Σάββατο 3 Ιανουαρίου 2015

Τα ΜΜΕ συγκαλύπτουν το έγκλημα της κυβέρνησης και του εφοπλιστικού κεφαλαίου

5 μέρες μετά το «ατύχημα» στο «Norman Atlantic» , κι ενώ κανείς δε ξέρει ακόμη πόσοι ήταν οι επιβαίνοντες, πόσοι είναι οι αγνοούμενοι, πόσοι είναι οι νεκροί, οι έγκριτοι δημοσιογράφοι προσπαθούν με κάθε τρόπο να συγκαλύψουν το έγκλημα, ένα έγκλημα που η αποκάλυψή του σε προεκλογική περίοδο θα σήμαινε την απόλυτη συντριβή των κυβερνητικών εταίρων. Στο ίδιο ρόλο της συγκάλυψης, μαζί με τα ΜΜΕ, και ο ίδιος ο υπουργός Μ. Βαρβιτσιώτης, ο οποίος έδωσε αμέσως τη «γραμμή» ότι η τραγωδία στην Αδριατική είναι ένα «δυστύχημα», σαν να πρόκειται για τροχαίο σε επαρχιακή οδό.
Τι δεν θα ακούσετε ποτέ από τους παρακοιμώμενους των κυρίαρχων ΜΜΕ;
1. Το «Norman Atlantic» ήταν υπερφορτωμένο. Κουβάλαγε περισσότερα οχήματα από όσα επέτρεπε η άδειά του. 222 έναντι 195.
2. Το πλήρωμά του ήταν το μισό από όσο έπρεπε! 55  αντί για 90 ναυτικοί . Η  μείωση των πληρωμάτων έχει αγγίξει σε διάστημα ενός έτους το 40%. Παράλληλα, επεκτείνεται η πρόσληψη ναυτικών ξένων εθνικοτήτων, καθώς με τον τρόπο αυτόν οι ναυτιλιακές εταιρείες υπάγονται στην εργατική και ασφαλιστική νομοθεσία της χώρας προέλευσης των εργαζομένων και δεν υποχρεούνται στην καταβολή ασφαλιστικών εισφορών στο ΝΑΤ. Τη δυνατότητα αυτή τούς παρέχει  η σχετική νομοθεσία που έχει κοπεί στα μέτρα των συμφερόντων τους. Τη κρίσιμη στιγμή οι ελάχιστοι ναυτικοί δεν μπορούσαν καν να συνεννοηθούν μεταξύ τους.
3 . Από τις 4 το πρωί, ώρα εκδήλωση της πυρκαγιάς, μέχρι τις 10 π.μ. ( τις πρώτες 6 κρίσιμες ώρες) που ήταν στην αποκλειστική ευθύνη των ελληνικών αρχών, το φλεγόμενο πλοίο και οι εκατοντάδες επιβάτες ήταν αφημένοι στο έλεος του Θεού. Η δήλωση του αρχηγού  του Λιμενικού Σώματος Θ. Αθανασίου, ότι «Οι εξαιρετικά αντίξοες καιρικές συνθήκες δεν επέτρεψαν στα επιχειρησιακά μέσα να δράσουν» δείχνει όλο το μέγεθος των ευθυνών της πολιτείας, καθώς εκείνο το χρονικό διάστημα είχαν ήδη προσεγγίσει το πλοίο ιταλικά αλιευτικά.
4. Δεν έσπευσαν, από την πρώτη στιγμή, ούτε  ρυμουλκά ανοιχτής θαλάσσης, με ευθύνη της ΑΝΕΚ, καθώς κάτι τέτοιο προϋποθέτει υψηλό κόστος και δαπάνη που βαραίνει  την εταιρία.
5. Το πλοίο ήταν RoRo (φορτηγό) και μετασκευάστηκε σε RoRo Passenger, έγινε δηλαδή οχηματαγωγό επιβατηγό. Από ποιόν ελέγχθηκε  η μετασκευή; Να υπενθυμίσουμε εδώ ότι  το ναυάγιο του «Ηράκλειον» στη Φαλκονέρα οφείλεται στα σοβαρά λάθη κατά τη μετατροπή του πλοίου από δεξαμενόπλοιο σε επιβατηγό-οχηματαγωγό, λάθη που  είχαν υπονομεύσει την ευστάθεια και την ασφάλεια του ήδη καταπονημένου σκάφους και είχαν κοστίσει τη ζωή σε 273 επιβάτες.
