχό φτωχότερο.
Η κυβέρνηση έχει εξασκηθεί σε τέτοια μέτρα, με βασικότερο όλων το Κοινωνικό Εισόδημα Αλληλεγγύης, που αποτελεί «εργαλείο» για περικοπές σε επιδόματα και κοινωνικές - προνοιακές παροχές.
Λέει, μάλιστα, η κυβέρνηση ότι αν αθροιστούν τα μέτρα για τη διαχείριση της φτώχειας, δίνουν μιαν άλλη εικόνα για την «κοινωνική» της πολιτική. Αξιοποιεί τη βολική κριτική που της ασκούν η ΝΔ και άλλα αστικά κόμματα της αντιπολίτευσης, για να παριστάνει ότι συμπάσχει με το λαό και ότι δίνει τάχα μάχη, για να τον ανακουφίσει. Εδώ ταιριάζει πραγματικά το «να σε κάψω Γιάννη, να σ' αλείψω λάδι».
Προκλητικό είναι, επίσης, το επιχείρημα της κυβέρνησης ότι με τέτοιες «παροχές», αποκαθίστανται βήμα βήμα οι απώλειες που είχαν συνταξιούχοι και εργαζόμενοι τα προηγούμενα χρόνια. Τολμούν, μάλιστα, να βαφτίζουν «13η σύνταξη» το εφάπαξ ποσό που δίνουν σε μια μερίδα μόνο των συνταξιούχων, όταν οι περικοπές που τους κάνουν με το άλλο χέρι είναι μόνιμες και πολλαπλάσιες!
Βούτυρο, όμως, στο ψωμί της κυβέρνησης να κοροϊδεύει και να αποπροσανατολίζει το λαό, αλείφουν και οι άλλες αστικές δυνάμεις, όπως π.χ. η ΝΔ, που δεν αμφισβητούν την αντιλαϊκή πολιτική της, αλλά της προσάπτουν ότι «σκορπάει» χρήματα με λάθος τρόπο, ότι με τη στάση της υπονομεύει τη δημοσιονομική σταθερότητα, άρα και το στόχο της ανάκαμψης.
Η αντιλαϊκή πολιτική πάει χέρι - χέρι με την προσπάθεια χειραγώγησης του λαού, τον οποίο θέλουν να συμβιβάσουν με τη φτώχεια και την ανακύκλωσή της. Χρησιμοποιούν κάθε μέσο για να χαμηλώσουν οι εργαζόμενοι και τα άλλα λαϊκά στρώματα την απαιτητικότητά τους, να συμφιλιωθούν με τις θυσίες δίχως τέλος για να έρθει η ανάκαμψη.
Σ' αυτόν τον γενικότερο στόχο τέμνονται το εφάπαξ επίδομα στους συνταξιούχους και η «κριτική» που ασκούν στην κυβέρνηση τα αστικά κόμματα της αντιπολίτευσης.
Ο λαός δεν έχει κανέναν λόγο να τους ακολουθήσει, να συνταχθεί με τον έναν ή τον άλλο. Απάντηση από τη σκοπιά των δικών του συμφερόντων μπορεί να δώσει η οργανωμένη πάλη για την ανάκτηση των απωλειών, αυξήσεις σε μισθούς και συντάξεις, ικανοποίηση των σύγχρονων λαϊκών αναγκών.
Την Πέμπτη, σύμφωνα με τις επίσημες ανακοινώσεις, θα καταβληθεί η εφάπαξ παροχή στους συνταξιούχους, που προβάλλεται από την κυβέρνηση ως το απόγειο της «κοινωνικής» της πολιτικής.
Με τα 600 εκατ. ευρώ που δίνει από τα «ματωμένα» πρωτογενή πλεονάσματα, η κυβέρνηση πάει να κρύψει κάτω από το χαλί την αντιλαϊκή της πολιτική, που καταδικάζει στη φτώχεια τα λαϊκά στρώματα, ανάμεσά τους και εκατομμύρια συνταξιούχους.
Θυμίζουμε ότι από την ψήφιση του τελευταίου αντιασφαλιστικού νόμου, το Μάη του 2016, μέχρι και το τέλος του 2019, η κυβέρνηση θα αφαιρέσει από ασφαλισμένους και συνταξιούχους εισόδημα ύψους 8,2 δισ. ευρώ περίπου.
