Τρίτη 9 Φεβρουαρίου 2016

Και η Ελληνίδα αγρότισσα;

Ο αγώνας τους χρειάζεται όλες τις δυνάμεις στη μάχη
Σε κάθε φτωχή αγροτική οικογένεια, η Ελληνίδα αγρότισσα παραμένει το διπλό θύμα της διαχρονικής ταξικής πολιτικής και των πρώην «συντηρητικών» και των νυν «αριστερών» κυβερνήσεων που συνυπογράφουν και υλοποιούν τις αντεργατικές, αντιλαϊκές, αντιαγροτικές πολιτικές της λυκοσυμμαχίας της ΕΟΚ παλαιότερα και της ΕΕ σήμερα.

Παρόλο που δεν υπάρχουν επίσημα στοιχεία για τους κατά φύλο ανασφάλιστους, είναι περισσότερο από βέβαιο ότι στην πλειοψηφία τους είναι γυναίκες, όχι μόνο γιατί δεν φτάνει το αγροτικό εισόδημα και για τις εισφορές τους, αλλά και γιατί μένει «στα σκοτεινά» η εποχιακή τους δουλειά.

Δεν είναι δύσκολο να προβλέψει κανείς πώς θα διαμορφωθεί το ποσοστό αυτό αν περάσει η «λαιμητόμος» του Ασφαλιστικού που παζαρεύει η κυβέρνηση, η οποία κόπτεται για τους μεγαλοχωραφάδες, τους επιχειρηματίες του αγροτικού τομέα, για όλους αυτούς που θα αυστηροποιήσει τα κριτήρια με τα οποία θα κατατάσσεται κανείς στους «κατ' επάγγελμα αγρότες», προκειμένου να αποκτά πρόσβαση στις επιδοτήσεις/ενισχύσεις που θα «εξοικονομούνται» από το ξεκλήρισμα των μικρών.

Το να μην έχει σφραγισμένο βιβλιάριο από τον ΟΓΑ η Ελληνίδα αγρότισσα σημαίνει ότι αποκλείεται η πρόσβασή της έστω και στις υποστελεχωμένες κρατικές υποδομές Υγείας. Σε ό,τι αφορά την πρόληψη και τις ιδιαίτερες απαιτήσεις που έχει, λόγω του αναπαραγωγικού της ρόλου, δεν έχει άλλη επιλογή από τα ιδιωτικά Κέντρα Υγείας που αλωνίζουν στην ελληνική ύπαιθρο.

Το να μην έχει σφραγισμένο βιβλιάριο η Ελληνίδα αγρότισσα σημαίνει ότι μένει αποκλεισμένη από την όποια έχει απομείνει Πρόνοια, από παντός είδους επιδόματα. Σημαίνει, ακόμη, ότι τα παιδιά των νέων γυναικών μένουν έξω από τους δωρεάν παιδικούς σταθμούς με προγράμματα ΕΣΠΑ, ενώ οι παλιότερες αναλαμβάνουν και τα εγγόνια εκτός από τους γέροντες και τα ΑμΕΑ, υποκαθιστώντας την υποχρέωση του κράτους για κοινωνική πολιτική.

Ποιο θα είναι το χειρότερο με το οποίο απειλεί τους αγρότες και τις αγρότισσες η κυβέρνηση αν δεν δεχτούν το εναλλακτικό της σχέδιο;

Τι έχουν να χάσουν οι αγρότισσες; Τη μίζερη ζωή που ζουν σήμερα, τις συντάξεις πείνας του ΟΓΑ, τις άθλιες παροχές Υγείας και Πρόνοιας, τη σύνταξη στα 67 τους χρόνια κι αυτό τη στιγμή που η δουλειά τους συνεπάγεται σημαντική επιβάρυνση του οργανισμού τους λόγω του αναπαραγωγικού τους ρόλου; Τον κοινωνικό τους αποκλεισμό σε όλες τις πλευρές της ζωής; Τις περιορισμένες έως ανύπαρκτες δυνατότητες για διασκέδαση και ψυχαγωγία;

Δεν είναι τυχαίο ότι έχουν ξαμοληθεί «λυτοί και δεμένοι» για τη συκοφάντηση και χειραγώγηση των αγώνων στο βαθμό που μαζί με τον αγώνα βαθαίνει η συζήτηση για την αντιλαϊκή πολιτική και τα αίτιά της, για τα αιτήματα και τις διεκδικήσεις γύρω από τα οποία έχουν συμφέρον να συσπειρωθούν οι φτωχοί αγρότες και οι αγρότισσες.

Γίνεται όλο και πιο καθαρό ότι ο αγώνας τους χρειάζεται όλες τις δυνάμεις στη μάχη, ανάμεσα σε αυτές και τις γυναίκες της αγροτικής οικογένειας, στις οποίες φαίνεται ότι ξυπνούν οι γερές παρακαταθήκες που έχουν σε όλους τους λαϊκούς και αγροτικούς αγώνες του λαού μας.

Κάλι Καρά

Αντανάκλαση: 902