6. Στις 19 του Δεκέμβρη οι λιμενικές αρχές  είχαν επιθεωρήσει το πλοίο και είχαν σημειώσει αρκετές ελλείψεις. Και όμως το πλοίο ταξίδευε παρά  το ότι είχαν γίνει παρατηρήσεις από το Κεντρικό Λιμεναρχείο της Πάτρας ότι δεν υπήρχε σχέδιο διάσωσης ούτε και εξοπλισμός να αντιμετωπιστεί τυχόν  πυρκαγιά. Ποιός έχει την ευθύνη για την απόφαση αυτή; Και γιατί ο υπουργός ναυτιλίας επιμένει  ότι ο καράβι έφυγε από την Πάτρα ως πλήρως αξιόπλοο;
7. Ο καιρός ήταν άθλιος. 10 έως 11 μποφόρ. Γιατί επιτράπηκε να ταξιδέψει ένα πλοίο με τόσα προβλήματα ενώ είχε έγκαιρα εκδοθεί δελτίο καιρού;
8. Η χώρα διαθέτει συνολικά 12 super pumaΑπό αυτά μόνο 2 συμμετείχαν στη διάσωση , προερχόμενα από το ΒΔ Αιγαίο. Που ήταν τα υπόλοιπα και σε ποια κατάσταση;  
Οι 12 επιβεβαιωμένοι  και οι 28 (μέχρι τώρα)  αγνοούμενοι θα πρέπει να προστεθούν στην ατελείωτη  λίστα των θυμάτων του εφοπλιστικού κεφαλαίου και της κυβερνητικής συνενοχής.  
Μέσα σε μια πενταετία μόνο (1993-1998), 523 ναυτεργάτες είχαν θυσιαστεί  στο βωμό του κέρδους, σε31 συνολικά ναυτικά «δυστυχήματα» σε πλοία ελληνικών συμφερόντων, ελληνικής και ξένης σημαίας.
Ένα διαρκές έγκλημα  που έχει τις ρίζες του στην επιδίωξη της μέγιστης κερδοφορίας και στον ανταγωνισμό μεταξύ των ακτοπλοϊκών εταιριών, ο οποίος πυροδοτήθηκε και από τον κανονισμό  3577/92 της Ε.Ε. για την «απελευθέρωση» των ακτοπλοϊκών συγκοινωνιών  και απειλεί ευθέως την ασφάλεια της ανθρώπινης ζωής με τα «οριακού αξιόπλοου» καράβια, που σήμερα είναι σε χειρότερη κατάσταση και από το «ΣΑΜΙΝΑ».
Το εφοπλιστικό κεφάλαιο δεν είναι απλά μια ομάδα πλοιοκτητών. Μέσω γιγαντιαίων επιχειρηματικών ομίλων ελέγχουν μεγάλο μέρος του τραπεζικού, του ενεργειακού και του mediaκού  τομέα.Ελέγχουν την κεφαλαιακή ροή, την ενεργειακή επάρκεια και τους ιδεολογικούς μηχανισμούς της χώρας.
Τα τελευταία χρόνια έχει αναπτύξει προνομιακούς δεσμούς με τη νεοναζιστική οργάνωση της Χ.Α, η οποία έχει αξιοποιηθεί ήδη  ως εκτελεστικός βραχίονας στη Ζώνη.
Η αριστερά οφείλει να μιλήσει για το έγκλημα. Και οφείλει να προετοιμάζεται. Γιατί σε μια κυβέρνηση της αριστεράς οι σωστικοί λέμβοι  μπορεί και να μη λειτουργούν στην εντέλεια.
