Γράφει ο Νίκος Παπαναστάσης - Απόστρατος αντισυνταγματάρχης
Επιπλέον, την εξέλιξη αυτής της άσκησης παρακολούθησε και ο «υπερδραστήριος» νέος Αμερικανός πρέσβης, Τζ. Πάιατ. Πρόκειται για το «γεράκι» που ήρθε στην Αθήνα από το Κίεβο, έχοντας «διαχειριστεί» με «επιτυχία» την ανοιχτή ιμπεριαλιστική επέμβαση ΕΕ - ΗΠΑ - ΝΑΤΟ στην Ουκρανία και την κατευθυνόμενη δράση των εκπαιδευμένων φασιστικών ομάδων του «Δεξιού Τομέα», που λειτούργησαν ως ένοπλη παραστρατιωτική εμπροσθοφυλακή ενός ακήρυχτου πολέμου ανάμεσα στις δύο μερίδες της ουκρανικής αστικής τάξης.
Είναι αυτός, ο Τζ. Πάιατ, που ωμά περιέγραψε το στρατηγικό πλαίσιο της ιμπεριαλιστικής πολιτικής των ΗΠΑ στην περιοχή μας λέγοντας πως «υπάρχει ένα διάγραμμα με τρεις κύκλους. Ο ένας αφορά τη Βόρεια Αφρική, ο άλλος την Ανατολική Μεσόγειο και τη Συρία και ο τρίτος τη Μαύρη Θάλασσα και τη Ρωσία». Το μέρος όπου αυτοί οι τρεις κύκλοι συναντώνται είναι η Ελλάδα. Αυτό είναι το υφιστάμενο στρατηγικό πλαίσιο τελικά των ιμπεριαλιστών.
Η ιδιαιτερότητα, όμως, αυτού του είδους των «ειδικών» ασκήσεων δεν έγκειται σ' αυτό καθαυτό το αντικείμενο που δοκιμάζουν, αλλά κυρίως στο τακτικό ή και στο στρατηγικό πλαίσιο, μέσα στο οποίο εντάσσεται αυτό το εκπαιδευτικό αντικείμενο.
Εν ολίγοις, είναι σημαντικό να απαντηθεί το ερώτημα, ποιο τακτικό πλαίσιο δοκιμάστηκε στη διάρκεια της συγκεκριμένης άσκησης;
Η απάντηση στο ερώτημα αυτό αποκτά ιδιαίτερη σημασία για τους εργαζόμενους και γενικότερα για τον αγωνιζόμενο για τα δικαιώματά του λαό, όταν είναι πλέον γνωστές και διατυπωμένες με σαφήνεια στα συμπεράσματα Συνόδων Κορυφής τόσο του ΝΑΤΟ όσο και της Ευρωπαϊκής Ενωσης οδηγίες και κατευθύνσεις ανάθεσης σε στρατιωτικά τμήματα αμιγώς αστυνομικών αποστολών.
Υπενθυμίζεται η κυνικότητα με την οποία ο τότε πρωθυπουργός, Γ. Παπανδρέου, στη διάρκεια των εργασιών της Συνόδου Κορυφής της Λισαβόνας (2010), εκφράζοντας πλήρως τους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς, δήλωνε ότι «το νέο στρατηγικό δόγμα αξιολογεί τις πολύ διαφορετικές πια απειλές που έχει η ανθρωπότητα, που έχουν οι χώρες μας. Θέματα, όπως, τι σημαίνει για την ασφάλειά μας η κλιματική αλλαγή; Τι σημαίνει για την ασφάλειά μας η μεγάλη ροή προσφύγων; Οι ανισότητες που υπάρχουν, κοινωνικές και οικονομικές; Η έξαρση του φονταμενταλισμού, οι ακραίες πολιτικές θέσεις - κινήματα ανά τον κόσμο;».
