Τo φετίχ του Λοβέρδου με τις βόμβες είναι γνωστό. Λίγες μέρες πριν από τις εθνικές εκλογές επέλεξε να απασφαλίσει μια βόμβα φτιαγμένη από πραγματικά εκρηκτικά υλικά: την πιο σκληρή μορφή πατριαρχίας, την πορνεία, με γερές δόσεις ρατσισμού απέναντι στις μετανάστριες και στους οροθετικούς ανθρώπους. Το κουμπί της εκπυρσοκρότησης οφείλουμε βέβαια να αναγνωρίσουμε ότι ανήκει στα Μ.Μ.Ε., που έκαναν αγώνα δρόμου για να αναρτήσουν φωτογραφίες γυναικών φορέων του AIDS, μη τυχόν και ο οικογενειάρχης πελάτης -του οποίου το όνομα και τη φωτογραφία δεν μας κοινοποιούν βέβαια- δεν ενημερωθεί για να προφυλάξει τον καθώς πρέπει κόσμο των «καθαρών Ελλήνων» και την «ελληνική οικογένεια» από αυτό που κόλλησε από τις «ατυχείς συναναστροφές» του με τον άλλο κόσμο.
Σε αυτόν που καταφεύγει για να τονώσει την αρρενωπότητα του αγοράζοντας απελπισμένους ανθρώπους σε εξευτελιστικές τιμές. Ο καταναγκασμός, η βία και η εξαθλίωση είναι η καθημερινότητα αυτών των γυναικών και δυστυχώς πολλών ακόμα, που εξαναγκάζονται να καταπιούν την αξιοπρέπειά τους και να υποκύπτουν στις ορέξεις του κάθε πελάτη. Σε έναν κόσμο που οι γυναίκες δεν είναι άνθρωποι. Γίνονται αντικείμενα, σκεύη ηδονής, κορμιά προς κατανάλωση, κακοποιούνται ή βιάζονται, υπάρχουν για την ικανοποίηση των αντρικών ορέξεων και μόνο.
Μεσούσης μιας συγκυρίας, όπου τα κόμματα του μνημονίου πανικόβλητα κάνουν εκκλήσεις στους ψηφοφόρους να μην στηρίξουν τις δυνάμεις των κινημάτων και του αγώνα, αλλά να επιλέξουν την «υπευθυνότητα και την ομαλότητα», δηλαδή την αυτοκτονία, ο υπουργός με ύφος θριαμβευτή στρατηλάτη, προσπαθεί να μας πείσει ότι θα αποκαλύψει και θα πατάξει κάθε κίνδυνο για τους αθώους πελάτες και τις οικογένειές τους.
Αυτόν τον άλλο κόσμο που φυσικά οι φορείς του κράτους θεωρούν απολύτως φυσιολογικό να υπάρχει, αρκεί βέβαια να βρίσκεται μακριά από ευαγή ιδρύματα (sic). Θέλει πραγματικά πολύ μεγάλη προσπάθεια να αντικαταστήσει κανείς ως φορέα κινδύνου αυτό που ζήσαμε όλοι και όλες τα τελευταία τρία χρόνια με την εφαρμογή του μνημονίου τους με τη φωτογραφία μιας 20χρονης ρωσίδας υπηκόου, εργάτριας του σεξ!
Μας λένε δηλαδή ότι το πρόβλημα για τη δημόσια υγεία δεν είναι οι «οικογενειάρχες» πελάτες της πορνείας, αλλά το «χαλασμένο εμπόρευμα»! Γιατί η αγία ελληνική οικογένεια, φυσικά, δε φέρει καμία ευθύνη για τις χιλιάδες γυναίκες που πέφτουν θύματα του trafficking, που εξαναγκάζονται στην πορνεία, κακοποιούνται και κινδυνεύουν από τα σύγχρονα κυκλώματα δουλείας.
Ούτε οι δουλέμποροι και οι προστάτες των κυκλωμάτων φταίνε, ούτε οι έλληνες ιδιοκτήτες που νοικιάζουν γκαρσονιέρες για παράνομα μπουρδέλα και μετά διαμαρτύρονται «αγανακτισμένοι» για την «κατάσταση» στην Αθήνα.
Η κυβέρνηση ας μην παριστάνει ότι κόπτεται για τα θύματα του AIDS. Η απουσία πολιτικών για την πρόληψη της μετάδοσης του ιού και στήριξης των θυμάτων αποτελούν μια πολιτική αδιαφορίας για το πρόβλημα. Για την εξάπλωση του ιού δεν φταίνε οι ασθενείς, αλλά η διάλυση του συστήματος υγείας, η στέρηση της περίθαλψης και η ελλιπής πρόσβαση σε αυτή, που έχει καιρό τώρα δρομολογήσει η μνημονιακή κυβέρνηση.