Αντανάκλαση: Iskra

Προκλητική προσπάθεια να συγκαλυφθούν ερωτήματα και ευθύνες

Χτες το μεσημέρι, την ώρα που από το «Norman Atlantic» ανασυρόταν το πτώμα του 11ου νεκρού, ο υπουργός Ναυτιλίας Μ. Βαρβιτσιώτης και η ηγεσία του Λιμενικού Σώματος, σε συνέντευξη Τύπου, δήλωναν με τον πλέον κυνικό τρόπο ότι το πλοίο ήταν σε άριστη κατάσταση, χωρίς κανένα πρόβλημα που να αφορά την αξιοπλοΐα του και τα σωστικά του μέσα!
Παραδέχονταν επίσης ότι δεν κατάφεραν να προσφέρουν κάθε δυνατή βοήθεια στους επιβάτες του φλεγόμενου πλοίου, αλλά σε αυτό φταίει ο «κακός καιρός» και ότι για το αλαλούμ με τον αριθμό των επιβατών, στην ουσία δεν ευθύνεται κανείς!
Τα όσα αναφέρθηκαν στη χτεσινή συνέντευξη Τύπου, πηγάζουν από την αγωνία της κυβέρνησης και των αρμοδίων αρχών να προστατέψουν την κερδοφορία του εφοπλιστικού κεφαλαίου και να καλύψουν τα εγκλήματά του. Γι' αυτό κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου για τους ναυτεργάτες, τους εργαζόμενους, συνολικά το λαό. Είναι απειλή για την προστασία της ανθρώπινης ζωής στη θάλασσα, για τους εκατομμύρια επιβάτες, τουρίστες που διακινούνται κάθε χρόνο με τα επιβατηγά πλοία.
Ο υπουργός Μ. Βαρβιτσιώτης, παίρνοντας πρώτος το λόγο, έδωσε αμέσως τη «γραμμή» ότι αυτή η ανείπωτη ναυτική τραγωδία στην Αδριατική είναι ένα «δυστύχημα», σαν να πρόκειται για τροχαίο. «Θα ήθελα να σας διαβεβαιώσω -είπε προκλητικά- ότι η διάθεση της Πολιτείας και της κυβέρνησης είναι να χυθεί άπλετο φως για τα αίτια, τα οποία οδήγησαν σ' αυτό το τραγικό δυστύχημα»! «Είναι βέβαιο -συνέχισε- ότι κάθε ναυάγιο, κάθε δυστύχημα, κάθε ανθρώπινη ζωή η οποία χάνεται, δεν μπορεί να μένει χωρίς την τιμωρία των υπευθύνων».

Οι διαβεβαιώσεις του Μ. Βαρβιτσιώτη ήταν κάτι αντίστοιχο με το «μαχαίρι θα
φτάσει στο κόκαλο» που έλεγε και ο υπουργός του ΠΑΣΟΚ Χρ. Παπουτσής με το πολύνεκρο ναυάγιο του «ΣΑΜΙΝΑ», για το οποίο οι μόνοι που πλήρωσαν τη νύφη ήταν οι φτωχοδιάβολοι, δηλαδή οι ναυτεργάτες!

Σχεδόν ...τέλεια η διάσωση!
Ο αρχηγός του Λιμενικού Σώματος Θ. Αθανασίου, συνεχίζοντας την ίδια πρόκληση, παραδέχτηκε ότι από τις 4 το πρωί, που δίνουν ως ώρα εκδήλωση της πυρκαγιάς, μέχρι τις 10 π.μ. που ήταν στην αποκλειστική ευθύνη των ελληνικών αρχών, το φλεγόμενο πλοίο και οι εκατοντάδες επιβάτες ήταν αφημένοι στο έλεος.
Ανέφερε επί λέξει: «Οι εξαιρετικά αντίξοες καιρικές συνθήκες δεν επέτρεψαν στα επιχειρησιακά μέσα να δράσουν». Οταν του σημειώθηκε όμως ότι την ώρα που δεν μπορούσαν να δράσουν τα επιχειρησιακά μέσα του Λιμενικού Σώματος, στην περιοχή είχαν ήδη σπεύσει να βοηθήσουν ιταλικά αλιευτικά σκάφη, η απάντηση ήταν ότι «εμείς δεν είδαμε κανένα αλιευτικό».
