 |
| Από: www.antinews.gr |
Εν μέσω των ριζικών ανακατατάξεων που συμβαίνουν καθημερινά στην ευρύτερη περιοχή της Μέσης Ανατολής, μια «περίεργη» μελέτη πολιτικής ανάλυσης δημοσιεύτηκε πρόσφατα, από μια ακόμη πιο «περίεργη» ΜΚΟ, που θέλει να θεωρείται, και θεωρείται από πολλούς, ως ένα από τα πιο αντικειμενικά και έγκυρα διεθνή think tanks. Η ανάλυση έχει σχέση με το κυπριακό ζήτημα.
Η ΜΚΟ στην οποία αναφερόμαστε, δεν είναι άλλη από την International Crisis Group, που ιδρύθηκε το 1995 από τον τότε αντιπρόεδρο της Παγκόσμιας Τράπεζας M.M. Brown, τον πρώην Αμερικανό διπλωμάτη Morton Abramowitz, και τον Fred Cuny, που εξαφανίστηκε λίγο αργότερα στη Τσετσενία.
Ο στόχος των παραπάνω ήταν να δημιουργήσουν μια «ανεξάρτητη από κυβερνήσεις οργάνωση, που θα συμβουλεύει και θα βοηθά τα κράτη και τους διεθνείς οργανισμούς να αποτρέπουν τις συγκρούσεις σε διεθνές επίπεδο».Βέβαια, ποιος άλλος θα μπορούσε να είναι πίσω από την εν λόγω ΜΚΟ, από τον διαβόητοGeorge Soros; Λείπει ο Μάης απ τη Σαρακοστή;
Τελευταία, η ICG , μεταξύ άλλων «αντικειμενικών» παρεμβάσεων της , καλεί τις ισλαμικές ομάδες, που πολλές από αυτές διατηρούν σχέσεις με την τρομοκρατική Αλ Κάιντα, να συμμετάσχουν στις πολιτικές εξελίξεις της Αλγερίας, και να στηρίξουν τη Μουσουλμανική Αδελφότητα στην Αίγυπτο.
Καθόλου περίεργο, αν θυμηθούμε ότι στο ΔΣ της ICG, βρίσκεται ο «σκοτεινός» Zbigniew Brzezinski, όπως και ο Samuel Berger (σύμβουλος εθνικής ασφάλειας του Bill Clinton), καθώς και ο αμφιλεγόμενος πρώην Αμερικανός διπλωμάτης Thomas Pickering, που το 2009 είχε ζητήσει από την Αμερική να συνάψει σχέσεις με τη …Χαμάς!
Η τελευταία ανάλυση αυτής της ΜΚΟ, θεωρεί πως η επίλυση του Κυπριακού αργεί. Για αυτό και ενθαρρύνει όλες τις εμπλεκόμενες πλευρές να προχωρήσουν σε άμεσα και μονομερή μέτρα εμπιστοσύνης, παρά να βασίζονται σε χρονοβόρα μέτρα στα πλαίσια ενός μεγαλύτερου και σαφώς πιο σύνθετου πακέτου.
Η Οργάνωση επιμένει, ότι συμφέρει σε όλες τις πλευρές να κάνουν βήματα προσέγγισης, προκειμένου να αρθούν τα αδιέξοδα. Έτσι, οι Ελληνοκύπριοι θα πρέπει να σταματήσουν να μπλοκάρουν τη τουρκική ένταξη στην ΕΕ, να επιτρέψουν το εμπόριο (υπό την επίβλεψη της ΕΕ) από το λιμάνι της Αμμόχωστου, και να επιτρέψουν τις πτήσεις τσάρτερ στο αεροδρόμιο Ercan στα κατεχόμενα. Επιπλέον, η Τουρκία θα πρέπει να ανοίξει τον εναέριο και θαλάσσιο χώρο της στους Ελληνοκυπρίους, και οι Τουρκοκύπριοι θα πρέπει να επιστρέψουν τις ιδιοκτησίες που είχαν οι Ελληνοκύπριοι στη κατεχόμενη Κύπρο.
Πάνω απ όλα, οι Τούρκοι θα πρέπει να μιλάνε με τους Ελληνοκυπρίους πρόσωπο με πρόσωπο. Μάλιστα προτείνεται, οι επικεφαλής διαπραγματευτές των δυο πλευρών να πραγματοποιήσουν επισκέψεις καλής θέλησης στην Αθήνα και στην Άγκυρα, ώστε να υπάρχει κλίμα εμπιστοσύνης και διαφάνειας.
«Η συνέχιση της ύπαρξης μιας διχοτομημένης Κύπρου, και ο στραγγαλισμός της διαδικασίας ένταξης της Τουρκίας στην ΕΕ, αποτελούν αρνητική εξέλιξη για τη περιοχή», λέει η International Crisis Group. Και συνεχίζει λέγοντας ότι τα προτεινόμενα βήματα προσέγγισης, που δεν θίγουν καμία από τις δυο πλευρές, ανοίγουν το δρόμο για επίλυση του Κυπριακού.
Όπως διατείνεται:
Αν συνεχιστεί το υπάρχον στάτους κβο, οι Ελληνοκύπριοι θα συνειδητοποιήσουν ότι η απόρριψη από πλευράς τους του σχεδίου ειρήνης (του ΟΗΕ και της ΕΕ) το 2004, οδήγησε τη μεγαλόνησο σε ακόμη μεγαλύτερη διχοτόμηση.
Οι Τουρκοκύπριοι θα συνειδητοποιήσουν ότι η εκλογή ενός σκληροπυρηνικού εθνικιστή ως πρόεδρου το 2010, περιθωριοποίησε τη περιοχή τους καθιστώντας την μια ακόμη ασήμαντη γωνιά της Τουρκίας.
Η Άγκυρα θα συνειδητοποιήσει ότι η αποτυχία προσέγγισης της με τους Ελληνοκύπριους, της κοστίζει την πολύτιμη ένταξή της στην ΕΕ, πλήττει τη πολιτική της των μεταρρυθμίσεων, δυναμιτίζει την ευμάρεια, και γενικά μειώνει την διεθνή ελκυστικότητα της Τουρκίας.
Η Ελλάδα θα συνειδητοποιήσει ότι είναι καταδικασμένη να συνεχίσει τις τεράστιες αμυντικές της δαπάνες, και πως θα βρίσκεται συνεχώς σε ένταση με τη Τουρκία, όσον αφορά τα εθνικά ύδατα στο Αιγαίο.
Τέλος, η ΕΕ θα αντιληφτεί πως η «ήπια ισχύς» της μειώνεται σημαντικά εξαιτίας της μη υγιούς σχέσης με τον πλέον σημαντικό της μουσουλμανικό εταίρο, την Τουρκία, και πως η Κύπρος θα παραμένει στο διηνεκές ένα άβολο σύμβολο της ανικανότητας της Ένωσης να επιλύσει τη πολιτική και στρατιωτική διαίρεση ενός κράτους μέλους της.