Με τις ψευτοπαροχές της, προσπαθεί ακόμα να δημιουργήσει αντιπερισπασμό στα νέα αντιλαϊκά μέτρα που συζητάει με το κουαρτέτο, αλλά και να συγκαλύψει τη νέα περικοπή του ΕΚΑΣ, που θα φτάσει στο 50%, μέχρι να καταργηθεί τελείως, το 2019.
Την κοροϊδία της κυβέρνησης συμπληρώνει η κυνική παραδοχή ότι τέτοιες παροχές υπηρετούν την «κοινωνική συνοχή». Τι σημαίνει αυτό; Μέτρα διαχείρισης και ανακύκλωσης της φτώχειας, κυρίως στις πιο ακραίες μορφές της, για να αποσπάται η ανοχή του λαού στην πολιτική που τον κάνει από φτωχό φτωχότερο.
Η κυβέρνηση έχει εξασκηθεί σε τέτοια μέτρα, με βασικότερο όλων το Κοινωνικό Εισόδημα Αλληλεγγύης, που αποτελεί «εργαλείο» για περικοπές σε επιδόματα και κοινωνικές - προνοιακές παροχές.
Λέει, μάλιστα, η κυβέρνηση ότι αν αθροιστούν τα μέτρα για τη διαχείριση της φτώχειας, δίνουν μιαν άλλη εικόνα για την «κοινωνική» της πολιτική. Αξιοποιεί τη βολική κριτική που της ασκούν η ΝΔ και άλλα αστικά κόμματα της αντιπολίτευσης, για να παριστάνει ότι συμπάσχει με το λαό και ότι δίνει τάχα μάχη, για να τον ανακουφίσει. Εδώ ταιριάζει πραγματικά το «να σε κάψω Γιάννη, να σ' αλείψω λάδι».
Προκλητικό είναι, επίσης, το επιχείρημα της κυβέρνησης ότι με τέτοιες «παροχές», αποκαθίστανται βήμα βήμα οι απώλειες που είχαν συνταξιούχοι και εργαζόμενοι τα προηγούμενα χρόνια. Τολμούν, μάλιστα, να βαφτίζουν «13η σύνταξη» το εφάπαξ ποσό που δίνουν σε μια μερίδα μόνο των συνταξιούχων, όταν οι περικοπές που τους κάνουν με το άλλο χέρι είναι μόνιμες και πολλαπλάσιες!
Βούτυρο, όμως, στο ψωμί της κυβέρνησης να κοροϊδεύει και να αποπροσανατολίζει το λαό, αλείφουν και οι άλλες αστικές δυνάμεις, όπως π.χ. η ΝΔ, που δεν αμφισβητούν την αντιλαϊκή πολιτική της, αλλά της προσάπτουν ότι «σκορπάει» χρήματα με λάθος τρόπο, ότι με τη στάση της υπονομεύει τη δημοσιονομική σταθερότητα, άρα και το στόχο της ανάκαμψης.
Η αντιλαϊκή πολιτική πάει χέρι - χέρι με την προσπάθεια χειραγώγησης του λαού, τον οποίο θέλουν να συμβιβάσουν με τη φτώχεια και την ανακύκλωσή της. Χρησιμοποιούν κάθε μέσο για να χαμηλώσουν οι εργαζόμενοι και τα άλλα λαϊκά στρώματα την απαιτητικότητά τους, να συμφιλιωθούν με τις θυσίες δίχως τέλος για να έρθει η ανάκαμψη.
Σ' αυτόν τον γενικότερο στόχο τέμνονται το εφάπαξ επίδομα στους συνταξιούχους και η «κριτική» που ασκούν στην κυβέρνηση τα αστικά κόμματα της αντιπολίτευσης.
Ο λαός δεν έχει κανέναν λόγο να τους ακολουθήσει, να συνταχθεί με τον έναν ή τον άλλο. Απάντηση από τη σκοπιά των δικών του συμφερόντων μπορεί να δώσει η οργανωμένη πάλη για την ανάκτηση των απωλειών, αυξήσεις σε μισθούς και συντάξεις, ικανοποίηση των σύγχρονων λαϊκών αναγκών.
Αντανάκλαση: Ριζοσπάστης