Οταν στη συνέχεια δέχτηκε την παρατήρηση ότι τα είδε το πανελλήνιο από τις οθόνες των τηλεοράσεων είπε: «Εμείς πάντως δεν είχαμε δεσμεύσει αλιευτικό σκάφος ούτε οι Ιταλοί»! Επίσης, σύσσωμη η ηγεσία παραδέχτηκε ότι δεν υπάρχουν ναυαγοσωστικά στο Λιμενικό Σώμα που να μπορούν να ανταπεξέλθουν σε δύσκολες καιρικές συνθήκες.
Ομως η αποκάλυψη έγινε όταν η ηγεσία του Λιμενικού κλήθηκε να απαντήσει στο ερώτημα γιατί δεν έσπευσαν από την πρώτη στιγμή ρυμουλκά ανοιχτής θαλάσσης. Η απάντηση που δόθηκε από τον αρχηγό, τον επικεφαλής του Θαλάμου Επιχειρήσεων, ήταν ότι αυτό δεν είναι δική τους ευθύνη! Αναφέρθηκε χαρακτηριστικά: «Εμείς στείλαμε το σήμα για το κινδυνεύον πλοίο στους σταθμούς (σ.σ. των ρυμουλκών), όμως δεν υπήρξε ανταπόκριση». Απέκρυψαν ότι πρέπει η εταιρεία να ζητήσει βοήθεια ρυμουλκού, κάτι που όπως όλα δείχνουν, η ΑΝΕΚ απέφυγε τις κρίσιμες ώρες, γιατί αυτό έχει μεγάλο κόστος.
Πέπλο προστασίας της εταιρείας
Από την πλευρά της Λιμενικής Αστυνομίας, στη συνέντευξη μίλησε ο επικεφαλής της Ν. Σπανός. Παρά το γεγονός ότι του ζητήθηκε να σχολιάσει τις απανωτές λίστες που εξέδωσε η ΑΝΕΚ, ανεβοκατεβάζοντας τον αριθμό των νεκρών, είπε ότι είναι βέβαιο πως η τέταρτη λίστα είναι και η ακριβής «γιατί η εταιρεία έκανε ενδελεχή έλεγχο». Ωστόσο, δεν απάντησε αν θα έχει συνέπειες η εταιρεία γι' αυτό το αλαλούμ που έχει προκαλέσει. Σημείωσε ακόμα ότι οι λιμενικές αρχές έκαναν τον έλεγχο που χρειάζεται.
Οσον αφορά τις παρατηρήσεις που είχαν γίνει στο πλοίο στις 19 Δεκέμβρη από το Κεντρικό Λιμεναρχείο Πάτρας, οι απαντήσεις που έδωσε ο διευθυντής της Επιθεώρησης Εμπορικών Πλοίων Σ. Ράπτης ήταν ...αποστομωτικές. Για την πρώτη, ανέφερε ότι πρόκειται για μια πόρτα χωρίς ιδιαίτερο ενδιαφέρον και ότι «το πρόβλημα είχε αποκατασταθεί».
Για τις δύο άλλες παρατηρήσεις, ανέφερε ότι ήταν απλός φωτισμός και αυτοκόλλητα σήματα και σε ό,τι αφορά τις πόρτες πυρασφάλειας ότι «σε μία από τις πυρίμαχες, δεν ήταν ικανοποιητικός ο μηχανισμός κλεισίματος»! Μετά από αυτά, αποφάνθηκε ότι το πλοίο ήταν σε πολύ καλή κατάσταση. Οσο για το αν οι 56 ναυτεργάτες ήταν επαρκής αριθμός για να καλύψει τις ανάγκες ενός τέτοιου πλοίου και να διαχειριστεί κατάσταση κρίσης, ανάφεραν ότι «το πλοίο είχε σημαία Ιταλίας».