Σαν να μην ήταν αυτά αρκετά, οι περιβόητες σκούπες της αστυνομίας και του ΚΕΕΛΠΝΟεπιθυμούν να κατατάξουν αυτούς τους ανθρώπους στην κατηγορία «σκουπίδια». Φυσικά, ούτε λόγος για τους κάθε είδους προστάτες, ενώ οι πελάτες προστατεύονται και αντί για δυνάστες ονομάζονται θύματα! Για τον ρόλο της αστυνομίας δεν υπάρχει πια καμία αυταπάτη, η στάση ορκισμένων γιατρών όμως είναι το λιγότερο προκλητική. Αντί για ασθενείς και θύματα, αυτές οι γυναίκες στοχοποιούνται και διαπομπεύονται, μετά από παραβίαση στοιχειωδών δικαιωμάτων τους.
Η συγκολλητική ουσία μεταξύ ρατσισμού και σεξισμού βρήκε την έκφρασή της στην εικόνα μιας νεαρής γυναίκας που «σπέρνει τον τρόμο» στα θεμέλια της κατά τα άλλα «υγιούς» μνημονιακής κοινωνίας: αυτής της «πόρνης, άρρωστης και μετανάστριας». Η πραγματικότητα βέβαια τους χάλασε λίγο το αφήγημα του «μετανάστρια πόρνη ίσον οροθετική», που ταίριαζε με τα πογκρόμ και τα στρατόπεδα συγκέντρωσης τους, καθώς πολλές από αυτές τις εργαζόμενες ήταν και ελληνίδες.
Έχοντας ενσωματώσει τόσο βαθιά τη ρατσιστική πολιτική και νιώθοντας ικανοποίηση για τις βόμβες της η κυβέρνηση φαίνεται να είχε όντως πιστέψει ότι το AIDS κάνει διακρίσεις με βάση το χρώμα και τη φυλή! Όπου όμως δεν ταιριάζει το χαρτί του ρατσισμού υπάρχει πάντα ο σεξισμός για να θέσει τους όρους της συζήτησης: η γυναίκα από θύμα γίνεται θύτης και ο άντρας πελάτης το υποκείμενο που πρέπει να σωθεί!
Φωτογραφίες εξαθλιωμένων γυναικών που κανείς δεν αναρωτήθηκε ποιες είναι γιατί πρέπει να ζουν και να εργάζονται κάτω από τέτοιες απάνθρωπες συνθήκες και να δέχονται τους εξευτελισμούς του κάθε υποψήφιου πελάτη γίνονται ο στόχος ενός ολόκληρου υποκριτικού συστήματος που η σαπίλα του δεν φτάνει για να καλύψει όλους τους ωκεανούς της γης.
Είναι επιτακτική ανάγκη να αλλάξουμε τους όρους της συζήτησης αν θέλουμε να είμαστε ακόμη άνθρωποι! Είναι ώρα να στείλουμε τις γκεμπελικές ρητορείες της κανιβαλικής κυβέρνησης και των παρατρεχάμενών τους στον σκουπιδοτενεκέ της ιστορίας. Και εκεί να έχουν για παρέα τον πατριαρχικό και ρατσιστικό εσμό τους.
Απέναντι στο ρατσισμό και σεξισμό της κυβερνητική πολιτικής, εμείς προτάσσουμε την αλληλεγγύη μας σε όλες και όλους, ανεξαρτήτως φύλου και εθνικής καταγωγής οι οποίοι πετιούνται στον καιάδα, στο όνομα της σωτηρίας της αγίας οικογένειας και του βάρβαρου αυτού συστήματος!
-Πλήρη κοινωνικά και πολιτικά δικαιώματα σε όλους τους μετανάστες και μετανάστριες
-Δομές στήριξης και καταφύγια για τις γυναίκες θύματα του trafficking
-Καμία εργαζόμενη στους οίκους ανοχής χωρίς περίθαλψη και ασφάλεια
-Οι πελάτες δεν είναι αθώοι! Ποινικοποίηση σε όσους τροφοδοτούν τα κυκλώματα πορνείας, και όχι των γυναικών που είναι τα θύματα. Οι μόνοι που πρέπει να απελαθούν είναι οι δουλέμποροι και οι προστάτες τους.
-Καμία οροθετική και κανένας οροθετικός χωρίς δωρεάν πρόσβαση σε ιατροφαρμακευτική περίθαλψη!
Αντανάκλαση: Ομάδα Γυναικών ΟΚΔΕ-Σπάρτακος