Παρασκευή 12 Φεβρουαρίου 2016

Αντιπερισπασμός

Πόσο θράσος χρειάζεται για να ισχυρίζεσαι ότι «ανακουφίζεις» το λαό την ίδια στιγμή που τον τσακίζεις;
Η στάση της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ απέναντι στους εργαζόμενους, τους φτωχούς αγρότες, στα λαϊκά στρώματα είναι ύπουλη, επικίνδυνη και προκλητική. Προκειμένου να υλοποιήσει την αντιλαϊκή πολιτική και να ικανοποιήσει τα συμφέροντα μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων δεν διστάζει να χρησιμοποιήσει όλες τις τεχνικές εξαπάτησης του λαού.
Εσχάτως, λοιπόν, η κυβέρνηση έφερε ξανά στη Βουλή το περιβόητο «παράλληλο πρόγραμμα» που - όπως ισχυρίζονται - «θα ανακουφίσει ευάλωτες κοινωνικές ομάδες».

Πόσο θράσος, αλήθεια, χρειάζεται για να ισχυρίζεσαι ότι «ανακουφίζεις» το λαό, την ίδια στιγμή που τον τσακίζεις, μέσω του Ασφαλιστικού, αλλά και όλου του πλέγματος των αντιλαϊκών μέτρων που έχεις επιβάλει στις λαϊκές οικογένειες;

Πόσο θράσος χρειάζεται να έχεις για να μιλάς υπέρ των λαϊκών στρωμάτων, όταν τα έχεις κάνει πλακάκια με το μεγάλο κεφάλαιο; Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ έχει το θράσος να κάνει ακριβώς αυτό.

Για να κρύψει το αντιλαϊκό περιεχόμενο της πολιτικής της και να «χρυσώσει το χάπι» εμφανίζεται να παίρνει ορισμένα μέτρα, που κυρίως αφορούν στους τομείς Υγείας και Πρόνοιας, που όχι μόνο δεν αποτελούν αντίβαρο στον ορυμαγδό των αντιλαϊκών μέτρων, ανακυκλώνοντας τα περσινά προγράμματα διαχείρισης της ακραίας φτώχειας, αλλά, αντίθετα, ενσωματώνει και νέες επικίνδυνες διατάξεις, όπως αποκάλυψε το ΚΚΕ με τις χτεσινές παρεμβάσεις του στη Βουλή.

Είναι φανερό ότι οι κινήσεις της κυβέρνησης έχουν χαρακτήρα επικοινωνιακού αντιπερισπασμού. Αυτό ακριβώς εξέπεμψε και η εισήγηση του πρωθυπουργού, Αλέξη Τσίπρα, στην προχτεσινή συνεδρίαση του υπουργικού συμβουλίου. 

Αυτό το στόχο εξυπηρετεί και το «παράλληλο πρόγραμμα» και το θέμα των τηλεοπτικών αδειών. Θέλουν να στρέψουν αλλού το βλέμμα όσων βιώνουν τις τραγικές επιπτώσεις από την πολιτική της κυβέρνησης, όσων έχουν μπει στο δρόμο του αγώνα και βλέπουν ότι η προοπτική βρίσκεται στην οργανωμένη πάλη και διεκδίκηση. 

Βέβαια, η πλευρά του αντιπερισπασμού είναι η μία όψη του νομίσματος. Γιατί η άλλη είναι αυτή του αυταρχισμού, της συκοφαντίας και της απειλής για καταστολή. Το πώς εξελίσσεται αυτή η άθλια κυβερνητική πρακτική το βλέπουμε με αφορμή τις κινητοποιήσεις της μικρομεσαίας αγροτιάς. Από τη μια, καλεί σε προσχηματικό διάλογο - απάτη για να διαπραγματευτούν το πώς θα πεθάνουν και, από την άλλη, κατηγορεί τους φτωχούς αγρότες σαν κλέφτες, φοροφυγάδες και χουντικούς.

Οσους αντιπερισπασμούς και να κάνει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, όσα παλιά και νέα κόλπα κι αν χρησιμοποιήσει, δεν μπορεί να κρύψει την πραγματική αποστολή της. Που είναι: Χτύπημα των εργατικών δικαιωμάτων και αβάντα στο μεγάλο κεφάλαιο. 

Η λογική της αναμονής, του «περίμενε», του «ας δώσουμε άλλη μία ευκαιρία» δεν έχει θέση μέσα σε αυτές τις συνθήκες, γιατί οδηγεί στην καταστροφή τις εργατικές - λαϊκές οικογένειες. 

Μπορεί κάποιοι από τους κυβερνητικούς προπαγανδιστές να είναι «μανούλες» σε κάτι τέτοια κόλπα, όπως, για παράδειγμα, εκείνος που χτες έγραφε - ούτε λίγο ούτε πολύ - ότι είναι εκτροπή το να απαιτούν οι φτωχοί αγρότες να αποσυρθεί το Ασφαλιστικό. 

Όμως, ό,τι και να κάνουν, ευρύτερες εργατικές - λαϊκές δυνάμεις τούς έχουν πάρει χαμπάρι και συντονίζονται για την κλιμάκωση του αγώνα τους ενάντια στην αντιλαϊκή λαίλαπα.

Αντανάκλαση: Ριζοσπάστης