Αντανάκλαση: Ριζοσπάστης

Κρίσιμα ερωτήματα που απαιτούν απαντήσεις

Η πυρκαγιά στο ιταλικών συμφερόντων και ναυλωμένο από την ΑΝΕΚ πλοίο «NORMAN ATLANTIC», κατέληξε σε τραγωδία, με 10 νεκρούς, σύμφωνα με τα στοιχεία των ιταλικών αρχών μέχρι αργά χτες βράδυ και μεγάλο αριθμό αγνοούμενων. Τα γεγονότα που διαδραματίστηκαν στο πλοίο και έζησαν οι 478 επιβαίνοντες (σύμφωνα με τα στοιχεία του ΥΕΝ) από το ξημέρωμα της Κυριακής, είναι συγκλονιστικά και τονίζουν τις μεγάλες ευθύνες της ιταλικής κυβέρνησης, που είχε το πρόσταγμα και της ελληνικής, που συμμετείχε στην επιχείρηση διάσωσης.
Η πολύωρη, πέρα από κάθε όριο, 34ωρη παραμονή μεγάλου αριθμού επιβαινόντων μέσα στο πλοίο, με τη φωτιά να καίει τα σπλάχνα του, έθετε τους επιβαίνοντες σε διαρκή, μεγάλο κίνδυνο, με πολλές πιθανότητες ανυπολόγιστων συνεπειών, γιατί σε αυτές τις περιπτώσεις είναι υπαρκτά όλα τα ενδεχόμενα, όπως αυτά της απώλειας μεγάλου αριθμού ανθρωπίνων ζωών από την ίδια την πυρκαγιά, την αναγκαστική - χωρίς σχέδιο εκκένωση του πλοίου, τις ανοργάνωτες κινήσεις απελπισίας, την κατάρρευση του σκάφους, την μεγάλη κλίση, ακόμα και την ανατροπή του.
Με την πρακτική που ακολουθήθηκε, διαμορφώθηκαν συνθήκες μιας μεγάλης ναυτικής τραγωδίας.
Αυτή είναι πραγματικότητα. Οι κινήσεις που έγιναν ήταν στην κόψη του ξυραφιού, είχαν μεγάλο «ρίσκο». Οι επιβάτες και το πλήρωμα ήρθαν στη θέση του «μελλοθάνατου» και αυτό πρέπει να εκτιμηθεί αντικειμενικά, με σοβαρότητα.
Από την επιχείρηση διάσωσης στο «NORMAN ATLANTIC»
Από αυτήν τη σκοπιά, με σεβασμό στους δέκα νεκρούς, στους αγνοούμενους, στους επιβαίνοντες και στις οικογένειές τους, αλλά και σε όσους πήραν μέρος στην επιχείρηση διάσωσης, με προσεκτική εκτίμηση των δυσκολιών μιας τόσο σύνθετης διαδικασίας, απαιτείται πολύ αυστηρή αντιμετώπιση των κρίσιμων ερωτημάτων που προκύπτουν, ώστε να βγουν, με την παρέμβαση του εργατικού κινήματος, ουσιαστικά συμπεράσματα. Να μην περάσει η λογική της συγκάλυψης, να καταλογιστούν ευθύνες και να διεκδικηθούν μέτρα που θα εμποδίσουν την επανάληψη παρόμοιου ναυτικού εγκλήματος.
Είναι γεγονός πως μετά από μεγάλα ναυάγια και πυρκαγιές, παρατηρείται μια κινητικότητα, ανακοινώνονται κάποια μέτρα. Στην πορεία, όμως, η παραβίαση των κανόνων προστασίας της ανθρώπινης ζωής στη θάλασσα, αλλά και τα κενά στο μηχανισμό έρευνας και διάσωσης διαιωνίζονται.
Επιδρά καθοριστικά το κυνήγι του κέρδους, που σημαδεύει τον καπιταλιστικό δρόμο ανάπτυξης και η πολιτική που υπηρετεί τα εφοπλιστικά συμφέροντα, η οποία, ανεξάρτητα από διαχειριστή, τόσα χρόνια μειώνει τον αριθμό του πληρώματος και αντιμετωπίζει ως κόστος τα αναγκαία μέτρα ασφαλείας, τις υποδομές και τα μέσα που μπορούν να συμβάλουν στην προστασία της ανθρώπινης ζωής.