Ένα πρώτο δείγμα αυτών των θέσεων και των ανατριχιαστικών για το λαό προοπτικών τους αποτέλεσαν οι ασκήσεις «καταστολής πλήθους» της 71ης Αερομεταφερόμενης Ταξιαρχίας με έδρα τη Νέα Σάντα Κιλκίς. Επίσης, στο ίδιο πλαίσιο κινούνται και οι συχνές «συνεκπαιδεύσεις» μεταξύ ελληνικών και ισραηλινών στρατιωτικών δυνάμεων, με τις ευλογίες πάντα και την ενθάρρυνση των ΗΠΑ, καθιστώντας την ελληνική κυβέρνηση ενεργή σε κάθε ιμπεριαλιστική δράση σε Αν. Μεσόγειο και Μέση Ανατολή, πιστό δεκανίκι στη στήριξη των συμφερόντων των μονοπωλίων, με χίλιους δυο κινδύνους για το λαό.
Όλα τα παραπάνω δεν είναι άσχετα και με την απροκάλυπτη «αναβάθμιση» των σχέσεων της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ με τη Χρυσή Αυγή.
Αυτή η «αριστερή» κυβέρνηση δεν διστάζει να «μαγαρίζει» τις ιερές εσχατιές της πατρίδας μας, περιφέροντας στα εδαφικά μας όρια τα θλιβερά ναζιστικά ανδρείκελα, τους βουλευτές της ναζιστικής εγκληματικής σπείρας της Χρυσής Αυγής, αυτούς που τιμούν τους προδότες των αγώνων του λαού μας και τους συνεργάτες των Γερμανών κατακτητών στη διάρκεια της Κατοχής, τους θαυμαστές, υποστηρικτές και προπαγανδιστές των δύσοσμων ιδεών της επτάχρονης χούντας, που τα μιαρά απόνερα του δοσιλογισμού τους απέναντι στις τότε απαιτήσεις του ΝΑΤΟ και των ΗΠΑ συνεχίζουν να «ματώνουν» τους λαούς της Κύπρου και της Ελλάδας μέχρι σήμερα, στο γεμάτο οδύνη φόντο του ακρωτηριασμένου νησιού.
Αλήθεια, ποιες σκοπιμότητες εξυπηρετούν οι τελευταίες κινήσεις του Πάνου Καμμένου που έχουν στόχο να «ξεπλύνουν» τους ναζιστές της Χρυσής Αυγής στα μάτια των στρατιωτικών; Πώς αλλιώς να σχολιάσει κανείς τις βόλτες μαζί τους στο Καστελόριζο, τις επανειλημμένες προσκλήσεις από το υπουργείο Εθν. Αμυνας για να παραβρίσκονται στις εκδηλώσεις του;
Στην ίδια ρότα και ο πρώην υπουργός Δικαιοσύνης, που υποστήριξε ουσιαστικά ότι είναι καλοδεχούμενη μια «δημοκρατική» Χρυσή Αυγή.
Η κυβέρνηση, βαφτίζοντας το κρέας ψάρι, μπορεί να παρουσιάζει ως «επιτυχία» την... ενίσχυση του εγκλωβισμού της χώρας μας στο νεοταξικό άρμα αναζητώντας αναγνώριση των ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων μέσα απ' τους ιμπεριαλιστικούς μηχανισμούς. Πόσο όμως αυτό μπορεί να είναι επιτυχία για την ελληνική κυβέρνηση αφού στην ουσία ανατίθεται στις ΗΠΑ ο ρόλος του θεματοφύλακα των ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων που εντός του ΝΑΤΟ κάποια ήδη έχουν εκχωρηθεί;
Γι' αυτό τα μόνιμα στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων, οι έφεδροι στρατιώτες αλλά και οι απόστρατοι δεν πρέπει να έχουν καμία εμπιστοσύνη στην κυβέρνηση που επιλέγει να παίζει επικίνδυνα παιχνίδια με τους ναζιστές εγκληματίες, που εμπλέκει τη χώρα κάθε μέρα και πιο βαθιά στους πολέμους και τους ανταγωνισμούς των ιμπεριαλιστών στην περιοχή. Να απομονώσουν παντού τους ναζιστές και την εγκληματική ιδεολογία και δράση τους.
Τις προηγούμενες μέρες πραγματοποιήθηκε μια ακόμη κοινή άσκηση, είναι σχεδόν καθημερινό πλέον το φαινόμενο, μεταξύ αμερικανικών και ελληνικών στρατιωτικών τμημάτων.
