Από: citypress-gr.blogspot.com |
Η χτεσινή αποκάλυψη του «Τύπου της Κυριακής», ότι δικηγόρος του στενού επαγγελματικού περιβάλλοντος του υφυπουργού Περιφερειακής Ανάπτυξης και Ανταγωνιστικότητας, βρίσκεται πίσω από τη νομική υποστήριξη αγωγών που έχουν καταθέσει μεγάλες κατασκευαστικές εταιρείες σε βάρος του ελληνικού Δημοσίου, διεκδικώντας επιπλέον ποσά ύψους 200 εκατ. ευρώ για την κατασκευή του Ολυμπιακού Χωριού, εγείρει μέγα ηθικό και πολιτικό ζήτημα για την κυβέρνηση.
Το γεγονός και μόνο ότι η συγκεκριμένη δικηγόρος, που χειρίζεται υποθέσεις για λογαριασμό...μεγαλοεργολάβων κατά του ελληνικού Δημοσίου, ανήκει, ως βασική συνεργάτης, στο νομικό γραφείο που διατηρεί από δεκαετίας και πλέον ο υφυπουργός κ. Ρόβλιας, δημιουργεί ένα περίεργο πλέγμα σχέσεων και προκαλεί έντονες υποψίες
διαπλοκής με φόντο το δημόσιο χρήμα, θέτοντας την κυβέρνηση και το Μέγαρο Μαξίμου προ των ευθυνών τους για την απόδοση μιάς σειράς, οφειλόμενων προς τους Ελληνες φορολογούμενους, επίσημων εξηγήσεων.
Η κυβέρνηση καλείται να δώσει άμεσα απαντήσεις στα εύλογα ερωτήματα που ανακύπτουν από την αποκάλυψη του «ΤτΚ». Θα επαναλάβουμε και στην περίπτωση αυτή, πως ό,τι είναι νόμιμο δεν είναι απαραίτητα και ηθικό. Αποτελεί καθήκον και συνταγματική υποχρέωση για κάθε κυβέρνηση και δημόσιο λειτουργό η προάσπιση του δημόσιου συμφέροντος, το οποίο δέχεται ισχυρά πλήγματα, ιδιαίτερα στη σημερινή κρίσιμη εποχή του μνημονίου, που η χώρα βρίσκεται υπό καθεστώς ιδιότυπης οικονομικής κατοχής. Όταν, όμως, προκύπτει σύγκρουση του δημόσιου με ιδιωτικά συμφέροντα, δημιουργούνται εύλογα υπόνοιες διαπλοκής, που θα πρέπει να διαλευκανθούν άμεσα.
Την ώρα που η κυβέρνηση Παπανδρέου επιβάλλει τα ακραία μέτρα του μνημονίου και οι αντοχές της κοινωνίας δοκιμάζονται σκληρά, δεν είναι επιτρεπτό να δημιουργούνται – και να μένουν μετέωρα – τέτοια μείζονα ηθικά και πολιτικά ζητήματα, όπως η εμπλοκή προσώπων του στενού περιβάλλοντος ενός μέλους της κυβέρνησης σε υποθέσεις διεκδίκησης τεράστιων ποσών από το ελληνικό Δημόσιο. Όταν, μάλιστα, η ίδια κυβέρνηση προσπαθεί να αντλήσει έσοδα για την κάλυψη των ελλειμμάτων και του δημόσιου χρέους από την οικονομική αφαίμαξη των νοικοκυριών και των επιχειρήσεων.