Αυτό είναι το καθοριστικό ζήτημα που βρίσκεται πίσω από κάθε ένα ναυτικό έγκλημα. Αυτή είναι η βασική αιτία των ναυτικών τραγωδιών που συστηματικά γίνεται προσπάθεια να συσκοτιστεί με την αναζήτηση «εξιλαστήριων θυμάτων» και να υποκατασταθεί από το «ανθρώπινο λάθος», που κι αυτό εκδηλώνεται στο περιβάλλον που διαμορφώνουν οι παρεμβάσεις των εφοπλιστικών εταιρειών και η γενικότερη αντεργατική πολιτική.
Προκύπτουν ζητήματα πρόληψης και αντιμετώπισης
Μέσα από την εξέταση των «ναυτικών ατυχημάτων» ξεχωρίζουν δύο κατηγορίες θεμάτων:
Η μια κατηγορία αφορά στην πρόληψη, ώστε να αποφευχθεί το ναυάγιο, η πυρκαγιά κ.λπ. κι εδώ προκύπτουν προβλήματα παραβιάσεων συγκεκριμένων κανόνων, με ευθύνη των ναυτιλιακών επιχειρήσεων και των κρατικών ελεγκτικών μηχανισμών.
Η άλλη αφορά στην αντιμετώπιση του συμβάντος, ώστε να μειωθούν οι συνέπειες και να αποφευχθεί η απώλεια ανθρώπινων ζωών, κι εδώ προκύπτουν ζητήματα ελλείψεων σε υποδομές, ευθύνες για το σχεδιασμό, που πολλές φορές απαιτεί συντονισμό διακρατικών κινήσεων, όπως στην προκειμένη περίπτωση του «NORMAN ATLANTIC».
Υπάρχουν ορισμένα δεδομένα.
Πρώτο, οι κανόνες ασφαλείας για όλα τα πλοία και ιδιαίτερα για τα πλοία που μεταφέρουν επιβάτες και υπάρχει ο κίνδυνος μεγάλης τραγωδίας, επιβάλλεται να είναι τόσο ουσιαστικοί, αυστηροί, που να ελαχιστοποιούν κάθε περίπτωση «ατυχήματος», κάθε περίπτωση π.χ. πυρκαγιάς και να εξασφαλίζονται τα κατάλληλα μέτρα πυροπροστασίας και πυρόσβεσης, που θα μπλοκάρουν τη φωτιά στη γέννησή της. Από αυτήν τη σκοπιά, πρέπει να εξεταστεί η πυρκαγιά στο «NORMAN ATLANTIC» και να δοθούν συγκεκριμένες απαντήσεις στις εύστοχες ερωτήσεις των ναυτεργατικών σωματείων ΠΕΜΕΝ - «ΣΤΕΦΕΝΣΩΝ» - Μαγείρων και Ρυμουλκών, που θέτουν μεταξύ των άλλων τα εξής ζητήματα:
  • Ποιες είναι οι πραγματικές αιτίες της πυρκαγιάς, αν λειτούργησαν τα μέσα άμεσης ανίχνευσης της φωτιάς και έγκαιρης πυρόσβεσης, αν υπήρχε η αναγκαία στεγανότητα του πλοίου και γιατί δεν έγινε δυνατό να αντιμετωπιστεί η πυρκαγιά από την αρχή.
  • Ποιο είναι το ιστορικό του πλοίου, αν είναι μετασκευασμένο οχηματαγωγό, αν δικαιολογείται η παρουσία τόσο μεγάλου αριθμού επιβατών και οχημάτων, αν η οργανική σύνθεση του πλοίου κάλυπτε τις ανάγκες, αν ήταν επαρκή και λειτούργησαν τα μέσα διάσωσης.