Πρόκειται για μια απόλυτα εξειδικευμένη άσκηση, στη διάρκεια της οποίας έγινε χρήση τεχνικών μάχης με τη χρήση ενστικτώδους βολής καθώς και μάχη εντός κατοικημένης περιοχής. Στην άσκηση έλαβαν μέρος οι βατραχάνθρωποι του Λιμενικού Σώματος, του Πολεμικού Ναυτικού και τμήματα ειδικών δυνάμεων του Στρατού Ξηράς.
Επιπλέον, την εξέλιξη αυτής της άσκησης παρακολούθησε και ο «υπερδραστήριος» νέος Αμερικανός πρέσβης, Τζ. Πάιατ. Πρόκειται για το «γεράκι» που ήρθε στην Αθήνα από το Κίεβο, έχοντας «διαχειριστεί» με «επιτυχία» την ανοιχτή ιμπεριαλιστική επέμβαση ΕΕ - ΗΠΑ - ΝΑΤΟ στην Ουκρανία και την κατευθυνόμενη δράση των εκπαιδευμένων φασιστικών ομάδων του «Δεξιού Τομέα», που λειτούργησαν ως ένοπλη παραστρατιωτική εμπροσθοφυλακή ενός ακήρυχτου πολέμου ανάμεσα στις δύο μερίδες της ουκρανικής αστικής τάξης.
Είναι αυτός, ο Τζ. Πάιατ, που ωμά περιέγραψε το στρατηγικό πλαίσιο της ιμπεριαλιστικής πολιτικής των ΗΠΑ στην περιοχή μας λέγοντας πως «υπάρχει ένα διάγραμμα με τρεις κύκλους. Ο ένας αφορά τη Βόρεια Αφρική, ο άλλος την Ανατολική Μεσόγειο και τη Συρία και ο τρίτος τη Μαύρη Θάλασσα και τη Ρωσία». Το μέρος όπου αυτοί οι τρεις κύκλοι συναντώνται είναι η Ελλάδα. Αυτό είναι το υφιστάμενο στρατηγικό πλαίσιο τελικά των ιμπεριαλιστών.
Η ιδιαιτερότητα, όμως, αυτού του είδους των «ειδικών» ασκήσεων δεν έγκειται σ' αυτό καθαυτό το αντικείμενο που δοκιμάζουν, αλλά κυρίως στο τακτικό ή και στο στρατηγικό πλαίσιο, μέσα στο οποίο εντάσσεται αυτό το εκπαιδευτικό αντικείμενο.
Εν ολίγοις, είναι σημαντικό να απαντηθεί το ερώτημα, ποιο τακτικό πλαίσιο δοκιμάστηκε στη διάρκεια της συγκεκριμένης άσκησης;
Η απάντηση στο ερώτημα αυτό αποκτά ιδιαίτερη σημασία για τους εργαζόμενους και γενικότερα για τον αγωνιζόμενο για τα δικαιώματά του λαό, όταν είναι πλέον γνωστές και διατυπωμένες με σαφήνεια στα συμπεράσματα Συνόδων Κορυφής τόσο του ΝΑΤΟ όσο και της Ευρωπαϊκής Ενωσης οδηγίες και κατευθύνσεις ανάθεσης σε στρατιωτικά τμήματα αμιγώς αστυνομικών αποστολών.
Υπενθυμίζεται η κυνικότητα με την οποία ο τότε πρωθυπουργός, Γ. Παπανδρέου, στη διάρκεια των εργασιών της Συνόδου Κορυφής της Λισαβόνας (2010), εκφράζοντας πλήρως τους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς, δήλωνε ότι «το νέο στρατηγικό δόγμα αξιολογεί τις πολύ διαφορετικές πια απειλές που έχει η ανθρωπότητα, που έχουν οι χώρες μας. Θέματα, όπως, τι σημαίνει για την ασφάλειά μας η κλιματική αλλαγή; Τι σημαίνει για την ασφάλειά μας η μεγάλη ροή προσφύγων; Οι ανισότητες που υπάρχουν, κοινωνικές και οικονομικές; Η έξαρση του φονταμενταλισμού, οι ακραίες πολιτικές θέσεις - κινήματα ανά τον κόσμο;».