Επίσης, να δοθεί απάντηση:
  • Γιατί δόθηκε άδεια απόπλου σε επιβατηγό - οχηματαγωγό πλοίο χωρίς να έχουν αντιμετωπιστεί οι σοβαρές παρατηρήσεις που σημειώθηκαν από τους επιθεωρητές κατά τη διάρκεια του ελέγχου αξιοπλοΐας στις 19 Δεκέμβρη 2014 και αφορούν προβλήματα στο σχέδιο εκκένωσης του πλοίου, στις πόρτες που εξασφαλίζουν τη στεγανότητα τμημάτων του, τα φώτα εκτάκτου ανάγκης κ.ά.;
Επιπλέον, να δοθεί απάντηση για το BLACKOUT, γιατί έμεινε το πλοίο ακυβέρνητο, έρμαιο, βάζοντας σε ακόμα μεγαλύτερους κινδύνους τη ζωή των επιβαινόντων;
Χρειάζεται να δοθούν συγκεκριμένες απαντήσεις
Δεύτερο, η πυρκαγιά εκδηλώθηκε κοντά σε στεριές και όχι στα πέρατα της Γης! Εκδηλώθηκε στα ανοικτά της Κέρκυρας, ανάμεσα στις ελληνικές, τις ιταλικές και τις αλβανικές ακτές σε μια ελεγχόμενη, προσβάσιμη περιοχή, παρά τις άσχημες καιρικές συνθήκες. Τα μετεωρολογικά δελτία μιλούν για δύναμη του ανέμου 7 - 8 της κλίμακας μποφόρ και η πείρα δείχνει πως η επιχείρηση διάσωσης μπορεί, είναι υποχρεωτικό να οργανωθεί και σε συνθήκες μεγαλύτερης κακοκαιρίας.
Αλλωστε, οι μαρτυρίες αναφέρουν ότι το πλοίο προσέγγισαν ιταλικά ψαράδικα, διασώθηκαν δεκάδες επιβάτες που απομακρύνθηκαν μέσα σε σωσίβια λέμβο, διασώθηκαν επιβάτες που εγκατέλειψαν το πλοίο με «βαρελάκια» και παρελήφθησαν από παραπλέοντα πλοία.
Γύρω από το «NORMAN ATLANTIC» κινήθηκε από τις πρώτες ώρες αριθμός εμπορικών πλοίων, διαμορφώθηκαν δυνατότητες μαζικής μεταφοράς των επιβατών και εκκένωσης του πλοίου που δεν αξιοποιήθηκαν.
Η πυρκαγιά εκδηλώθηκε στις 4 το πρωί της Κυριακής 28 Δεκέμβρη, σημειώθηκε πολύ μεγάλη καθυστέρηση στην επιχείρηση διάσωσης, χάθηκε πολύτιμος χρόνος και επιβάλλεται να εξεταστούν πολύ συγκεκριμένα ζητήματα.
Για παράδειγμα, πότε άρχισε και πώς οργανώθηκε η επιχείρηση διάσωσης, ώστε συντονισμένα να κινηθούν πολεμικά πλοία, ελικόπτερα παντός καιρού και ρυμουλκά - ναυαγοσωστικά ανοικτής θαλάσσης από την Ιταλία, την Ελλάδα και κατά το δυνατόν από την Αλβανία, για μια ολόκληρη μέρα, πριν νυχτώσει;
Το θέμα δεν μπορεί να ξεπεραστεί με το αιτιολογικό της κακοκαιρίας, γιατί τα σύγχρονα πολεμικά πλοία, τα Super Puma και τα ναυαγοσωστικά ανοικτής θαλάσσης, διαθέτουν την ταχύτητα, την ιπποδύναμη, τα μέσα και τις δυνατότητες να φθάσουν έγκαιρα στο συμβάν, να κινηθούν ακόμα και σε πολύ χειρότερες καιρικές συνθήκες, σε συνθήκες ωκεανού, σε ανοικτές θάλασσες όπως έχουν αποδείξει άλλες περιπτώσεις.
Ακόμα και στο ναυάγιο του «Φίλιππος Κ ΙΙ» ανοικτά της Σκύρου, το Φλεβάρη του 2002, με ισχυρότερη δύναμη ανέμου και υψηλότερα κύματα, η διάσωση έγινε με ελικόπτερο παντός καιρού.
Κι εδώ υπάρχουν μεγάλα ερωτήματα.
  • Αξιοποιήθηκαν όλα τα ελικόπτερα παντός καιρού και οι δυνατότητές τους; Μπορούσε να αξιοποιηθεί ο χρόνος ύφεσης των καιρικών φαινομένων (που σημειώθηκε στην περιοχή μετά το μεσημέρι της Κυριακής) για να επιτευχθεί προσέγγιση και εγκατάλειψη του πλοίου;
  • Μπορούσε να σταλεί έγκαιρα ελικοπτεροφόρο, να γίνουν συνδυασμένες ενέργειες πολεμικών πλοίων και ελικοπτέρων, να αξιοποιηθεί το ελικοδρόμιο των πολεμικών πλοίων και να κερδηθεί χρόνος, να αποφευχθεί π.χ. η μετάβαση των ελικοπτέρων στο Λέτσε της Ιταλίας για την αποβίβαση διασωθέντων;
Οι ιταλικές αρχές είχαν την πρώτη ευθύνη της διάσωσης, αλλά ο συντονισμός με τις ελληνικές και τις αλβανικές αρχές συνιστά βασικό στοιχείο της επιχείρησης. Πώς εκδηλώθηκε αυτό στην πράξη; Εξαντλήθηκαν όλοι οι τρόποι και τα μέσα; Γιατί δεν έγινε δυνατή η καθέλκυση του πλοίου για να οδηγηθεί στο πιο κοντινό λιμάνι;
Η πυρκαγιά στο «NORMAN ATLANTIC» προειδοποιεί
Ολα αυτά επιβάλλεται να εξεταστούν με μεγάλη προσοχή. Υπάρχουν ευθύνες.
Η πυρκαγιά στο «NORMAN ATLANTIC» προειδοποιεί. Η γεωγραφική θέση της χώρα μας και η αυξημένη κίνηση επιβατικών πλοίων που μεταφέρουν εκατομμύρια ανθρώπους τονίζουν την αναγκαιότητα ενίσχυσης της πάλης των ναυτεργατών και του εργατικού κινήματος για τα ζητήματα της ασφάλειας και της προστασίας της ανθρώπινης ζωής στη θάλασσα, με στόχους που συγκρούονται με την ανάπτυξη που καθορίζεται από το κέρδος, με την εξουσία που υπερασπίζεται τα εφοπλιστικά συμφέροντα, γιατί ακριβώς αυτά είναι η «πηγή του κακού».
Μπορεί να περνάει ένα διάστημα που δε ζούμε μια ναυτική τραγωδία και αυτό να εφησυχάζει και να αμβλύνει τα αντανακλαστικά, αλλά σε κάθε περίπτωση η «φωτιά» σιγοκαίει και διαμορφώνει τις προϋποθέσεις για ναυτικά εγκλήματα και αδικοχαμένες ζωές στο βωμό του καπιταλιστικού κέρδους.
Σε αυτήν την κατεύθυνση αποκτούν σήμερα μεγάλη σημασία οι στόχοι που αφορούν τον επαρκή αριθμό, κατάλληλα εκπαιδευμένου πληρώματος, τα μέτρα ασφαλείας, αλλά και τα μέσα, τις υποδομές που μπορούν να εκπληρώσουν καθοριστικό ρόλο σε μια επιχείρηση διάσωσης.
Η Αδριατική, για παράδειγμα, η Μεσόγειος, το Αιγαίο, η Μαύρη Θάλασσα δίνουν τη δυνατότητα για μονιμότερο σχεδιασμό, για σταθμούς διάσωσης τουλάχιστον τη χειμερινή περίοδο και τη διάθεση των κατάλληλων μέσων. Αλλά, αυτή η επιλογή απαιτεί πολιτική που μπορεί να ικανοποιήσει τις λαϊκές ανάγκες και να υπερασπιστεί τις ανθρώπινες ζωές κι αυτό επιβάλλεται να προβληματίσει τον κάθε άνθρωπο του μόχθου.
Το ΚΚΕ παλεύει χρόνια τις θέσεις αυτές. Συγκρούεται αποφασιστικά με τους εφοπλιστές και τις αντεργατικές πολιτικές των κυβερνήσεων της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, αποκαλύπτει τον επικίνδυνο ρόλο της Κοινής Ναυτιλιακής Πολιτικής της ΕΕ και των κομμάτων που τη στηρίζουν, δίνει προτεραιότητα στην πάλη για την προστασία της ανθρώπινης ζωής κι αυτά είναι κριτήρια για τους ναυτεργάτες και τους άλλους εργαζόμενους.
Του Γιώργου ΜΑΡΙΝΟΥ μέλους του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ
Αντανάκλαση: Ριζοσπάστης