Ένα πρώτο δείγμα αυτών των θέσεων και των ανατριχιαστικών για το λαό προοπτικών τους αποτέλεσαν οι ασκήσεις «καταστολής πλήθους» της 71ης Αερομεταφερόμενης Ταξιαρχίας με έδρα τη Νέα Σάντα Κιλκίς. Επίσης, στο ίδιο πλαίσιο κινούνται και οι συχνές «συνεκπαιδεύσεις» μεταξύ ελληνικών και ισραηλινών στρατιωτικών δυνάμεων, με τις ευλογίες πάντα και την ενθάρρυνση των ΗΠΑ, καθιστώντας την ελληνική κυβέρνηση ενεργή σε κάθε ιμπεριαλιστική δράση σε Αν. Μεσόγειο και Μέση Ανατολή, πιστό δεκανίκι στη στήριξη των συμφερόντων των μονοπωλίων, με χίλιους δυο κινδύνους για το λαό.
Όλα τα παραπάνω δεν είναι άσχετα και με την απροκάλυπτη «αναβάθμιση» των σχέσεων της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ με τη Χρυσή Αυγή.
Αυτή η «αριστερή» κυβέρνηση δεν διστάζει να «μαγαρίζει» τις ιερές εσχατιές της πατρίδας μας, περιφέροντας στα εδαφικά μας όρια τα θλιβερά ναζιστικά ανδρείκελα, τους βουλευτές της ναζιστικής εγκληματικής σπείρας της Χρυσής Αυγής, αυτούς που τιμούν τους προδότες των αγώνων του λαού μας και τους συνεργάτες των Γερμανών κατακτητών στη διάρκεια της Κατοχής, τους θαυμαστές, υποστηρικτές και προπαγανδιστές των δύσοσμων ιδεών της επτάχρονης χούντας, που τα μιαρά απόνερα του δοσιλογισμού τους απέναντι στις τότε απαιτήσεις του ΝΑΤΟ και των ΗΠΑ συνεχίζουν να «ματώνουν» τους λαούς της Κύπρου και της Ελλάδας μέχρι σήμερα, στο γεμάτο οδύνη φόντο του ακρωτηριασμένου νησιού.
Αλήθεια, ποιες σκοπιμότητες εξυπηρετούν οι τελευταίες κινήσεις του Πάνου Καμμένου που έχουν στόχο να «ξεπλύνουν» τους ναζιστές της Χρυσής Αυγής στα μάτια των στρατιωτικών; Πώς αλλιώς να σχολιάσει κανείς τις βόλτες μαζί τους στο Καστελόριζο, τις επανειλημμένες προσκλήσεις από το υπουργείο Εθν. Αμυνας για να παραβρίσκονται στις εκδηλώσεις του;
Στην ίδια ρότα και ο πρώην υπουργός Δικαιοσύνης, που υποστήριξε ουσιαστικά ότι είναι καλοδεχούμενη μια «δημοκρατική» Χρυσή Αυγή.
Η κυβέρνηση, βαφτίζοντας το κρέας ψάρι, μπορεί να παρουσιάζει ως «επιτυχία» την... ενίσχυση του εγκλωβισμού της χώρας μας στο νεοταξικό άρμα αναζητώντας αναγνώριση των ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων μέσα απ' τους ιμπεριαλιστικούς μηχανισμούς. Πόσο όμως αυτό μπορεί να είναι επιτυχία για την ελληνική κυβέρνηση αφού στην ουσία ανατίθεται στις ΗΠΑ ο ρόλος του θεματοφύλακα των ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων που εντός του ΝΑΤΟ κάποια ήδη έχουν εκχωρηθεί;
Γι' αυτό τα μόνιμα στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων, οι έφεδροι στρατιώτες αλλά και οι απόστρατοι δεν πρέπει να έχουν καμία εμπιστοσύνη στην κυβέρνηση που επιλέγει να παίζει επικίνδυνα παιχνίδια με τους ναζιστές εγκληματίες, που εμπλέκει τη χώρα κάθε μέρα και πιο βαθιά στους πολέμους και τους ανταγωνισμούς των ιμπεριαλιστών στην περιοχή. Να απομονώσουν παντού τους ναζιστές και την εγκληματική ιδεολογία και δράση τους.
Αντανάκλαση: Ριζοσπάστης